آقای عبدالرضا قاسمی
مدیر مسوول پایگاه خبری یافته نوشت:
خبر کوتاه بود! استاد “فهیمی” صبح چهارشنبه ۶ مرداد ۹۵ دار فانی را وداع گفت. یقین دارم خیلی از مدیران ورزشی نام فهیمی را نشنیدهاند.
این عدم شناخت نه به دلیل «عدم معروفیت» یا «کم سابقگی» ایشان است. خیر!
این درد کهنه ناشی از بیتوجهیها به سرمایههای ورزشی و غیرورزشی در این استان است که اگر غیر از این بود در طی سالهای اخیر و با توجه به بیماری مزمن فهیمی، شاهد رسیدگی مدیران استان نسبت به این مرد بااخلاق ورزش لرستان بودیم.
اما افسوس که هیچ رسیدگی و عیادتی نه از طرف مردم، نه از طرف مسؤولین و نه از طرف مدیران نسبت به وی نشد که نشد و باز هم باید آفرین گفت به مردان بامعرفت ورزش خوزستان که اواخر خرداد امسال در بروجرد از وی دلجویی کردند و به عیادتش رفتند.
استاد فهیمی چنان کارنامهی درخشانی دارد که اگر در جایی دیگر متولد شده بود تا سالها قدردانش بودند و از تجاربش استفاده میکردند.
کافی است بدانیم این قهرمان بااخلاق بروجردی علاوه بر کسب عناوین متعدد قهرمانی در دوهای نیمه سنگین و بهخصوص ۴۰۰ متر و ۴۰۰ متر بامانع در ردههای مختلف ورزش کشور، سالها به عنوان مربی و مدرس در عرصههای مختلف فعالیت کرد.
عنوان اولین نایبرئیس فدراسیون دوومیدانی بعد از پیروزی انقلاب، مدرس ورزشی دارای مدارک A.B.C آسیا، مدیریت تیمهای ملی دوومیدانی، سرمربی تیم ملی جانبازان و معلولان ایران و امارات، مدرس فدراسیون دوومیدانی و فدراسیون جانبازان، مربی بدنساز تیمهای لیگ یک و لیگ برتر کشور، فعالیت علمی و آموزشی تنها بخشی از افتخارات این پیشکسوت ورزش لرستان بود.
باید اضافه کنم که وی بیش از ۴۰ قهرمان در سطح باشگاهی، ملی و پارالمپیک را به جامعه ورزشی کشور تحویل داد و شاگردانش موفق شدند که بیش از ۱۸۰ مدال المپیک، جهانی و آسیایی برای ایران پرافتخار کسب کنند.
در هر حال، ” فهیمی” از بین ما رفت. غریبانه هم رفت. داغ غریبانه رفتنش تا سالها بر دل دوستدارانش خواهد ماند.
امیدوارم این اتفاق تلنگری باشد به قلبهای بیمهر ما تا شاید قدر سرمایههای خود را بدانیم، قدر افتخارات خود را بدانیم و از مهره سوزی دست بکشیم که اگر غیر از این عمل کرده بودیم تا کنون توسعه را حداقل در سطح ورزش استان تجربه کرده بودیم.
عبدالرضا قاسمی/ ۶ مهر ۹۵
پ.ن: عکس مربوط به خرداد سال ۷۲ است که در جریان کلاس بین المللی مربیگری دو و میدانی جانبازان و معلولین در تهران افتخار شاگردی ایشان را داشتم.