آگوست 9, 2016
خورش
استقلال در ۲۰ سال گذشته 9 مدیرعامل عوض کرده و پرسپولیسی که در طول این ۲۰ سال چیزی حدود دو برابر استقلال یعنی ۱۸ مدیرعامل عوض کرده دقیقا دلایل ناکامی تیم پرسپولیس نسبت به استقلال است
تغییر مدیریت در تیم های سرخابی پایتخت سابقه ای طولانی دارد و اصولاً آنقدر به این تغییرات عادتمان داده اند که اگر فصل عوض شود و مدیرعامل یکی از این تیم ها تغییر نکند تعجب میکنیم !!! هنگامی که نتایج تیم های سرخابی پایتخت را در دودهه اخیر بررسی میکنیم به این نتیجه می رسیم که این دو تیم تهرانی زمانی نتایج خوب و درخشان کسب کرده اند که ثبات مدیریت داشته اند .
پرسپولیس در زمان مدیرعاملی “عابدینی ” و استقلال هم در دوران مدیریت “علی فتح اله زاده ” و در این میان سهم استقلال از تغییر مدیریت در طول این سالها کمتر بوده و سکان هدایت آبی پوشان کمتر دست به دست چرخیده و همین مسئله سبب شده در ۲۰ ساله اخیر وضعیت استقلال به مراتب نسبت به پرسپولیسی که چندین و چند مدیرعامل عوض کرده بهتر باشد .
ذکر این نکته که استقلال در ۲۰ سال گذشته بدون احتساب ” علی حسنی خو ” فقط ۹ مدیرعامل عوض کرده و پرسپولیسی که در طول این ۲۰ سال چیزی حدود دو برابر استقلال یعنی ۱۸ مدیرعامل عوض کرده دقیقا دلایل ناکامی تیم پرسپولیس نسبت به استقلال و ۹ سال ناکامی این تیم در کسب قهرمانی را روشن می سازد . در مقابل استقلال با تکیه بر ثبات مدیریتی در طول این سالها به افتخارات فراوانی دست یافته که بطور مثال کسب ۶ جام قهرمانی فقط در دوران مدیریت علی فتح اله زاده بوده است .
هرچند شاید کسب ۶ جام قهرمانی در طی ۱۲ سال مدیریت فتح اله زاده در استقلالی که ۳۶ جام پیش رو داشته به زعم عده ای ضعیف جلوه کند اما با این وضعیت نابسامان تیم های سرخابی پایتخت از لحاظ دولتی بودن ، خصوصی نشدن و کسری بودجه که هر ساله با آن مواجه بوده اند در نوع خودش رکوردی محسوب می شود و همین تعداد قهرمانی هم نتیجه ثبات مدیریت در تیم استقلال بوده و بدون شک درایت ها و تدابیر مدیر لایقی چون علی فتح اله زاده نیز در این مسئله بی تاثیر نبوده است ، چرا که در خیلی از این سالها که استقلال قهرمان نشده لااقل رتبه نایب قهرمانی را کسب کرده که هرچند جامی ندارد اما در این لیگ فرسایشی و این جنگ نابرابر با تیم های صنعتی ، کمتر از قهرمانی نبوده است .
این روزها اما اوضاع کمی فرق کرده و محمود گودرزی ، وزیر ورزش که شایعه های پرسپولیسی بودنش هم به گوش می رسد با تغییرات پی در پی در استقلال فقط در طول همین چندسال ۳ مدیرعامل برای استقلال انتخاب کرده و عملا بارها ترکیب هیات مدیره این تیم را نیز دستخوش تغییر ساخته است . از برکناری عجیب فتح اله زاده و انتخاب افشارزاده برای تصدی پست مدیرعاملی در استقلال تا برکناری افشارزاده و انتخاب حسنی خو برای این سمت و سپس انتخاب سید رضا افتخاری برای این مسئولیت بزرگ که واقعاً مشخص نیست هدف گودرزی از این همه تغییرات در تیمی مثل استقلال چیست ؟
وقتی تاریخ بخوبی گواهی میدهد که بزرگترین عامل موفقیت تیم های سرخابی پایتخت مخصوصاً استقلال ثبات مدیریت بوده دیگر اینهمه اصرار برای تغییرهای پی در پی چه معنایی میتواند داشته باشد ؟
مگر مشکل استقلال با کنار گذاشتن فتح اله زاده و سر کار آمدن افشارزاده برطرف شد که دوباره افشار زاده را برداشتند و بجایش حسنی خو را پیشنهاد دادند ؟ هرچند باز هم خدا پدر و مادر یکی مثل حسنی خو را بیامرزد که در این گیرودار خودش را اسیر این بازی های وزارت ورزش نکرد و هنوز بر مسند مدیریت ننشسته از سمت خود استعفا داد تا بصورت آبرومندانه خودش رفته باشد و بعد شش ماه از این مسئولیت برکنار نشود .
