نوامبر 11, 2017
خورش
طنز اجتماعی
انتخاب شهردار با ساده ترین حالت!
فرهاد داودوندی- بروجرد:
از آنجا که خیلی ها در این شهر عشق ریاست
دارند و تنها راه خدمت به مردم را نشستن پشت میز شهرداری می دانند و معتقدند برای
شهردار شدن تکلیف بر گردن آنها نهاده شده!
و از آنجا که فعلا، شهردار شدن در بورس
افتاده و هر کسی زودتر میز ریاست شهرداری را تصاحب کند انگار خود و دار و دسته اش،
با غلبه بر تیمهای برزیل و آلمان و آرژانتین، جام جهانی فوتبال 2018 روسیه را به دست آورده اند، لذا آقای ” خوش خیال
” برای رفع اختلافات برخی از مدیران سطح بالای شهر، پیشنهاد می دهد:
با توجه به اینکه عمر شورای پنجم به مدت
۴ سال است و جمعیت شهری بروجرد هم حدود ۳۰۰ هزار نفر، لذا با ۴ تا ضرب و تفریق و جمع
و تقسیم، به راحتی می توان فهمید به هر بروجردی برای شهردار شدن ۷ دقیقه زمان می رسد!
یعنی اینکه بسیاری از ما ۳۰۰ هزار نفر جمعیت شهری،
بخاطر اینکه خیلی دوست داریم شهردار بشویم، هر کدام به نوبت ۷ دقیقه نوبت مان می
شود آرزوی شهردار شدن را به چشم ببینیم و این آرزو را با خود به گور نبریم!
۴ سال آینده جمعا می شود ۲٫۱۰۲٫۴۰۰
دقیقه!
اگر جمعیت شهری را هم ۳۰۰ هزار نفر برآورد کنیم،
دقیقا سهم هر شهروند بروجردی برای شهردار شدن می شود ۷ دقیقه و ۸ هزارم ثانیه!
با این روش، دیگر هیچکس هم نمی تواند تا
ابد از نحوه مدیریت شهری گلایه کند! ضمنا تا بخواهد نق بزند، سریعا همه چنان می
زنیم توی سرش، که جانش در بیاید! و به وی خواهیم گفت: فلانی مگه خودت یک مدتی
شهردار نبودی؟ چه گلی به سر شهر زدی؟!
هر کسی هم که در این شهر از همه زبان
درازتر بود، شیفت ۷ دقیقه شهردار شدنش را می اندازیم ساعت ۹ شب و تاکید می کنیم از
ساعت نُه شب، ۷ دقیقه و ۸ هزارم ثانیه فرصت دارد تمامی زباله های سطح شهر را جمع
آوری کند!
خوشتان آمد با این روش ابداعی “آقای
خوش خیال” که برای رفع مشکل شهر پیشنهاد داد؟!
شک نکنید با شهردار شدن نوبتی همه
شهروندان به مدت ۷ دقیقه و ۸ هزارم ثانیه، کمبود ویتامین شهردار شدن همه مان هم
تامین خواهد شد و دست آخر هم، در خاتمه نه جنگ و دعوایی خواهد شد و نه دلخوری پیش
خواهد آمد.
مثل پایان فیلم های هندی در پایان، همه مان لبخند
بر لب و راضی از اینکه در تاریخ این شهر، بالاخره نام مان بعنوان شهردار ثبت شده، روانه
خانه و کاشانه مان خواهیم شد تا پیش سر و همسر از نحوه مدیریت عالی مان در زمان
شهردار بودن، گل بگوئیم و گل بشنویم و به وضعیت حال و حاضر این شهر که دست آورد بی تفاوتی ها، فعالیت!
و از خود گذشتگی های! تک تک مان است، از ته دل بخندیم!!!
