اخبار استقلال

اینجانب فرهادگنجی پور متولد سال ۱۳۵۵شهرستان بروجرد می باشم.

فعالیت های ورزشی خودم را ابتدا ازسال ۱۳۶۴دررشته ورزشی کشتی شروع کردم و زیر نظر مربیان برجسته آن دوران جناب استاد فطرس، استاد گودرزی، استاد رضایی و استاد کوشکی را تا سال۱۳۶۸آموزش دیدم.

به علت آسیب به مهره های کمر نتوانستم ادامه بدهم و سپس به خاطردوستی و آشنایی که با استادنادرکردی داشتم سال ۷۳ به ورزش کاراته رفتم.

آن دوران سبک کاراته کان ذن ریو که بیشتر کاراته کاهای کشور بودند کار می کردم. سال ۷۷به خاطر شهادت شهید محمود صارمی که در افغانستان به دست طالبان شهید شده بود مسابقات کشوری یادواره شهید صارمی در بروجرد درسالن طالقانی برگزار شد که بنده مسول برگزاری آن مسابقات بودم.

ازسال ۷۵ به بعد عضو هیت کاراته شهرستان بروجرد بودم. آن موقع به خاطر اینکه جای مشخصی برای دفترهیت کاراته نداشتیم مجبور بودیم جلسات هیت کاراته را هفته ای یک بار شب ها در منزل اعضای هیت برگزارمی کردیم.

یادش بخیر بعضی وقتها منزل استاد یارمحمدی و استادحجتی (سبک کیوکوشین)، استاد رحمن گودرزی، استادکردی، استاد ارجمندی و بنده جلسات برگزار می شد.

تاسال ۷۹ زیر نظر استاد نادرکردی عزیز در باشگاه کامران واقع درخیابان مدرس کاراته کار میکردیم. در طی این مدت توانستم مدرک مربیگری از فدراسیون کاراته دریافت کنم.

 به خاطر شغل پدرم که خارج از کشور مشغول بودند بنده نیز سال ۷۹ به کشور کویت رفتم و در آنجا نیز به ورزش کاراته دوباره ادامه دادم آن زمان مربی تیم ملی کویت سنسی بهرامی بودند که بنده نیز در باشگاه السالمیه کویت مدتی زیر نظر ایشان تمرین میکردم بعد از اینکه سنسی بهرامی به ایران برگشتند بنده نیز نتوانستم کاراته را ادامه دهم و بعد از برگشتن به ایران به خاطر مشغله کاری و همچنین ازدواج و تشکیل زندگی حدود ۱۱ سال از ورزش کاراته دور بودم

مجددا سال ۱۳۹۳ به همت استاد عزیز و بزرگوارم نادر کردی دوباره به باشگاه رفتم و موفق شدم طی مدتی دان ۴ را از سبک شوتوکان WSKF جهانی کسب کنم

بنده در دوران سال های گذشته همراه با استاد کردی همه ی کلاس های فنی تخصصی که زیر نظر اساتید برجسته جهان و کشوری برگزار می شد شرکت میکردم و موفق به اخذ مدارک زیادی شدم. یکی از توصیه های بنده و از ویژگی های اخلاقی بنده این است که معتقدم شاگرد باید به استاد خویش وفادار بماند با تمام  شرایطی  که بنده در عرصه ورزش کاراته  داشتم به احترام استاد خودم در هیچ کلاس دیگری جز کلاس استاد کردی نرفته ام .

متاسفانه بعضی از شاگردان بعد از چند سال که در یک کلاس کار می کنند به کلاسهای دیگری میروند که این کار ارزشمندی نیست.

در پایان لازم است یادی کنم از مربیان بزرگ بروجرد استاد رحمان گودرزی، استادرضا حسین ارجمندی، استاد فریدون کرزبر، استاد محمد رضا مایلی و استاد نادر کردی که بنده دست همگی آنها را می بوسم و واقعا حق بزرگی بر گردن ورزشکاران کاراته شهرمان دارند

 در ضمن یکی از ویژگیهای مهم مربی عزیز استاد کردی که بنده افتخار شاگردی ایشان را دارم داشتن اخلاق بسیار نیکو و پسندیده می باشد که متاسفانه امروزه به آن بهایی داده نمی شود.