ژوئن 22, 2016
خورش
سخنی در رابطه با
استاد علی حسین عزیزی بروجردی
نویسنده و شاعر بروجردی
ویژه نامه استاد علی حسین عزیزی بروجرد
( قسمت اول)
نوشتن در وصف نویسنده و شاعر گرانقدر معاصر بروجردی، استاد علی حسین عزیزی بروجردی به واقع در حد من نیست.
وقتی قرار باشد مطلبی در رابطه با شعرا و نویسندگان بروجردی که میراث دار بزرگان تاریخ سراسر علمی و فرهنگی این شهر هستند به رشته تحریر در آید، نویسنده باید بتواند از عهده این کار بر بیاید، وگرنه در محضر این اساتید و مردم فرزانه بروجرد، حکایت همان زیره بردن به کرمان در اذهان تداعی خواهد کرد.
سالهاست افتخار دوستی با استاد علی حسین عزیزی را دارم. انسان بسیار دوست داشتنی و شوخ طبعی که در هر مجلس و محفل ادبی شمع وجودش روشنی بخش شعرا و نویسندگان پیر و جوان می گردد.
از نکات بارز این چهره کاملا فرهنگی شهرمان اینکه در برگزاری انجمن های شعر، با تسلطی که بر سبک های مختلف شعر پارسی دارد به بهترین نحو ممکن جلسات را مدیریت می کند.
بارها افتخار این را داشته ام که در این همایش ها شاهد باشم که استاد علی حسین عزیزی معایب و محسنات اشعار دیگران را
با ظرافت خاصی که فقط مختص خود ایشان است، به سراینده اشعار یاد آوری می کند.به هر حال، مدتها بود دنبال بهانه ای می گشتم تا ویژه نامه ای هر چند اندک در سه قسمت، در وصف استاد علی حسین عزیزی بروجردی روی سایت ثبت کنم، خوشبختانه شهر زیبای شان در رابطه با وصف بروجرد بنام “
”تو را ای شهر خوبم دوست دارم”” شوق مرا برای عرض ادب به محضر این استاد فرهیخته صد چندان نمود.
صمیمانه برای تمامی جامعه ادبی بروجرد و بخصوص استاد علی حسین عزیزی شاعر و نویسنده معاصر بروجردی آرزوی موفقیت روز افزون دارم.
