سپتامبر 13, 2019
خورش
بیچاره مترسک !
بی‌‌پلک به هم برزدنی، بر سر پا ماند
یک عمر سر مزرعه با چشمِ چراغان.
هنگام درو آمده، اما
سهم وی از این مزرعه، نفرین کلاغان !
@@@@@
از چاله به چاه
تو بر اوج فلک چه دانى چیست
که ندانى که در سرایت کیست (سعدی)
______________________
افسوس ای منجّم!
در جست‌وجوی طالع و تقدیر آدمی،
مُشتی سیاهچاله در اعماق کهکشان،
هوش از سرت ربود و ندیدی
این چاه‌های ویلِ زمین را
که یک‌نفس
بلعیده‌اند هر دو جهان را و
باز هم
صد قورت و نیمِ دیگرشان باقی‌ست!
– کو؟ کو؟ کدام چاه؟
ها!
– این چاه‌های ژرفِ لبالب ز اسکناس:
جیب‌ِ پُر از تبرکِ اصحابِ اختلاس!
محمدرضا روزبه، شهریور ۹۸
دکتر محمدرضا روزبه ( شاعر نامی بروجرد)