در مجموع اینکه وزارت ورزش برای استقلال چه خوابی دیده بعدها مشخص خواهد شد ، هرچند همین حالا هم چه در نقل و انتقالات اول فصل که جلوی بازیکن گرفتن استقلال گرفته شد و چه حالا که تیم چندین هفته است بلاتکلیف مانده و مدیر ندارد استقلال متحمل ضررهای زیادی شده و معلوم نیست این بازی شطرنج گونه وزارت ورزش برای استقلال تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و چه بسا در زمان نوشتن همین مطلب دوباره افتخاری برود و مدیرعامل جدیدی برای تیم تعیین شود که با این مدیریتی که وزارت ورزشی ها نشان داده اند اصلا چیز دور از انتظاری هم نیست .
در این میان تنهاترین چیزی که ملاک نبوده و نیست خواست هواداران استقلال است چرا که نگاهی به سوابق مدیریتی و افتخارات ورزشی کسب شده استقلال در سالهای اخیر و همچنین فضای مجازی و حقیقی نشان میدهد که اگر وزارت ورزش به فکر استقلال و هوادارانش بود نیازی به تغییر علی فتح اله زاده نبود و استقلال با مدیریت او کارش را کمافی السابق پیش می برد اما اگر فتح اله زاده به زعم وزارت ورزش ناکارآمد بود و عوض شد و این ناشی از یک برنامه استراتژیک و بلند مدت به سود استقلال بود پس چرا نتیجه ای در طول حضور افشارزاده حاصل نشد ؟ و اگر این تغییر مدیریت حاصل یک نگاه خیرخواهانه بود و غرض ورزانه نبود چرا حالا که افشارزاده نتیجه نگرفت و استقلال در چند جام بی نصیب ماند و چند دربی را هم باخت مجددا فتح اله زاده روی کار نیامد و باز هم سکان هدایت آبی پوشان به افرادی سپرده شد که نزدیک وزارت ورزش هستند و یا با گودرزی قرابت و دوستی دارند ؟
آقای گودرزی مگر استقلال ملک شخصی شماست که هر روز برایش مدیر تعیین میکنید ؟ مگر این تیم هوادار ندارد ؟ چرا یکبار از هواداران استقلال نخواستید خودشان بگویند دوست دارند چه کسی مدیرعاملشان باشد ؟ وقتی صاحبان تیم مردم هستند شما چرا برای این تیم تصمیم میگیرید و هر روز چهره جدیدی از آشنایان و نزدیکان و دوستانتان را برای هدایت این تیم معرفی میکنید ؟
جالب است بدانید که دیشب عادل فردوسی پور در برنامه نود پرده از این راز برداشت که در سال ۱۳۷۹ علی اکبر طاهری مدیرعامل ساپکو(از شرکت های ایران خودرو) بوده و محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان معاون مالی و اداری او بوده و محمدعلی ترکاشوند مامور خرید این شرکت بوده است و اما امسال یعنی سال ۹۵ دکتر گودرزی وزیر ورزش و جوانان است و علی اکبر طاهری سرپرست باشگاه پرسپولیس و ترکاشوند مسئول نقل و انتقالات این باشگاه و این رابطه های معنی دار چیزی جز این در ذهن متبادر نمیکند که دوستان ما در وزارت ورزش و جوانان بخصوص آقای گودرزی علاقه و تمایل محسوسی به پرسپولیس دارند و و مسئله جلوگیری از نقل و انتقالات استقلال در ابتدای فصل و یا تغییرات پیاپی مدیریتی در استقلال حتی اگر عمداً صورت نگرفته باشد و سهوی باشد، قطعاً باعث متضرر شدن تیم بزرگی همچون استقلال در یکی دوسال اخیر بوده است . با این اوصاف تنها جمله ای که به زبان جاری می شود این است که خدا کند هرچه پیش می آید به ضرر استقلال و هواداران این تیم نباشد و ترکش های این تغییر مدیریت ها بلای جان این تیم نشود و اینگونه استقلال با ۳۰ میلیون هوادار بازیچه دست یک نفر در وزارت ورزش نشده باشد …
