اخبار استقلال

تمامی روسای کم کاری که بر صندلی ریاست بعضی ادارات تکیه زده اند بدون شک دارای منتقدین بسیاری هستند.

مطمئنا سالیان قبل همین روساء خودشان منتقد روسای قبلی بوده اند و در دوران جوانی، بسیار داد سخن می داده اند که اگر من در شهر کاره ای بشوم، چنین خواهم کرد و چنان خواهم نمود.

پایان کار اینگونه افراد که سالهاست مدیریت شهر در قسمت های مختلف را داشته اند، چنین نوشته شده که  هر چند که سر سختانه مقاومت می کنند، اما باید جای شان را علیرغم میل باطنی، به دیگران بدهند!

و صد البته همچنان دور تغییر و تحولات مدیریتی شهری در حال انجام است و مطمئنا همیشه اینگونه بوده و خواهد بود که عده ای که هنوز مزه بسیار شیرین و دلفریب ریاست را نچشیده اند، بگویند اگر من کاره ای بودم و کار را به دست من می سپردند، برای شهرم چنین و چنان می کردم!

اما در این میان یک حلقه گم شده وجود دارد که کمتر به آن پرداخته شده است،  و آن اینکه:

نکند میز ریاست و مدیریت شهری به دست عده ای جدید برسد و فراموش کنند قول ها و وعده ها را، و خودشان با دیدن آب، چنان غواصانی بشوند که همه با دیدن زیر آبی رفتن های اینان،  انگشت به دهان بمانند و بگویند صد رحمت به نفر و نفرات قبلی!!!

@@@@@@@@

یک توضیح همیشه ضروری:  ( همیشه در تمامی نوشته هایم تاکید داشته ام که بین رئیس و
مسوول فرق است از زمین تا آسمان! “مسوول” خدمت به مردم را فرصت خدایی می داند،
اما “روسای کم کار” مدیریت را ارث پدر خود می انگارد! و پاسخ دادن به شهروندان را کسر شان خود می پندارد و جالب اینکه اینگونه روساء بعد از برکناری به یکباره از اذهان هم محو می شوند و ثابت شده که حتی هیچ نامی از آنان در تاریخ شهر به جا نمانده و نمی ماند!!!)

یک توضیح طنز گونه دیگر: از آنجا که ظاهرا به یکباره! خیلی ها یادشان افتاده که باید به این شهر خدمت کرد و با این بادی که می آید! احتمال دارد از جمعیت ۴۰۰ هزار نفری بروجرد، حدود ۳۰۰ هزار نفر برای دور بعدی شورای شهر کاندیدا بشوند!!!! لازم دیدیم موضوع زیر آبی رفتن بعد از انتخاب شدن را برای ثبت در تاریخ،  هفت، هشت ماه قبل از انتخابات بعدی به بعضی ها یاد آوری کرده باشیم که بعدا نگویند چرا نگفتی؟!

طرف بلند شده در یک جایی! نه یکبار که چندین بار، با یک لحن تند و طلبکارانه مستقیم و غیر مستقیم خطاب به سایت ما نوشته که فلانی اگر راست می گوید و خبرنگار مستقلی است چرا نمی آید از فعالیت های ورزشی ما گزارش تهیه کند؟

با خواندن متن این دوستان نمی دانم چرا یاد یک حکایتی افتادم:

شخصی با لحن بسیار تند و غیر مودبانه  به فرد دیگری گفت: یک ریال! به تو می دهم تا این ده تُن مواد مخدر! را برای من از اینطرف کشور ببری آنطرف کشور!

آن فرد در پاسخ گفت: به اون اخلاق خوشت، به اون کرایه زیادت و یا به اون راه نزدیکت، می نازی؟! که چنین  با تحکم دستور می دهی که ده تن مواد مخدر را  به اینطرف و آنطرف ببرم؟!

حالا شده حکایت دوستان ما در فلان هیات ورزشی! که دوست دارند ما شب و روز از خوبی های شان بنویسیم و هر وقت باب میل شان نمی نویسیم، پلیس بازی شان گل می کند! والسلام!