طنز اجتماعی
برای نقد روسای شهری
در استانهای محروم دو راه وجود دارد!
جوونم
واستون بگه! در شهر و استانهای ته جدول! که بر خلاف ارائه آمار و ارقام “گل و
بلبل” مدیرانش، هر روز وضعیت این شهر ها و استانهای محروم در مقابل دیگر شهر
ها و استانهای پیشرفته کشورمان بدتر از بد می شود! خبرنگاران و وبلاگ
نویسان، دو گروه را اصلا و ابدا حق ندارند نقد کنند!
گروه اول شامل دوستان! و گروه دوم شامل غیر دوستان! و یا اینکه بهتر یگوئیم همیشه برای نقد کردن مدیران این شهر ها دو راه وجود دارد!
یا
باید دوستان را نقد کنیم یا غیر دوستان را!
اگر دوستان را نقد کنیم که
باید وصیت نامه خودمان را با این دو دست مبارک خودمان بنویسیم! اما اگر غیر
دوستان را نقد کنیم دو راه وجود دارد! یا این غیر دوستان با ما دشمن هستند
یا اینکه دوستی مان آنچنان که باید و شاید نیست!
اگر دشمنان مان را
نقد کنیم که واویلا! حساب مان با کرام الکاتبین خواهد افتاد! اما اگر آن
دوستان غیر صمیمی را نقد کنیم که دو راه دارد!
یا اینکه ما را به چشم دشمن خواهند دید و یا اینکه ما را با دید دشمن نخواهند نگریست!
اگر
ما را با چشم دشمن ببینند که جل و پلاس خود را باید جمع کنیم و از این شهر
کوچ کنیم! اما اگر ما را با چشم دشمن ننگرند که دو راه دارد!
یا اینکه سعی می کنند که به ما خط بدهند که چگونه بنفع شان بنویسیم و یا اینکه این کار را نخواهند کرد!
اگر بخواهند ما را بخاطر اینکه قصد داشته ایم نقدشان کنیم زیر پرچم خودشان ببرند که هیچ! اما اگر این کار را نکنند که دو راه دارد!
یا اینکه برای مان نقشه ندارند و منتظر زمان تسویه حساب می مانند، و یا اینکه برایمان نقشه دارند!
اگر برای مان نقشه نداشته باشند که هیچ! اما اگر برای مان نقشه بکشند دو راه دارد!
یا اینکه اولش با زبان خوش با خبرنگار حرف خواهند زد و یا اینکه زبان خوش و مُش سرشان نخواهد شد!
اگر با زبان خوش حرف بزنند که هیچ! اما اگر بخواهند با زبان غیر خوش با یک خبرنگار وبلاگ نویس حرف بزنند که دو راه دارد!
یا
اینکه با باطل نمودن دویست تومان تمبر یک عریضه بلند بالا در شکایت از
وبلاگ نویس خواهند نوشت و یا اینکه به یاد محمد علی کلی قصد می کنند چهار
تا هوک چپ و راست نثار فک طرف کنند!
اگر شکایت رسمی کنند که هیچ! اما اگر بخواهند از فنون رزمی برای جا آوردن حال خبرنگار استفاده کنند، دو راه دارد………..
ای
بابا! این همه صغرا کبرا چیدیم که به این جمع بندی برسیم که در شهر های
کوچک دو گروه را نمی شود نقد کرد! دوستان و غیر دوستان را!
خوب این
را که اولش هم گفتم، خودم هم نمی دانم چرا اینقدر کشش دادم! چون به هر
حال، نقد کردن مدیران در شهر های کوچک و محروم همانطور که پیش تر خدمت تان
عرض کردم، دو راه دارد!
یا اینکه آن مسوول از دوستان است و یا اینکه از غیر دوستان است.
اگر از دوستان باشد که هیچ! فقط باید مادام العمر دل دلدار به دست بیاوریم! اما اگر آن مسوول از غیر دوستان باشد دو راه دارد!
یا
زیر دو تا چشمان مان با دو تا ضربه مشت دو تا بادنجان مشکی خواهند کاشت و
یا اینکه با فن ” اوچی ماتا” جودو طرف را چنان به زمین خواهند زد که شش تا
لودر هم نتواند نعش طرف را از زمین بلند کند!
اگر دو تا مشت بزنند که هیچ! اما اگر فن اوچی ماتا بزنند دو راه دارد………………….!!!