مرا دچار تناقص کرده است
سیاست در لرستان
اگر قصدت ندیدن باشد به هر شیوه ممکن هر اتفاقی که افتاده باشد نمی بینی.
اگرهم قصدت نشنیدن باشد، رسا ترین و
گویاترین خطابه ها و سخنرانی ها به جانت نمی نشیند. اصلاً دوست داری. نمی
خواهی بشنویی زور که نیست.
زمانی که قصد یاوه گویی داری ، نه
اعتراض که اعتراض و انتقاد اولین گام های یک جامعه مدنی است برای رشد و
توسعه. و چقدر ما دوریم از برداشتن این گام های اولیه در لرستان. هنوز یاد
نگرفته ایم که انتقاد با پرخاش گری دو مقوله جدا از هم هستند.
نمی دانم چرا باید برای زدن حرفمان
اینقدر رگ گردن مان سفت و برجسته شود. هنوز یاد نگرفته ایم کنار یک میز به
دور هم بنشینیم. همیشه در ردیف های پشت سر هم قرار داریم. احساس می کنم
بخشی از این رفتار ما به خاطر این است که هنوز میز مذاکره و گفت و گو را به
درستی درک نکرده ایم.
روی سخنم با طیف خاصی نیست که متهم شوم
و باز هم مثل این همه سال فحش بخورم که فلان یاداشتم به پر قبای فلان
جریان سیاسی خورده است. اصلاً کدام سیاست؟
چقدر دلم می خواهد یک لرستان بی حاشیه
داشته باشیم لرستانی که هیچ گروه و جناح سیاسی رسمی و غیر رسمی خود را
بازنده آن نداند. لرستانی که نیاز به تلاش همه دارد. لرستانی که زمینه
توسعه را دارد اما سنگ ریزه های منافع طلبی گاهی مانع می شوند. چرخی هم
که مدام سنگ ریزه جلویش باشد به مرور زنگ می زند. می ایستد و حسرت به بار
می آورد.
دوستان من!
مواظب
باشیم بادهای که می کاریم نتیجه اش درو کردن طوفان های است که ویران گر
است. نتیجه اش خشونت های رفتاری است. نتیجه اش فرصت سوزی است. نتیجه اش
ضرر و زیانی است که به ساختار کلی استان بر می گردد.
راستی تو به کدام جریان فکری و سیاسی
وابسته ای؟ لرستان برای آبادانی اش به سیاست مدارانی نیاز دارد که دست شان
برای توسعه استان پُر باشند. دستان خالی ات را بازیچه محافل گروهی نکن.
ریشه های این محافل سست است. و ریشه های سست در تاریخ بدنامی به بار آورده
اند.
الحمدالله اولاً و آخراً
عبدالرضا شهبازی
فوریه 12, 2017
خورش
