آشنایی
با خانم ثریا رشیدی
هنرمند بروجردی
هنر یعنی چیزی رو به تمام حس کردن و رو
کردن اون برای دیگران….یعنی یک نوع برانگیختن احساس های زیبا….که اگر هنر نبود
و احساس زیبا نبود دنیا دنیای بسیار زشتی می شد…در واقع هنر فضیلت است….هنر اخلاق است…و
هنر ارضاء یک نیاز اصیل روح است…همان که گفتم : به نمایش در آوردن آزاد احساس های
زیبا….
نوالیس می گوید : هنر حظ بردن روح از خویش
است.
ودر واقع هنر جست و جویی ست مدام برای آگاه
شدن و آگاه کردن…
این جانب ثریا رشیدی متولدسال ۱۳۵۲ /۶/۱از بروجرد هستم من با هنر
نقاشی نفس می کشم من هیچ استادی نداشته ام نقاشی را اول به صورت تجربی یاد گرفتم وبعد
با استفاده از کتابهای نقاشی واستفاده کردن از محصولات فرهنگی در رابطه با نقاشی به
صورت علمی نقاشی را یاد گرفته ام هنر نقاشی دنیای زیبا و جذاب دارد که روح انسان را
پرورش می دهد
من از لحظه های نقاشی کشیدنم خاطرات بسیار
زیبا ی دارم یادمه یک بار در حال کشیدن نقاشی بودم به خاطر کاری که برام پیش آمده بود
مجبور شدم کار نقاشی رها کنم و به دنبال کاری که برام پیش آمده بود به داخل شهر بروم
بعدا ز اینکه از محل کارم به خیابان رفتم دیدم هر کسی من را می بیند با تعجب به من
نگاه می کند
برام سوال شد که چرا همه این جور به من نگاه می کنند تا اینکه یکی از دوستانم
را دیدم وقتی دوستم من را دید خندید گفت چرا صورتت پر از رنگه اون موقع بود که دلیل
نگاه مردم را فهمیدم خودمم کلی خندیدیم وقتی به آینه نگاه کردم صورتم پر از رنگ های
زرد و قرمز آبی…
من خاطرات زیبا و زیادی در رابطه با نقاشی
دارم از جمله کسانی که بیماری روحی دارند وقتی پیش من میان واز آموزش نقاشی لذت می
برند وبهم میگن ما دیگه دارو نمی خوریم خیلی برام لذت بخشه
باورکن بوده دوازده ساعت در حال نقاشی بودم
و گذر زمان حس نکردم از تاریک شدن خونه فهمیدم شب شده
هنر گرچه نان نمی شود ولی شراب زندگی است