اخبار استقلال

اما برگردیم به بازی ریاضی دربی ۸۳؛ ۴ معادله و ۴ مجهول:

*معادله اول؛ برانکو-منصویان

شاید مهم‌ترین معادله این نبرد را بتوان معادله  سرمربیان دو تیم دانست، برانکو ایوانکوویچ فصل قبل در یک بزنگاه مهم برابر نفت شکست خورد تا جام را به عبدالله ویسی و شاگردانش بفرما بزند و در نهایت دستش از جام کوتاه بیاید. منصوریان فصل قبل با نفت توانست از پرسپولیس ۴ امتیاز بگیرد و تنها یک امتیاز به سرخ پوشان داد تا همین گرفتن قهرمانی انگیزه فراوانی باشد برای ایوانکوویچ تا نشان دهد می‌تواند منصوریان را ببرد، تا جایی که شاید انگیزه شکست منصوریان از انگیزه شکست استقلال برای سرمربی سرخ‌ها بیش‌تر باشد. منصوریان برای ۴ امتیاز فصل پیش از دو شاگرد ممتاز ملی پوش بهره می‌برد؛ علی بیرانوند و وحید امیری که مهره‌های سرنوشت ساز دو مسابقه رفت و برگشت پرسپولیس – نفت بودند. آنها حالا در خدمت پرسپولیس‌اند و البته جای یکی از آنها به شدت در ترکیب خالی است. طبعاً پیروزی و موفقیت منصوریان بدون حضور این دو معنادار خواهد بود.

*معادله دوم؛ منصوریان – پرسپولیس

سرمربی  استقلال همواره در جایی روبرو پرطرفدارترین قطب فوتبال ایران ایستاده. او حتی سال‌ها با این شایعه که در جوانی پرسپولیسی بوده دست و پنجه نرم کرده و با ارائه دلایل اثبات کرده که همیشه به عشق استقلال ورزشگاه می‌رفته و حالا هم درست سر جای خود ایستاده. مربی‌ای که از طرفداری به بازیگری، کاپیتانی و حالا سرمربیگری تیم محبوبش رسیده است. بنابراین، در مسابقه‌ای مثل این، برد؛ انگیزه‌ای وحشتناک و خوف انگیز خواهد بود و به احتمال زیاد بی شکستی سرمربی استقلال در طول دوران مربیگری مقابل پرسپولیس از همین انگیزه سرچشمه می‌گیرد. او حتی با تیم ضعیف پاس همدان و در اولین سال مربیگری به پرسپولیس کرانچار  نباخته و با لباس سرمربی نفت نیز آمار فوق‌العاده‌ای مقابل قرمزها دارد. البته، تفاوت شرایط برای منصوریان در تغییر تیم است. او حالا سرمربی یک
تیم بزرگ است و سخت است که با استراتژی و شرایط نفت تهران مقابل پرسپولیس
قرار بگیرد. البته، به نظر می رسد او دوباره سراغ همان روشی می‌رود که با نفت مقابل پرسپولیس ایستاد.

معادله سوم؛ استقلال – پرسپولیس

نبردهای استقلال و پرسپولیس همیشه جذاب است، حتی اگر دیدنی نباشد. بنابر پیش داوری‌ها اگر روز جمعه، روز خوب دو تیم باشد، پرسپولیس با اختلاف کم پیروز می‌شود، اگر روز خوب پرسپولیس باشد و روز بد استقلال، شاگردان برانکو این شانس را دارند تا با اختلاف گل بیشتری بازی را ببرند. حتی اگر روز بد دو تیم باشد بازهم پرسپولیس می‌تواند برنده شود. اما اگر روز بد پرسپولیس و روز خوب استقلال باشد، آبی‌ها شانس برد را دارند و در نهایت اگر روز بد سرخ‌ها و روز متوسط آبی‌ها باشد بازی می‌تواند به تساوی کشیده شود. در دربی ۸۳،  آوار آخرین مسابقه دو تیم و برد پرگل قرمزها  نقش مهمی دارد و البته همیشه حوادث و شانس هم تأثیر خود را در این مسابقات می‌گذارند. حوادثی مثل آن چه که در دربی مشهور، ایمون زاید به سود پرسپولیس انجام داد، درحالی که استقلال تیم بهتر آن بازی بود. پس، از منطق صرف تا بی منطقی مطلق می‌تواند سناریوی این بازی باشد. چیزی که دربی را جذاب می‌کند …. حتی اگر دیدنی نباشد!

*معادله چهارم؛ برانکو – استقلال

برانکو ایرانکوویچ فصل قبل در بازی رفت توانست در ثانیه‌های پایانی ورق را برگرداند و بدون باخت بازی را ترک کند. گل جری بنگستون او را از شکست برابر مظلومی و استقلال نجات داد تا قرمزها با روحیه آن گل به خود بیایند و آغازی دوباره داشته باشند. در بازی برگشت اوضاع فرق می‌کرد و پرسپولیس آنقدر خوب بود که حتی می‌توانست گل‌های بیشتری به استقلال بزند، اما همان برد ۴ گله هم برای دوست داشته شدن از سوی هواداران کافی بود. اگرچه برانکو در نهایت جام را به استقلال خوزستان داد. ایوانکوویچ نسبت به فصل قبل تاکتیک جدیدی برای تیمش برگزیده و با عقلانیت بیشتری به مصاف تیم‌ها می‌رود(شاید اگر در بازی با نفت فصل قبل سیاست بیشتری خرج داده بود می‌توانست جام قهرمانی را در انتهای فصل بالا ببرد) اما او دربی سال گذشته را با همان خلق و خوی وحشی تیم جوانش  تبدیل به خاطره کرد؛ پس ممکن است به سوی سرنوشتی برود که در فوتبال ایران برای او در نظر گرفته شده. حمله و حمله، تا همه ببینند که روش‌های تازه برای بازی فوتبال زیباتر و کاربردی‌تر است و خیلی بهتر از آنچه که در تیم ملی از او به یاد مردم می‌آید. پس حمله کن، آقای برانکو که جاودانگی در شجاعت است.

دکتر خسرو خرم
پزشک سابق تیم ملی