اختصاصی آبیته- علیرضا رحمانی- چهارشنبه شبِ این هفته، یک فصل به یاد ماندنی برای آبی های پایتخت تمام خواهد شد . اولین شب خرداد ماه ۹۲ و ورزشگاه آزادی، به ترتیب زمان و مکانِ فرود شاهین این روزهای فوتبال ایران و آسیا خواهد بود . فرودی موقتی برای ترمیم و هرچه بهتر شدن به منظور دستیابی به موفقیت های بیشتر در فصول بعدی.
دیدار برگشت از مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا بین استقلال ایران و الشباب امارات فردا در تهران برگزار خواهد شد . این در حالی ست که استقلالی ها، با نمایش خیره کننده خود در دیدار رفت و در ورزشگاه مکتوم بن رشیدِ شهر دوبیِ امارات، توانستند صعود خود را به مرحله بعد تقریبا قطعی کنند و امیدهای الشبابی ها را برای راهیابی به مرحله یک چهارم، به حداقل برسانند.
تنها در صورت رخ دادن یک اتفاق نادر و یک شگفتی تیم اماراتی خواهد توانست از این مرحله صعود کند؛ زیرا آنها حداقل کاری که باید انجام دهند زدنِ ۳ گل و بسته نگه داشتن دروازه شان است که امری دور از ذهن به نظر می رسد. مسلما جبران باخت چهار بر دو در خانه حریف، کاری بس دشوار و حتی غیر ممکن برای تیمی ست که در یکی از تنبل ترین و بی هیجان ترین لیگ های جهان، بازی می کند. شاید باخت با گلهای کم یا یک مساوی، نتیجه ای مطلوب (یا حتی بسیار مطلوب) برای اماراتی ها باشد.
اما آن طرف میدان، مدل و اندازه انگیزه کاملا متفاوت است. آبی هایی که همه را محوِ طوفان خود در آسیا و ایران کرده اند، حال میخواهند آخرین گام این فصل را محکم تر از همیشه بردارند و انتقامی سخت از عرب هایی بگیرند که همیشه با ایران (فوتبال ایران) دشمنی دیرینه ای داشته اند. تاجی ها هر چند که از صعود کردن به مرحله بعد تقریبا مطمئن هستند اما حریف را دست کم نخواهند گرفت. آنها خوب می دانند که چه زمانی از این بهتر، برای به رخ کشیدن قدرت و چه زمانی بهتر از الان که تیم بی انگیزه الشباب می تواند میزبانِ فستیوال گلهای بازیکنان استقلال باشد و هواداران حاضر در استادیوم شاهد به آتش کشیدن تیم اماراتی باشند تا آسیا در زیر پرتوهای درخشش ستاره آبی خودش روشن گردد!
به راستی این تقابل می تواند آخرین اوج گیری شاهین آبی باشد و یک بردِ پر گل، این مسابقه را تا سال ها در خاطر همگان ماندگار کند. یک برد پر گل می تواند ثابت کند که نتیجه هفته پیش به هیچ وجه اتفاقی نبوده است و استقلال سودای سه ستاره شدن در سر دارد. هدفی که برای رسیدن به آن مسلما حریفانی به مراتب سر سخت تر از این تیم عربی در پیش خواهند داشت.
پس برای پیمودن این مسیر طلایی باید مصمم بود و استوار قدم برداشت و هرگونه بی انگیزگی و تکبری عواقبی سخت در پی خواهد داشت.