اخبار استقلال

و داستان «غلامرضا تختی»

در تمام سال های گذشته مهم ترین ابهام درباره
سرنوشت ۷ برادر عاقبت همین شاپورغلامرضا و عبدالرضا بود که معلوم نبود زنده
اند یا مرده.

عبدالرضا پهلوی در فلوریدای آمریکا زندگی می کرد ولی
چون نام خود را تغییر داده بود معلوم نبود مرده است یا زنده تا این که روشن
شد در سال ۱۳۸۳ و با نام دیگر از دنیا رفته است.

خود شاه (محمد
رضا) در ۵ مرداد ۱۳۵۹ در قاهره جان سپرد. علیرضا اما قبل از همه برادران و
در عصر سلطنت محمد رضا در سال ۱۳۳۳ در یک سانحه هوایی کشته شده بود و
دیگران پس از سقوط سلطنت از دنیا رفتند.

 احمد رضا در سال ۶۱ و در پی ابتلا با سرطان خون در فرانسه درگذشت. محمود رضا هم در سال ۱۳۹۰ چشم از جهان فرو بست.

جالب
تر از همه حمید رضا بود که از ایران خارج نشد و در سال ۷۱ در تهران درگذشت
و تنها فرزند رضاشاه و برادر محمدرضا شاه است که در ایران به خاک سپرده
شده و قبر او در بهشت زهراست.

با تعیین تکیف حیات و ممات عبدالرضا
تنها ابهام باقی مانده درباره زنده یا مرده بودن غلامرضا یا همان شاپور
غلامرضا بود چون در انظار هم ظاهر نمی شد تا ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ که خبر مرگ
او منتشر شد و بدین ترتیب از ۷ پسر رضا شاه دیگر هیچ یک زنده نیست:

محمدرضا،علیرضا،عبدالرضا،احمدرضا،محمودرضا،حمیدرضا
و غلامرضا که به جز حمیدرضا هیچ یک در ایران مدفون نیستند چون درباره
علیرضا پهلوی هم دقیقا مشخص نیست که در ایران مدفون است یا نه و گفته می
شود شیخ صادق خلخالی پس از تخریب آرامگاه رضا شاه نه جنازه ای از او یافت و
نه فرزندش علیرضا و دقیقا مشخص نیست جنازه ها را منتقل کردند یا از اول هم
جسدی وجود نداشته و جنازه علیرضا را همان موقع به مسجد رفاعی قاهره انتقال
دادند.

شاهپور غلامرضا مشهورترین برادر شاه بود و مانند اشرف شایعات بسیاری درباره او وجود داشت.

مشهورترین شایعه درباره او ماجرایی است که همه نقل می کنند ولی صحت و سقم آن دقیقا مشخص نیست.

آن
ماجرا این است که شاپور غلامرضا در ورزشگاهی بوده و وقتی حضور او اعلام می
شود جمعیت حاضر واکنش استقبالی نشان نمی دهند ولی تا غلامرضا تختی که از
سال های قهرمانی فاصله گرفته بود برای تماشا پا به سالن می گذارد جمعیت یک
صدا او را تشویق می کنند به حدی که غلامرضا پهلوی ناگزیر از ترک سالن می
شود. گوینده بار دیگر نام شاهپور غلامرضا را می آورد اما مردم فریاد می
زنند غلامرضای تختی…

نویسنده این سطور مثل بسیاری دیگر این داستان
را شنیده ولی با قاطعیت نمی تواند آن را تأیید کند هر چند ارتباط آن با
مرگ جهان پهلوان غلامرضا تختی قطعا صحت ندارد.

ماجرای حضور هم زمان دوغلامرضا اما به روایت کتاب «تختی» نوشته حبیب جعفریان/ انتشارات سروش از این قرار است: 

 «در
بهار ۴۲ وقتی بازی‌های دوستانه ایران و شوروی در تهران انجام می‌شد،
اتفاقی افتاد که همه را از صرافت پادر میانی کردن انداخت. از روز اول، رییس
فدراسیون، سازمان تربیت بدنی، کشتی ‌گیر‌ها به مش‌علی سرایدار سالن سپرده
بودند که مبادا تختی را به سالن راه بدهد و گرنه پدرش را در می‌آورند، اما
روزی که تختی آمد، مش‌علی صدای گرم او را شنید که پشت در ورودی بود و
می‌گفت: عزیز، علی،در را باز کن. او نتوانست طاقت بیاورد و در را باز کرد.

 هر
چند می‌دانست پدرش را درمی‌آوردند و می‌دانست شاهپور غلامرضا داخل سالن
نشسته است. همراه تختی جمعیتی که دورش بودند هم داخل سالن ریختند. او را
گرفتند روی دوش و دور می‌چرخاندند، کف می‌زدند صلوات می‌فرستادند و یک صدا
می‌گفتند:

رستم دستان، کجایی؟بیا / نور دو چشمان، کجایی؟ بیا. تختی
آن بالا گریه می‌کرد همه چیز به هم ریخته بود. بالاخره پهلوان را پایین
گذاشتند. او رفت وسط سالن ایستاد؛ سه بار از سه سو به مردم تعظیم کرد و بعد
رفت نشست پشت به جایگاه. به دقیقه نکشید که غلامرضا پهلوی بلند شد و به
قهر از سالن رفت.»