به مناسبت هفته بسیج
سایت فرهاد ۹۰ تقدیم می کند:
“حاج کاوه گودرزی” نویسنده
و از رزمندگان قهرمان و جانباز بروجردی:
رزمندگان بروجردی از شجاع ترین
قهرمانان دفاع از خاک میهن بودند
برادرپاسدارمجید شمشکی مسئول واحد تخریب تیپ ۱۵ امام حسن مجتبی(ع) درعملیات پیروزمندانه خیبردرخصوص رزمندگان واحد تخریب وبالا خص نیروهای رزمنده بروجردی که از شهرستان بروجرد به این واحد اعزام شده ودرحین عملیات خیبردر منطقه جزیره مجنون اوج کار گروهی وصلابت آنان را دیده است این چنین توضیح می دهد: نیروهای رزمنده واحد تخریب تیپ مثل همه ی واحدها وگردانهای مختلف تیپ از رزمندگان استانهای خوزستان ولرستان تشکیل شده بود .
نقش نیروهای رزمنده شهرستان بروجرد در واحد تخریب از سایر نیروهای رزمنده چشم گیرتر بود
با توجه به آنکه در عملیات خیبرکار نیروهای واحد تخریب ، کاری تخصصی و فوق العاده حساس بود بعداز اتمام کار به نحو احسن نیروهای واحد تخریب از من خواستند تا در کنار سایر نیروهای رزمنده گردانهای آبی خاکی عمل کننده در عملیات در کنار رزمندگان در اطراف روستاهای الصخره. القرنه والبیضه بمانند .
من در خواست بچه های واحد تخریب را که عمدتا از نیروهای شهرستان بروجرد بودند را با برادرپاسدار شهید بهروز غلامی فرمانده تیپ امام حسن مجتبی (ع) درمیان گذاشتم ایشان فرمودند بگذارید هر جوری که راحت هستند باشند.
بچه های واحد تخریب در کنار سایر رزمندگان درآن سوی دجله ماندند وبه قول شهید حمید شمایلی :
بچه های تخریب و مخصوصا بچه های رزمنده بروجردی شاهکار کردند.
برادر شمشکی در ادامه بیان می کند که:
رزمند گان همه شهر ها در واحد تخریب حضور داشتند اما بچه های بروجرد دین خود را به اسلام وانقلاب اداء کردند .
بچه های بروجرد از اولین اکیپ های بودند که واحد تخریب را زنده کرده وکمک کردند تا واحدتخریب راه اندازی شده و شکل بگیرد .
کمک بچه های بروجرد از ابتدای شکل گیری واحد تا اوج کار این واحد یعنی ماموریت درعملیات پیروزمندانه خیبر بسیار قابل تامل وتقدیراست . نیروهای واحد تخریب نیروهائی نخبه بودند و با این نخبه ها کار شروع می شد وادامه پیدا می کرد .
وقتی در پای کار ، کارعملیات به جنگ تن به تن رسیده بود شهید بهمن بیرانوند که از نیروهای واحد تخریب بود با همان خنجری که همیشه همراه داشت با نارنجک خود را به تانکهای دشمن می رساند از تانک بالا می رفت ونارنجک را درون تنوره تانک می انداخت وتانک را منهدم می کند من خودم شاهد این دلاوری برادر شهید بیرانوند بوده وآنرا دیده ام .
یک شب که از نماز خانه برمی گشتیم شهید سید منصور محمودی و شهید محمود راد منش نزد من آمدند و از من که مسئول واحد تخریب بودم در خواست می کردند تا من اجازه بدهم تا هردوی آنها به لشگر ۲۷ حضرت محمد رسول الله (ص) بروند تا ساعت ۱ بامداد با من صحبت کردند شهید رادمنش گریه می کرد واجازه می خواست تا برود اما من اجازه ندادم .
می دانستم اگر این دو نفر بروند بقیه ی بچه ها هم در واحد تخریب نمی ماندند وبا آنها همراه می شوند از این رو اجازه رفتن به آنهاندادم وماندند. برادر شمشکی بغض کرد واشک در چشمانش حلقه زد و گفت بچه های بروجرد بچه های نابی بودند . می دانستم این بچه ها اگر زنده باشند هر کدام یک فرماند لشگر می شوند .
بعضی اوقات جهت آمادگی نیروهای رزمنده شهید مهدی نظام سلامی به همراه سا یر رزمندگان ۵۰ تا۶۰ کیلومترراه می رفتند او نیرو ها رابه پیاده روی شبانه می برد . مظلوم ترین رزمنده از رزمندگان واحدتخریب شهید محمود رادمنش بود او به لحاظ وضعیتی که از نظر خانواده و افکار خودش داشت بسیار مظلوم بود.
بچه های لرستان وحتی بچه های رزمنده ی ملایر و نهاوند به تبع بچه های رزمنده ی بروجرد به واحد تخریب می آمدند ودر واحد تخریب می ماندند .
اگر رزمندگان بروجرد و رزمندگان واحد تخریب زنده بودند هیچگاه خط پدافند در آنسوی دجله سقوط نمی کرد.
شهید علی محمد جمشیدی رزمنده ای بسیار شجاع و متدین بود شغل اصلی ایشان کشاورزی بود ایشان تنها زمان برداشت محصول مرخصی می گرفت ودر زمان مرخصی محصولش را جمع آوری می کردند و دوباره به جبهه برمی گشت ایشان وقتی به درب پادگان می رسید به سجده می افتاد وخدا را شکر می کردکه توانسته است دوباره در جمع رزمندگان اسلام حاضر شود.
شهید علی محمد جمشیدی در هر کجا موقع اذان می شد اذان می گفت یک مرحله من وشهید جمشیدی هردو با هم مجروح شده وباهم در بیمارستان بودیم موقع نماز که می شد ایشان اذان می گفت بعضیها که با روحیات وی آشنا نبودند می گفتند ایشان موجی است که اذان می گوید . اما من به آنها می گفتم وقت نمازاست واخلاق ایشان این طوری است که اذان می گوید .
بچه های رزمنده ی بروجرد از سال ۶۱ به واحد تخریب آمدند وماندند ودر تاریخ تخریب هیچکدام از بچه ها مانند بچه های بروجرد نمی شدند.