اخبار استقلال

از راست آقایان: زنده یاد مطهری، قباد نظامی و زنده یاد کاروان

گفتگو با آقای قباد نظامی

از پیشکسوتان ورزش بروجرد و لرستان

از تمرین در روستای فیال بروجرد

تا کسب عناوین قهرمانی ایران

فرهاد داودوندی- بروجرد:

لطفا خودتان را برای بینندگان سایت فرهاد ۹۰ معرفی کنید

قباد نظامی هستم متولد سال ۱۳۳۱ روستای فیال ، ورزش را در
سال ۱۳۴۳ به صورت رسمی در دبیرستان زیر نظر مرحوم  مطهری آغاز کردم . ابتدا عضو تیم منتخب فوتبال دبیرستان
بودم که مربی ما مرحوم آقای کاروان بود . یک روز به طور خیلی اتفاقی پرتاب نیزه
انجام دادم که اتفاقا پرتاب خوبی بود و در سال ۱۳۴۳ که حدودا ۱۴ ساله بودم پرتابی
حدود ۴۸ متر و ۹۰ سانتی متر داشتم  و
توانستم در بروجرد به مقام اول دست یابم .

بعد از آن بدون مربی تمریناتم را شروع کردم . خوشبختانه مسابقات
دو ومیدانی انتخابی آموزشگاه های استان در بروجرد بود و بنده در سه رشته پرتاب
نیزه ،وزنه و دیسک اول شدم و برای مسابقات آموزشگاه های کشور که در کرمان برگزار
شد انتخاب شدم  . که در آن مسابقات نیز در
چند رشته پرتاب دیسک، وزنه،نیزه و ۱۱۰ بامانع شرکت کردم در پرتاب نیزه با ۵۰ متر و
۷۰ سانتی متر رکورد ایران را زدم و اول شدم .

 در همان سال در
مسابقات جوانان کشور در سال ۱۳۴۴ در تهران با رکورد ۵۰ متر و ۳۰ سانتی متر نیزه
۱۱۰ مانع سوم شدم همچنین در پرتاب وزنه دوم و در پرتاب دیسک به مقام سومی رسیدم .
به فعالیت در این رشته تا سال ۱۳۵۴ ادامه دادم و آخرین رکوردی که داشتم ۶۰ متر و
۱۲ سانتی متر بود که در مسابقات قهرمانی کشور در سال ۱۳۵۴ توانستم این رکورد را
بزنم و بعداز آقای مصطفی کریمی که رکورد ۶۲ متر را زده و به عنوان قهرمانی رسیده
بودند ، دوم شدم . در همان سال ۱۳۵۴ در بخش پرتاب چکش با ۳۸ متر پرتاب در کشور
صاحب مقا م سوم شدم .

فکر می کنید چه کسانی بیشترین حق را به عنوان مربی در
قهرمان شدن شما دارند ؟

مرحوم آقایان کاروان و مطهری که واقعا حق پدری بر گردن نه
تنها ورزشکاران بروجرد بلکه ورزشکاران استان دارند . خیلی برای ورزش لرستان و علی
الخصوص شهرستان بروجرد زحمت کشیدند .

در رشته فوتبال هم فعالیت داشتید ؟

بصورت خیلی جدی خیر! فقط در سطح باشگاه های بروجرد بازی
کرده ام . تیم ما قبلا دهقان نام داشت و بعد جوانان خورشید نام گرفت که در مسابقات
باشگاه های بروجرد شرکت کردیم و دو دوره پشت سر هم در بروجرد به مقام اول دست
یافتیم .

رقبایتان در رشته دو و میدانی چه کسانی بودند ؟

در بروجرد رقیب خیلی جدی نداشتم . در خرم آباد آقایان کریمی
و  قندابی بودند ، محمد یگانه و محمود
یاراحمدی هم در سطح شهر رقبای من بودند و در سطح کشور هم آقایان : علیجانی ، کوه
کن  بودند

فرق ورزش الان با زمان 
شماچیست ؟

الآن با آن زمان خیلی فرق کرده و با وجود مربی های پیشرفته
و امکانات موجود بطور کلی  در سطح کشور وضع
خیلی بهتر شده ، البته در آن زمان ورزشکاران با تعصب کار می کردند اما حالا با
وجود مربی های پیشرفته و  امکانات نسبتا
مناسب متاسفانه ورزش بروجرد افت کرده است . ورزش دو و میدانی در لرستان در سال
۱۳۴۱ شروع شد که آقایان احمد گودرزی ، امیری و دیناروند قهرمان استان شدند و آقای
پورفرخ توانست قهرمان کشور شود . از آن زمان به بعد استارت دو ومیدانی در استان
لرستان زده شد که بعدها آقایان رضا فهیمی و غلامرضا گودرزی و پس از آنها آقایان
ولی صالح نیا، پرویز صیفوریان ، هدایتی ، خراطی و کمانکش نسل دوم ورزش دو و میدانی
استان بودند .

