آوریل 11, 2017
خورش
علی ای همای رحمت
على اى هماى رحمت تو چه آیتى خدا را
كه بما سوى فكندى همه هما را
دل اگر خدا شناسى همه در رخ على بین
به على شناختم من بخدا قسم خدا را
بخدا كه در دو عالم اثر از فنا نماند
چو على گرفته باشد سرچشمه بقا را
مگر اى سحاب رحمت تو ببارى ارنه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ما سوى را
برواى گداى مسكین در خانه على زن
كه نگین پادشاهى دهد از كرم گدا را
بجز از على كه گوید به پسر كه قاتل من
چو اسیر توست اكنون به اسیر كن مدارا
چو بدوست عهد بندد ز میان پاكبازان
چو على كه مىتواند كه بسر برد وفا را
نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملك لا فتى را
بامید آنكه شاید برسد بخاكپایت
چه پیامها كه دارم همه سوز دل صبا را
چو توئى قضایگردان بدعاى مستمندان
كه زجان ما بگردان ره آفت قضا را
چه زنم چوناى هردم زنواى شوق او دم
كه لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را
همه شب در این امیدم كه نسیم صبحگاهى
به پیام آشنایى بنوازد آشنا را
زنواى مرغ یا حق بشنو كه در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا
شهریار
افسانه سیمرغ و هما بشنیدم
با عوج عنق هر آن دو را سنجیدم
حرفی ز تو ای علی چو آمد به میان
بر هرچه شگفت گشته من خندیدم
م . ح . رحمانی
سالروز ولادت حضرت علی (ع) و روز مرد بر شما تهنیت باد
