اخبار استقلال

استقلالی ها آخرین تمرینشان پیش از مصاف با الاهلی را برگزار کردند

چیزی حدود ۱۰۰ تماشاگر و هوادار ایرانی از این تمرین استقبال کردند و با استقلالی ها عکس گرفتند.

سیدرضا افتخاری مدیرعامل استقلال این تمرین را از نزدیک تماشا کرد.

مرور تاکتیک های گلزنی و دفاعی محور اصلی این تمرین بود.

چمن ورزشگاه راشد وضعیت بسیار خوبی داشت.

فرهاد داودوندی- بروجرد:

مبارزه دلاورانه پیمان یاراحمدی جوان دلاور ایرانی، زاده شهرستان بروجرد، شور و شعف خاصی در بین دوست داران کشتی در این شهر به وجود آورد.

علاقمندان به رشته ورزش کشتی می دانند که “جوردن باروز” با داشتن چندین مدال طلای جهانی و المپیک و قاره ای یکی از نام آوران این ورزش در دنیا می باشد.

کشتی دلیرانه پیمان یاراحمدی مقابل این اعجوبه کشتی دنیا، بارقه های امید را در دل دوست داران کشتی زنده کرد که وقتش رسیده  بزودی شاهد کسب موفقیت های دیگر جهانی از یاراحمدی جوان باشیم.

اما در این میان به نکته ای باید اشاره شود که ممکن است به آن کمتر پرداخته شده باشیم.

” جوردن باروز” سالهاست میداندار کشتی است و هر سال بر کلکسیون افتخارات خود می افزاید، این کشتی گیر توسط یک تیم هدایت می شود.

ورزش قهرمانی دنیا برای خود تعریف خاصی دارد، اینگونه است که “جوردن باروز” توسط چندین پزشک و مربی فنی، بدنساز، روانشناس، کارشناس تغذیه، ماساژور و ….. تحت حمایت کامل است، کوچکترین مسائل زندگی اینگونه ورزشکاران حرفه ای رصد می شود، برای هر لحظه از دقایق شبانه روز وی برنامه ریزی شده است و حتی ساعت خواب و بیداری امثال ” جوردن باروز” برای آنها با معیارهای بسیار دقیق علمی انجام می گیرد.

اما در مقابل، ورزشکاری به مانند پیمان یاراحمدی در شهری زندگی می کند  که از کمترین امکانات حرفه ای ورزش کشتی برخوردار است، در اینجا قهرمان ما درست است که از مربی کاربلدی بهره می برد اما واقعیت این است که آن مربی برای گذران زندگی، تمام سرمایه اش یک دکه روزنامه فروشی کوچک است و بس.

پیمان یاراحمدی از حمایت مسوولین هیات کشتی شهری بهره می برد که خود آن هیات، حتی بعنوان زیر مجموعه کمترین بهره را از  کشتی استان و کشور نمی گیرد.

فکر تحصیل و حضور در اردو و دل نگرانی آینده شغلی، یک لحظه هم اینگونه ورزشکاران شهرستانی را رها نمی کند تا جائیکه اولین اشتباه ورزشی این قهرمانان می تواند آخرین اشتباه ورزشی شان نیز باشد.

آنجا برای “جوردن باروز” قطعات پازل منظم چیده شده است، ثمره اش می شود کسب مدال های طلای پیاپی جهانی و المپیک، اما اینجا قطعات پازل حمایت از قهرمان شهرستانی کلا درهم ریخته است.

اینجا تنها عامل موفقیت های گاه گاهی، غرور و تعصب خاص ایرانی جماعت و حمایت سنتی در حد توان و بضاعت اندک خانواده، مربی و جامعه ورزش است و بس!

در شهر هایی به مانند بروجرد، جامعه ورزش خودش به حمایت احتیاج دارد و در واقع برای پرورش امثال پیمان یاراحمدی ها، خیلی ها به مانند مربیان و حتی هیات کشتی شهرستان باید به دور از وظایف ورزشی شان، با کمترین امکانات بصورت خودجوش و پهلوانانه به یاری تک ستاره های خود بشتابند.

در یک جمع بندی اینکه، پیمان یاراحمدی با مبارزه شجاعانه ای که مقابل ” جوردن باروز” انجام داد و فقط با اختلاف یک امتیاز بازی را واگذار کرد، برای ما قهرمان واقعی می باشد.

وقتی با این چیدمان در هم ریخته ورزش کشور، پیمان یاراحمدی ها زنگ خطر را برای ” جوردن باروز ها” با آن همه امکانات، به صدا در می آورند، با کمی تفکر منطقی می توان به نتیجه رسید که تداوم موفقیت های ورزشی برای هر ورزشکاری ساز و برگ خاص خودش را می طلبد، مطمئنا  اگر نصف امکانات “جوردن” را ” پیمان ” داشت مطمئنا در روز خداحافظی از کشتی، کلکسیون مدالهای دلاور بروجردی کشتی ایران، دو برابر کشتی گیر آمریکایی می شد.