آشنایی با ” رضا کرزبر” اعجوبه بوکس بروجرد و لرستان

 

آشنایی با ” رضا کرزبر”

 

اعجوبه بوکس بروجرد و لرستان


اختصاصی سایت شخصی فرهاد
داودوندی- بروجرد:

 

رضاکرزبر متولد۱۳۶۸

شروع بوکس: فروردین۱۳۸۵

مربی سازنده: آرش روشنایی


عناوین قهرمانی

از سال۱۳۸۷عضوتیم بوکس لرستان در وزن های
مختلف.

۱۳۸۸مدال نقره قهرمانی کشور انتخابی تیم
ملی

۱۳۸۹مدال برنز لیگ بوکس کشور

۱۳۹۰مدال طلا قهرمانی کشور

۱۳۹۱مدال طلا قهرمانی کشور

۱۳۹۲مدال نقره قهرمانی کشور

۱۳۹۲مقام سوم انتخابی تیم ملی

۱۳۹۳مدال طلا قهرمانی کشور

۱۳۹۴مقام اول انتخابی تیم ملی



از سال۱۳۸۸عضو تیم ملی در مسابقات بین المللی
داخلی و خارجی.

عضو تیم ملی در مسابقات جام ریاست جمهوری
اندونزی۲۰۱۰

عضو تیم ملی مسابقات دوستانه با داغستان(روسیه).تهران.۲۰۱۱

عضو تیم ملی مسابقه دوستانه با تیم ملی
اکراین ۲۰۱۱

عضو تیم ملی در مسابقات و اردوی مشترک قزاقستان۲۰۱۴

عضو تیم ملی در مسابقات بین المللی شکست
حصر آبادان کسب مدال برنز۲۰۱۴

عضو تیم ملی مسابقات جام تریبل کشور اسلواکی
کسب مقام سوم۲۰۱۵

عضو تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا(تایلند)
گزینشی مسابقات جهانی۲۰۱۵

زندگی نامه

ورزش بوکس برای من از پوشیدن دستکش های
پسر عمه در زمانی که بوکس می کرد شروع شد تا آنجایی که خود رادر سالن بوکس دیدم.و نمیدانستم
سرنوشتم اینجا رقم خواهد خورد.

از همان ابتدا می دانستم برای رسیدن به
قهرمانی راه درازی پیش رویم است.۱سال گذشت که به عضویت تیم شهر و استان درآمدم و بعد
اعزام به مسابقات کشوری اولین میدان بزرگی که با شکستی سنگین روبرو شدم.ناامید شدم
ولی زمزمه ای در گوشم پیچیده بود که این پایان راه نیست..هرشکست سرآغاز پیروزیست.

بار دیگر تمرینات آغاز شد پستی و بلندی
ها،سختی ها پشت سر هم…تحمل می کردم به طوری که بعد از آن نایب قهرمان کشور شدم..تازه
حس خودباوری در من ایجاد شد و روزبروز بیشتر می شد.

پس از چند مدال قهرمانی کشور رینگ ایران
دیگر برایم کوچک به چشم می آمد.ولی می دانستم برای ورود به میادین بین المللی تنها
برد ملاک نیست!!!

ولی می جنگیدم تلاش میکردم تا به خواسته
ام برسم. شروع از آنجایی که با مدال طلای کشور از تیم ملی کنار گذاشته شدم و دلیلش
را نمیدانستم اما این اتفاقات من را متوقف نمیکرد چون بوکس از من انسانی جسور و سرسخت
ساخته بود……..

باز هم تمرین باز هم ریاضت بازهم آسیب..۱روز
دستم می شکست.دماغم می شکستت..۱روز ابرویم می شکافت..چقدر در این راه شاد و پشیمان
شدم تنها چیزی که باعث شد از این راه بر نگردم فقط امید به قهرمانی و افتخار آفرینی
برای مملکتم بود….

قهرمانی که با رویای قهرمان کشور شدن شروع
شد و با رویای قهرمان آسیا شدن ادامه داشت.شروع آسیایی شدنی که با پرواز هواپیما بر
فراز آسمان و چشمهای خیره من که خود را مسافر آن می دیدم و ایمان داشتم رویا روزی به
حقیقت خواهد پیوست ….و خدا رو شکر روز تحقق رویا فراررسید…گرچه یه دونه مدال شد
ولی خوشحالم که نماینده ایران بودم.

رمز موفقیت من تلاش زحمت و ریاضت و پشتکار
بود.

 سختی بوکس به من آموخت در شرایط دشوار پشتوانه ای
بنام خداوند وجود دارد خداوندی که در همه جا و همه حال دست من را می گرفت.و من نیز
خود را به او سپرده بودم…

سرانجام ماحصل۱۰سال ورزش قهرمانی چندین
مدال شد.مدالهایی که بعد از زندگی ورزشیم زندگی شخصیم در گرو آن بود..چون بهترین سالهای
جوانی ام را وقف ورزش کرده بودم…خوشحالم از این بابت که برای جامعه ام مفید بودم
و امیدوارم توانسته باشم الگویی برای جوانان شهرم باشم.

در پایان می گویم که سرانجام تمام قهرمانی
ها ختم می شود به کمک مسئولین و بزرگان شهر که امیدوارم در این راستا تدابیری جدی اندیشیده
شود…

تشکر میکنم از تمامی کسانی که کنارم بودند
و صمیمانه کمکم کردند


دیدگاه خود را بنویسید

دیدگاه شما

گوگل یاهو!