پرچم بروجرد در مرام پهلوانی بالاتر رفت
“دیدار با یاران ورزش” بروجرد
و دیدار با جناب آقای حاج محمد هادی فیضی
صاحب اولین فروشگاه ورزشی بروجرد
تقریبا تمامی ورزشکاران تیره قدیم بروجرد مشتری پر و پا قرص حاج آقا فیضی بودند و در زمان خودش نام فیضی برای عرضه بهترین وسایل ورزشی در بروجرد یک برند به حساب می آمد.
متن و عکسهای بیشتر از دیدار پیشکسوتان ورزشی بروجرد در گروه ” دیدار با یاران ورزش” بروجرد با آقای حاج فیضی بزودی در همین سایت………
( عکسها از آقای مهران لطیفی)
در موقع برگزاری مسابقات ورزشی
در شهر خودمان غریبه به حساب بیائیم،
لطفا مسابقات ورزشی کشوری را
در بروجرد برگزار نکنید!
مسابقات مختلف ورزشی در طول سال بارها در شهرهای اطراف مان برگزار می شود اما دریغ از یک بفرمای خشک و خالی به ورزشی نویسان و خبرنگاران
بروجردی برای حضور در آن مسابقات!
نشست ها و مسابقات گوناگون ورزشی در این استان برگزار می شود که دریغ از ارسال یک دعوتنامه هزار تومانی برای ما خبرنگاران بروجردی!
اگر بخواهم از اینگونه موارد مطالبی بنویسم مثنوی هفتاد من کاغذ شود!
اما
از همه اینها مهمتر و جالب توجه تر اینکه ما در شهر خودمان هم در موقع
برگزاری مسابقات ورزشی کشوری ظاهرا بیگانه به حساب می آئیم!
در تمامی طول سال با کم یا زیاد( شما بخوانید همیشه کم) ورزش مان می سازیم و می سوزیم.
بسیاری
از ورزشکاران مان بخاطر عدم حمایت لازم از طرف بعضی هیات های استانی فرصت حضور
در مسابقات کشوری را هم پیدا نمی کنند، که بخاطر همین موضوع چه بسیار
استعداد های ورزشی بروجردی برای همیشه از صحنه ورزش کنار رفته اند.
در این مقاله نمی خواهیم به اینگونه موضوعات بپردازیم که صد البته به جایش خواهیم گفت و خواهیم نوشت.
اما
اینکه در موقع برگزاری مسابقات ورزشی کشوری، خبرنگاران بروجردی در شهر
خودشان غریبه هستند را دیگر باید از عجایب هشت گانه!!! جهان به حساب آورد.
به واقع در اینجا سخن ما با مسوولین محترم ورزش شهرمان است.
برای ما قابل قبول نیست که از حالا به بعد مسابقات ورزشی کشوری در بروجرد برگزار شود و ما بعنوان میزبان اصلی به حاشیه رانده شویم.
تمامی
زحمات گرفتن میزبانی با افراد کاربلد و هیات ورزشی مربوطه در بروجرد است، و حتی ده ها نفر بروجردی در طول یکی دو هفته قبل از شروع
مسابقات برای هر چه بهتر برگزار شدن مسابقات شب و روز ندارند و از خورد و
خوراک خود می زنند.
از نگهبانان سالن ها گرفته تا بالاترین رده های
ورزشی شهر درگیر برگزاری فلان مسابقه کشوری می شوند، اما بناگهان در دقیقه
نود ورق بر می گردد و دست ما کوتاه و خرما بر نخیل!
جالب اینکه برای گرفتن عکس ساده از ورزشکاران هم باید با دیگرانی که سر حاضری آمده اند، هماهنگ کنیم.
به
هر حال امیدواریم در مسابقات آینده ورزشی در بروجرد دیگر شاهد چنین مسائلی
نباشیم، زیرا اگر قرار است در بر روی همین پاشنه بچرخد که در دقیقه نود
برگزاری مسابقات ورزشی کشوری در بروجرد، ما بروجردی ها از مسوول و خبرنگار و
عکاس و پیشکسوت فقط نظاره گر باشیم و غریبه به حساب بیائیم، همان بهتر که
هیچ مسابقه ای در شهر ما برگزار نشود!
خاطره ای از شهید قهرمان
محمد رضا بااختیار
روزاخر اردو بعداظهر بود چند دستگاه کامیون جهت انتقال گردان به پادگان فرستاده بودن وسایل رو بار زدیم ونیروها هم سوار شدن .ما اخرین کامیون بودیم همه کامیونها حرکت کردن اما راننده ما نمی دانم چرا قهر کرده بود وگفت من حر کت نمی کنم هر چقدر خواهش کردیم کارساز نبود.
درزمان جنگ فرماندهان در هر شرایطی باید چنان مقتدرانه عمل کنند که نیروها به توان فرماندهان خود شک نکنن وگرنه اثرات منفی دارد.بگذریم ..
دوباره خواهش کردیم راننده رفت داخل دره ای کنار چشمه نشست .مانده بودیم چکار کنیم که بااختیار امد گفت راننده رو بزاریم وبریم گفتم مگه پایه یک داری گفت چکار داری سالم میبرمتون .
گفتم سریع سوار شید .محمد رضا میخی اماده کرده بود تا سوار شدیم با میخ کامیون رو روشن کرد و تا راننده رسید سر جاده ما از چشم افتاده بودیم .
اونجا فهمیدم که حساب محمدرضا جدایه ودیگه ازش جدا نشدم
نقل خاطره از آقای غلام رضا حسینی
فرمانده گروهان شهید باهنر گردان ثارالله بروجرد
ژانویه 22, 2017
خورش
