ورزشکارانی که
توسط جامعه ورزش نابود می شوند
به قلم: فرهاد داودوندی- بروجرد:
ورزشکار متوجه نبوده و جلوی جمع به مسوول ورزشی دیر سلام کرده است!
آن ورزشکار دیگر موفق شده مدارج ترقی را با سرعت طی کند، مربی در جایگاه خودش احساس خطر کرده است!
رئیس هیات ورزشی بخاطر حاضر جوابی و منطقی بودن سخنان ورزشکار کم سن و سال و جوان، چشم دیدن آن ورزشکار را ندارد و معتقد است حالا که با من در افتاده باید……!
از این دست موارد و موارد مشابه که در بالا ذکر شد مثل نقل و نبات در ورزش ما اتفاق می افتد!
چه ورزشکاران مستعدی که در شهرهای کوچک به مانند بروجرد می توانستند مدارج ترقی در ورزش را طی کنند و به راحتی به تیمهای ملی راه پیدا کنند و زندگی ورزشی و شخصی شان از “این رو به آن رو” شود، اما هیچگاه به جایگاه خود نرسیدند، بخاطر اینکه افرادی در خود جامعه ورزش نخواستند که کمی بزرگی و از خود گذشتگی نشان بدهند تا جوانان با استعداد پر پر نشوند!
متاسفانه جدای از اینکه چنین ورزشکارانی توسط بعضی مسوولین ورزشی حمایت نشده و نمی شوند، زیر پای شان را هم خالی می کنند که نکند جوان مورد نظر رشد کند، جایگاه به دست بیاورد و سپس همه بدانند که …….!
در خاتمه در دو جمله: فقط می توان ابراز تاسف کرد و امیدوار بود!
ابراز تاسف از این همه استعداد سوزی که توسط خود جامعه ورزشی انجام می گیرد و امیدوار بود روزی برسد که همه مسوولین و دست اندرکاران ورزشی در همه رشته های ورزشی، جوانان ورزشکار را به مانند فرزندان خود بپندارند و با تمام توان از آنها برای رشد در ورزش کشور حمایت کنند.
والسلام.