با کسب ۶ جایزه
آقای پژمان شاهوردی و گروهش
افتخارات تئاتر را درو کردند
چال” اثر هنرمندان لرستانی در ۵ بخش طراحی فضا، بازیگری زن، ایده و متن ،
بازیگری مرد و کارگردانی موفق به کسب لوح تقدیر شد………………
با کسب ۶ جایزه
آقای پژمان شاهوردی و گروهش
افتخارات تئاتر را درو کردند
و صاحبان تالار های پذیرائی،
سنگ بنایش را تا ابد الدهر نهادند!
مشکلی که ران و سینه مرغ به وجود آورده است
بعید است دیگر این مشکل رفع بشود! ریشه دارتر از آن شده که با کدخدا منشی عده ای از بین برود.
باید
از این بترسیم که این مشکل که توسط بعضی رستوران داران و صاحبان تالارهای
پذیرائی شکل گرفته به این سادگی ها دست از سر مردم بردارد.
چه بسا در آینده به خاطر بروز همین مشکل شاهد طلاق گرفتن ها، درگیری های فامیلی، بزن بزن های طایفه ای نیز باشیم.
شاید
لازم باشد در آینده قانونگذاران برای رفع این مشکل ساعتها نشست ویژه
بگذارند و کتابها بنویسند، هر چند که بعید است حتی این قوانین هم در آینده
بتواند گرهی هر چند کوچک از این مشکل را باز کند.
چه زندگی هائی که
در آینده از هم خواهد پاشید، چه افرادی که ممکن است یک عمر دوستی شان با
این مشکل پیش آمده به پایان برسد، چه فامیل هائی که تا ابد با همدیگر قطع
رابطه کنند!
و همه این مشکل ها زیر سر بعضی از رستوران داران و صاحبان تالارهای پذیرائی است!
حتما
حس کنجکاوی تان گل کرده تا بدانید این چه معضل بزرگی است که به دست
رستوران داران و صاحبان تالار پذیرائی در شهر ما می رود تا ریشه بسیاری از
خانواده ها و فامیل های دور و نزدیک و دوستان صمیمی را از هم بپاشد.
بله،
مشکل از ران و سینه مرغ است!
همه مردم در میهمانی های شادی یا عزا در
تالارهای پذیرائی برای دریافت ران مرغ و نوش جان کردن آن با پلو، سر و دست
می شکنند و در مقابل از گوشت سینه مرغ بیزار می باشند!
و آن چیزی که اصلا
در این لحظه ها یادشان نیست، حضور در مراسم یادبود یک عزیز از دست رفته و
یا عروسی عزیزان شان است!
از آنطرف هم گارسن ها به دستور صاحبان
رستورانها و همچنین صاحبان تالار های پذیرائی به تازگی در میهمانی ها، برای
هر دو نفر یک دیس برنج و یک دیس که در آن یک عدد ران مرغ و یک عددسینه مرغ
گذاشته شده می آورند و به آن دو نفر می گویند که این غذا برای شما دو نفر
است.
در حالیکه یکی از این دو نفر با هر ترفندی شده ران مرغ را از
آن خود خواهد کرد دیگری در حالیکه زیر لب به بخت خود نفرین می فرستد سینه
مرغ را به اجبار بر می دارد و دقیقا…………….
بله! و دقیقا
از همینجا کینه ها شروع می شود، دلخوری ها پیش می آید، دوست از دوست دلخور
می شود و برادر از دست برادر دل چرکین می شود! و به همین خاطر است که این
مشکلات در آینده به خانواده ها و فامیل کشیده خواهد شد و چه بسا که کار به
درگیری طایفه ای و آژان آژان کشی کشیده شود.
و همه اینها تقصیر
صاحبان تالارهای پذیرائی و صاحبان رستوران ها می باشد که در این قرن 21
هنوز یاد نگرفته اند که مردم ران مرغ را بیشتر از سینه مرغ دوست دارند.
بنابر این اگر به جای گذاشتن سینه در کنار ران مرغ درون دیس غذا برای دو
نفر، دو تا ران برای دو نفر بیاورند! تا همه در شادی و خوشحالی در میهمانی
های عروسی و عزا دلی از عزا در بیاورند و تا آخر عمر همه با هم گل بگویند و
گل بشنوند.
حال که امیدی به مرکز استان برای کمک به افزایش
زیر ساخت های درمانی بروجرد نیست
با کمک به مجمع خیرین سلامت بروجرد
شهرمان را بسازیم
اگر هر بروجردی ده هزار تومان در سال در امر درمان به شماره حساب درون تصویر کمک کند ظرف سه چهار سال مشکل درمان بروجرد تا حدود زیادی حل خواهد شد.
کهنه سربازان جانباز، قهرمانان افتخار آفرین بروجردی
بسیاری از کهنه سربازان جانباز و قهرمان بروجردی آمده بودند تا با همدیگر دیدار داشته باشند، یادی از دوران گذشته کنند و برای ساعاتی گل بگویند و گل بشنوند.
اینان همان همشهریان عزیزی هستند که سالیان سال قبل برای دفاع از جان و مال و ناموس مردم و حفظ مرزهای ایران زمین، و عشق به دین و مذهب، جان شان را بر کف دست گذاشته و حتی شجاعانه، کف دست ها را نیز در میدان های مبارزه جا گذاشتند و مدتها بعد سرافرازانه به خانه برگشتند.
در تمامی دنیا رسم است که به سربازان برگشته از میدان های جنگ با دیده احترام فوق العاده می نگرند.
به آنان القاب محترمانه می دهند، در بسیاری از کشورها به آنان لقب کهنه سرباز می دهند تا همه همیشه در جریان باشند که کشور مدیون سربازان جان بر کف گذاشته سالیان قبل نیز می باشد.
مردم در تمامی جهان به مدافعین کشورشان که در جنگ دچار مشکلات جسمی شده اند به دیده قهرمان می نگرند.
بهار بروجرد بسیار زیباست، دیدن یک دشت سر سبز، چیدن یک دسته گل، قدم زدن در کوچه باغ ها و نشستن بر لب جویبارها در این فصل بسیار دلپذیر است.
اما………
اما بسیاری از این کهنه سربازان جانباز قهرمان بروجردی که امروز در گرد همایی مجمع جانبازان بروجرد گرد هم آمده بودند، نه چشمی برای دیدن دشت سر سبز داشتند و نه دستی برای چیدن گل و نه پایی برای قدم زدن در کوچه باغ های زیبای بروجرد، حتی بعضی از آنها توان نشستن بر لب جویبار ها را نیز ندارند، که اگر بنشینند به تنهایی توان بر خاستن نیز ندارند.
دفاع مقدس سالیان سال است که تمام شده، اما زخم های آن جنگ 8 ساله هنوز هم در تمامی کوچه و خیابانها خود را در تن بهترین همشهریان مان به ما نشان می دهد.
آن زخم ها در تن بسیاری از جوانان آنروز که اینک دوران میانسالی و کهن سالی را می گذرانند نشان از غیرت ایران و ایرانی جماعت دارد و چه خوشبخت مردم بروجرد که در تاریخ جنگ تحمیلی ۸ ساله نمایندگان غیوری در حفظ این آب و خاک داشته اند، کهنه سربازانی که با اهدا عضوی از بدن شان، همه ما آنها را به نام جانبازان و آزادگان قهرمان بروجردی می شناسیم.
موفقیت اهداف پروازی های بروجرد
|
|
|