جولای 4, 2017
خورش
و تقدیر از شهردار بروجرد
مدیران هر جامعه ای اداره کنندگان و یا به اعتباری سازندگان آن جامعه می باشند . و منطبق با نوع مدیریت خویش ، به خودی خود مسوولیت های تعریف شده و مدونی را نیز ، برعهده دارند .
اما ، داشتن مسوولیت الزاما به این معنی نیست که هر مدیری تمامی توان مدیریتی خود را در راه نیل به اهداف سازمان تحت مدیریت خویش به کار بندد . افزون بر آن ، توان مدیریتی هر مدیری محدود می باشد . و همین تفاوت هاست که مرز بین مدیران دلسوز و قوی با مدیران مسوولیت ناپذیر و ضعیف را مشخص می نماید .
تردیدی نیست که این تحلیل هر چند مجمل ،تنها جوامع عقب افتاده و یا کمتر توسعه را شامل می گردد . چراکه ، در جوامع پیشرفته و توسعه یافته ، قوانین و مقررات محکم و خلل ناپذیر این گونه جوامع ، به هیچ روی حضور مدیران مسوولیت ناپذیر و یا ضعیف را برنمی تابند و اصولا کمترین مجالی را برای پرورش و عرض اندام چنین مدیرانی فراهم نمی سازند .
بر همین اساس ، در جامعه ای که ما در آن زندگی می کنیم و قانون ارزیابی مستمر عملکرد مدیران در آن تصویب نشده است و به این ترتیب ، پدیده ای به عنوان پالایش عرصه ی مدیریتی و نهایتا حذف مدیران نالایق در آن وجود ندارد ؛ قدر مدیران توانمند و شایسته را باید بدانیم و به خدمات شان ارج بگذاریم تا از این رهگذر اخلاقی ، دست کم آنان را به خدمتگزاری بیشتر ترغیب نمائیم .
و اما ، هفته پیش و در آخرین روز سفر کوتاهی که به بروجرد داشتم ، بر حسب اتفاق گذرم به محله سابقم یعنی کوی باغ چال – که فضای محاط و نسبتا وسیع آن ، چند سال پیش از این به همت شهرداری شهرمان به بوستانی با مهندسی شکیل و زیبا و با نام استاد مهرداد اوستا تغییر چهره داده است – افتاد .
اگرچه درخت های این بوستان هماهنگ با گذر زمان قد برافراشته ودر این فصل سال ، خرمی خاصی به آن بخشیده بود ، ولی نمی دانم به چه دلیلی ، اثری از تابلو آن به چشم نمی خورد !
بعد از ظهر همان روز – شنبه دهم تیرماه – به تهران بازگشتم و با فرا رسیدن فردایش ، با دفتر شهردار محترم بروجرد ؛ آقای یاراحمدی تماس گرفتم و از قضا پس از سال ها با صدای آشنای آقای ملایری از دوستان بسیار خوب و دیرینه ام در جایگاه رئیس دفتر آقای شهردار مواجه شدم که به روال گذشته بنده را مورد لطف خود قرار دادند و پس از شنیدن ماجرای تابلو ، گوشی را به جناب شهردار – که آهنگ کلام و نحوه برخورد ایشان ، انسانیت ارجمند و شخصیت صمیمی شان را به نمایش می گذاشت – دادند
که ایشان نیز ، بنده را شرمسار محبت خویش ساختند و قول دادند که طراحی و ساخت و نصب تابلو جدیدی برای بوستان مورد بحث ؛ آنهم در اسرع وقت محقق خواهد شد .
بنده در باوری خوشبینانه و با عنایت به موانع و عوامل بازدارنده رایج گریبانگیر سازمان های اداری ، انتظار تحقق بخشیدن چنین قولی را پس از سپری شدن حداقل ده روز داشتم .
اما ، با نهایت حیرت و درست بعد از بیست وچهار ساعت از آن تماس تلفنی ، آقای ملایری تصاویر نصب تابلوئی در این بوستان را با طراحی بسیار هنرمندانه و متنی در خور اعتبار فرهنگی استاد اوستا برایم ارسال نمودند .
این اقدام سریع و دلپذیر بی اختیار طرح های ضربتی آقای کرباسچی را در روزگاری که شهردار تهران بودند برایم تداعی کرد .
به هر تقدیر ، به حکم حقشناسی ، بهترین سپاس های خود را به شهردار محترم و فرهنگ پرور بروجرد و رییس دفتر گرامی وپرتلاش شان که مسوولیت پیگیری و به انجام رساندن این اقدام فرهنگی را عهده دار بودند ، تقدیم می نمایم و امیدوارم همواره روزگار موفق و سرافراز باشند .
محمد حسین رحمانی