شما تفاوت خودتان را در مسابقات کشوری با دیگر رقبایتان که
از قبل هم با پرتاب نیزه آشنایی کامل داشته و تمرین کرده بودند در چه می دانید ؟

آنها با مربیان خود تمرین کرده بودند در صورتی که بنده نه
مربی داشتم نه حتی نیزه خوبی در اختیار داشتم و بیشتر مواقع برای تمرین از چوب
درختان می بریدم و با آن نیزه درست می کردم، حتی قوانین پرتاب نیزه را نیز نمی
دانستم .

چه کسی دو و میدانی نوین را به بروجرد آورد ؟

بعد از یرگزاری مسابقات آموزشگاه ها دقیقا خاطرم نیست چه
سالی بود که آقای حصیری یک دوره مسابقه در بروجرد برگزار کردند و از همان سال
استارت زده شد .

رقابت بین ورزشکاران در زمان شما به چه صورت بود ؟

رقابت بین ورزشکاران 
بسیار بسیار سالم بود و حالت رفاقت داشت ، ما با تمام وجود به هم کمک می
کردیم و در مسابقات در کنار یکدیگر بودیم ولی متاسفانه کسانی که در آن زمان مقام
به دست می آوردند هیچکدام در بروجرد در امر ورزش مسئولیتی به آنها داده نشد و به
همین دلیل هرکدام به شهری رفته و به کاری مشغول شدند.

از راست آقایان: قباد نظامی و پرویز صیفوریان

رقابت بین ورزشکاران 
بروجرد و خرم آباد چطور بود ؟

رقابت بین بروجرد و خرم آباد مثل رقابت دو استان جداگانه
بود ولی از حق نگذریم بروجرد از لحاظ دوندگی در سطح خیلی بهتری بود ، خرم آباد فقط
در صحرانوردی از بروجرد قوی تر بود و بروجرد در رشته های دیگر از خرم آباد قوی تر
بود .

چطور شد که به مرور زمان بروجرد جایگاه خود را در دو میدانی
کشور از دست داد ؟

زمانی آموزشگاه ها قهرمان تحویل تربیت بدنی می دادند اما
متاسفانه در حال حاضر مسئولین تربیت بدنی نیز خیلی بر این قضیه پافشاری نمی کنند .

فکر نمی کنید یکی از دلایلی که باعث به وجود آمدن این خلاء
شده است همین قضایا باشد ؟

بله صد درصد آموزشگاه ها در این امر ضعیف کار کرده اند ،
متاسفانه جدیدا برخی از کسانی که  در امر
ورزش به کار گرفته می شوند تحصیلات و فعالیتی 
در این زمینه نداشته اند و این سبب می شود ورزش ما آنطور که باید و شاید به
جایگاه واقعی خود نرسد .

در مسابقات کشوری رقابت شما با ورزشکاران شهر های ذیگر
استان  چگونه بود ؟

در مسابقات کشوری خیلی دوستانه و برادرانه بود ولی در سطح
استان کشش ما بیشتر بود .

اگر از زمان فعالیت ورزشی خود خاطره ای دارید بفرمائید .

در مسابقات قهرمانی جوانان کشور مرحوم آقای کاروان همراه ما
بود و من در بخش پرتاب نیزه و دیسک بودم و اصرار داشتم که پرتاب چکش داشته باشم
،چکش مسابقات را تا به حال ندیده بودم و فکر می کردم همان چکش بنایی است ، خلاصه
ثبت نام کردم و فردا برحسب اتفاق من نفر اولی بودم که می بایست پرتاب را انجام دهم
که در همان سال پرتابی ۳۵ متری انجام دادم و توانستم مقام سوم را کسب کردم و نفرات
اول و دوم  آقایان مشیری و کماسی بودند که
توانسته بودند در مسابقات آسیایی مقام های دوم و سوم را به دست بیاورند .

