شاهد فاجعه منا:
عمدی نبودن فاجعه منا پذیرفتنی نیست
به وبلاگ خبری محسن مهربان
به نقل از ایرنا
همسر یکی از شهیدان فاجعه منا که از شاهدان عینی این فاجعه است، گفت: من از نزدیک شاهد جان باختن حجاج در منا بودم و عمدی نبودن این فاجعه به هیچ وجه برایم پذیرفتنی نیست.
شهلا طارمی زاده همسر شهید فتح الله گودرزی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با تاکید بر بی کفایتی و بی توجهی کشور عربستان در جریان فاجعه منا افزود: ایجاد این حادثه دلخراش و امداد نرساندن به حادثه دیدگان نشان از عمدی بودن این حادثه است.
وی که بعد از گذشت یک سال هنوز مرگ همسرش در منا و این حادثه دلخراش را باور نکرده است، گفت: فاجعه منا شباهت زیادی با صحرای سوزان کربلا داشت با این تفاوت که در کربلا یزید آب را بر حسین(ع) بست و اینجا آل سعود با بی کفایتی و بی تدبیری زمینه شهادت حجاج خانه خدا را فراهم کرد.وی تصریح کرد: هنگام فاجعه منا دمای هوای عربستان بیش از ۵۵ درجه سانتیگراد بود که افتادن اجساد بر روی هم گرما را به بیش از ۶۰درجه رسانده بود.وی افزود: اگر خودروهای آتش نشانی پارک شده در کنار خیابان ها آب را بر روی جمعیت انبوه می ریختند حداقل از شدت و عمق فاجعه کم می شد و افرادی که گرما زده شده بودند از تشنگی جان نمی دادند.
طارمی زاده گفت: اگر نیروهای پلیس سعودی به یاری حادثه دیدگان می شتافتند و تنها نظاره گر انبوه تلفات انسانی بر روی همدیگر نبودند بدون شک تعداد زیادی از حجاج جان زنده می ماندند و آمار تلفات این حادثه از قبل طراحی شده کمتر می شد.وی با تشریح فاجعه منا اظهار کرد: صبح را همانند دیگر روزها با نماز صبح آغاز کردیم و با صدای الله اکبر مردان از زیر چادرها بیرون آمدیم؛ تنها برای چند ثانیه همسرم را مقابل چادر دیدم.وی افزود: ابتدا مردان برای زدن سنگ شیطان رفتند؛ حدود ۲ ساعت نگذشته بود که ۲ تن از مردان کاروان سراسیمه آمدند؛ هر دو با صورت های رنگ پریده و سرخ فریاد می زدند برای حجاج دعا کنید.
طارمی زاده گفت: در همان حال وحشت زده از آنها سراغ همسرم را گرفتم اما چیزی نگفتند مقداری از راه را پیاده به سمت مسیری که مردان حرکت کرده بودند رفتم، حجاج را می دیدم که خیلی آرام در حال برگشت هستند از هرکس می پرسیدم آیا برای حجاج اتفاقی افتاده همه انکار می کردند و می گفتند همه چیز خوب پیش می رود گویا بعد از آمدن این گروه برای دیگر حجاج اتفاق بدی رخ داده بود.
وی افزود: ساعت ها گذشت و کم کم شاهد آمدن زخمی ها بودیم؛ هیچ کس پاسخ درستی از علت حادثه نمی داد و فقط عنوان می شد واقعه عاشورا تکرار شده است، هر ثانیه هزار ساعت می گذشت از ساعت ۹ صبح تا نیمه های شب در چادر منتظر همسرم بودم، لحظه هایی پر از آشوب و دلهره هر بار به سمتی در جستجوی همسرم بودم و مردمی را می دیدم که بال و پرشکسته برمی گشتند.وی اظهار کرد: خود را دلداری می دادم که همسرم جوان و سالم است و با توجه به داشتن روحیه مردمی در حال کمک به دیگران است و به طور قطع باز می گردد.