اَکِه بَختِت بی! ای هَمَه دُرُو  اَ کُجانِت دِر
میآری؟

اَ زُور خَنَه پِشگه،  مِشگه دِه حَلقِمُو!

فرهاد داودوندی- ووریرد:

طَرف وِرِه دو روز دُونگُلُوس بی یَه و جاه و مقام دنیا، چُونو
خُوئِشه مِزنَه و کوچه صاف و ساده بی یَنو و دُرُو تَویل زمینُو  زِمُو می یَه، کِه هر که نَفَمَه
مُوئه آسمو دُو  وا کِردَه و فقط ای یکینِه که چینی صاف و ساده یه! اِناختَه دِه کِل
ایما!

اَکِه بَختِت بی! ای هَمه دُرُو، اَ کُجانت دِر می آری؟! کم وِرِه
دو رو  چَسبِسَه وِ میز، وِرتِلی وِرتُو کُو!

کم چَویلی چَواشَه چِنَه بَزه! فکر کِردِی حالیمُو نیس، فِکر کِردِی
مِثه تونی تا ای سِه دِه شَهرایما نَویَه؟! 

چِنَت دَرد نِمی رَه اَ ای هَمه دُرُو کِه مُوئی؟! نَکُنَه تُونَم
اَ او دَس آیمائی کِه آمی یی باری اَ بارِمُو وُورداری، اما شی یی وَبال گردِنِمُو!

بابا
جُو، بَل وِت بوئم، فِکر نَکُو ایما دِه باغ نیسیم،هَر وقت مِثِه تُونی نِه مُونیم
اَ زُور خَنَه پِشگه مِشگه دِه حَلقِمُو!

اَصن مینی شی یَه، جُوون بُوئت، دَسِ چَربِته بَمال سر کچل
خویِت! با، نَخاسیم مِرجِنگِمُونِه  وُورداری،
الان مِزنی ای یِه چِشمُونَم کورمُوکُونی!

Normal
۰

false
false
false

EN-US
X-NONE
AR-SA

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

تو
که هِی موئی قَبلیا کاری نَکِردَن، یه چِشمَه رو کُونُو، چِشِمُونِه رُوشُو کُو وِ
کارائی کِه خُوئِتُو کِردِیت!

اَی یَر دِه ای دُو سِه سال، روزی یِه میخ ئَم وِ
دیوار شَرمُو زی یَه بی ئیت، الان هَمَه مُو لِواسامُونِه دِه اطاق غَنجینَه  دُونُگلوس
کِرده بی یم وِ چُو لِواسی!