قضیه در رفتگی دستتان چطور بود ؟

در مسابقات جوانان در آموزشگاه تهران شرکت کردم که ۱۷ متر و
۳۰ سانتی متر رکورد زدم . دانش آموز دبیرستان محمد نراقی شمیران بودم و در سال ۵۲
رکودر پرتاب نیزه استان تهران را زدم ، در آن سال با وجودی که دستم به شدت درد
میکرد رکورد ایران را زدم .

آمار رکوردهایی را که زده اید از جمله قهرمانی کشور، استان
و بروجرد را بخاطر دارید ؟

در سال های ۴۳ تا ۵۳ قهرمان ایران شدم . بنده و مرحوم آقای
علی خذری جزو استان بوشهر شرکت کردیم و تیم دو نفره ما توانست در کشور مقام سوم را
از آن خود کند که آقای خذری در پرتاب دیسک و وزنه و بنده در پرتاب چکش و نیزه شرکت
کرده بودم .

اولین جایزه مادی را که گرفتید به خاطر دارید ؟

نه فقط من، بلکه بقیه هم پولی دریافت نکردیم

در آن زمان شما وارد آموزش و پرورش شدید و بعد از سپاه دانش
ظاهرا در قسمت ورزش آموزش و پرورش هم فعال بودید ، اگر ممکن است راجع به این هم
توضیح دهید و از شاگردانتان که در رده های بالا درخشیده اند بگوئید .

من حدودا  بعد از
گذراندن یک سال آموزشی، مسئول تربیت بدنی منطقه ویسیان خرم آباد شدم و از آن به
بعد تا سال ۱۳۷۳ مسئول تربیت بدنی ناحیه دو شهرستان خرم آباد بودم و در این سالها
شاگردان زیادی پرورش دادم و فعالیت های مختلفی داشتم از جمله احداث یک سالن ورزشی
در منطقه گلدشت خرم آباد . از شاگردان بسیاری که تحویل دو و میدانی دادم می توانم
مرحوم فیروزی را نام ببرم که قهرمانی آسیا و قهرمانی  نوجوانان جهان در کشور روسیه از افتخارات ایشان
بوده است . ضمنا آقای کریم سگوند که قهرمان کشور شد و و تعداد زیاد شاگردان دیگرم
من جمله اکثر بازیکنان تیم خیبر خرم آباد از شاگردان بنده بودند .

 در سال 73 که به
بروجرد آمدم چمن زمین ورزشگاه شهید شیرودی را با هزینه مبلغ ۸۰۰ هزار تومان با
همکاری بسیار مفید شهردار آقای دوائی فر که واقعا حق بزرگی بر گردن من دارند راه
اندازی کردم . در بروجرد بیشتر کارهای عمرانی انجام دادم . بنده مربیگری درجه یک
فوتبال ، والیبال ، دو ومیدانی و مربیگری درجه سه پینگ پنگ و بسکتبال راداشتم .

صحبت آخر ؟

از مسئولین شهر بروجرد تقاضا دارم به وضع ورزش بروجرد
رسیدگی کنند . از مدیریت اداره ورزش میخواهم هیئت ها را تخصصی کنند . از آموزش و
پرورش می خواهم کارشناسانشان حداقل در یک رشته 
ورزشی تخصص داشته باشند. عقب افتادگی ورزش لرستان به همین دلیل است که
متاسفانه بعضی از کسانی که در امر ورزش ما حضور دارند ، رشته تحصیلی شان چیز دیگری
بوده است و در کارشان تخصص و علاقه آنچنانی ندارند . ورزش باید از همان مقطع
ابتدایی به آن پرداخته شود که ورزش کشورمان پیشرفت کند .

پیشکسوت ورزشی به چه کسی باید گفت و چرا بین بعضی از
پیشکسوتان اختلاف وجود دارد ؟

پیشکسوت کسی است
که در رشته های مختلف در سطح کشور یا استان مقام داشته باشد یا خدمت خالصانه ای
کرده باشد مثل مرحوم کاروان یا مرحوم مطهری و خیلی از کسان دیگری که در زمان جوانی
در خدمت ورزش کم نگذاشتند و خالصانه برای ورزش زحمت کشیدند یا مقامی در سطح استان
و کشور داشتند .

 خیلی از پیشکسوتان بروجرد رشته خاصی نداشتند و
علت اینکه اختلاف بین پیشکسوتان وجود دارد متاسفانه در بروجرد خیلی برای هم احترام
قائل نیستند و حرمت ها در بعضی جاها از بین رفته البته در بروجرد هیچوقت از
پیشکسوتان دعوت و اظهار نظر نمی شود .