اخبار استقلال

در آخرین دربی گیلان حتی اتفاق ناگوارتری رخ داده است. عده‌ای از تماشاگران داماش پرچم روسیه را با خود به ورزشگاه عضدی رشت برده‌اند تا با گشودن این پرچم شعارهای فحش‌آلود خود را سر دهند.

این حرمت‌شکنی‌ها البته دو طرفه است. در رشت و در بندرانزلی، هر بار که دربی برگزار می‌شود، تماشاگران هر دو تیم در فحاشی و حرمت‌شکنی برای هم سنگ تمام می‌گذارند و اعجاب‌آور اینکه باشگاه‌ها و مسئولانی که برخورد با چنین اتفاقاتی از مسئولیت‌های‌شان است، دست روی دست می‌گذارند.

دیروز باشگاه ملوان با امضای “جمعی از خانواده شهدا و هواداران ملوان بندرانزلی” درباره اتفاقی که در ورزشگاه عضدی رخ داده، بیانیه‌ای صادر کرد که خطاب به رییس فدراسیون فوتبال نوشته شده است:

«ریاست محترم فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

جناب آقای کفاشیان

بیش از ۲۴ سال از جنگ تحمیلی گذشته است اما آثار آن روزهای سخت هیچ‌گاه از یاد هیچ کسی نخواهد رفت.

هر جای این وطن شهیدپرور را که بنگریم گوشه‌ای از خاطرات مردان و زنان شیردلی را به یاد می‌آوریم که شجاعانه، جان که عزیزترین دارایی است را در طبق اخلاص گذاشتند تا امروز من و شما بمانیم و از زندگی لذت ببریم. همیشه فکر می‌کردیم آنهایی که رفتند عزیزترینند برای آنانی که مانده‌اند. فکر می‌کردیم چنان احترامی بین آنهایی که مانده‌اند و آنهایی که رفته‌اند برقرار است که اجازه نخواهد داد هیچ‌گاه مقام آنها فراموش شود. اما گویا سخت در اشتباه بوده‌ایم چرا که دیروز متوجه شدیم چشم بستن به روی ارزش‌ها و لگدمال کردن آنچه که خون‌ها برایش ریخته شده آنقدر ساده است که از حد تصور من و شما خارج است.

متاسفیم از اینکه اعلام کنیم شهری برای حفظ آرمان و ارزش‌های نظام اسلامی‌اش ۴۰۸ پرستوی مهاجر را در آسمان عشق الهی به پرواز درآورده است و ده‌ها جانباز و مفقودالاثر تقدیم این انقلاب نموده و دوشادوش ملت همیشه آماده ایران برای آنچه که امروز به داشتنش افتخار می‌کنیم دلاورانه جنگیده است به راحتی توسط عده‌ای معلوم‌الحال و بی‌خرد چنان به سخره گرفته می‌شود که یادآوری لحظه لحظه آن به قلب هر ایرانی وطن پرستی چنگ می‌زند.

متاسفم که در روز بازی داماش – ملوان عده‌ای از هواداران تیم میزبان (داماش) پرچم کشور روسیه به طول ۵۰ و عرض ۳ متر را برای توهین به مردم شریف انزلی چنان با افتخار بین سکوهای خود به حرکت در می‌آوردند که دل هر بیننده‌ای از این همه وقاحت به درد می‌آمد.

متاسفیم این پرچم که حتی در خود روسیه هم به این ابعاد وجود ندارد!!! کاملا در استادیوم گردانده می‌شود و هیات فوتبال و نیروی انتظامی فقط نظاره‌گر این اتفاق شوم ماندند و اگر اعتراض مردم انزلی نبود شاید تا همین الان هم این پرچم در حال گردانده شدن می‌بود! پرچمی که مطمئنا با هزینه بسیار زیادی که از عهده هوادار عادی خارج است، ساخته شده و اساسا مساله ورودش به استادیوم نیز مطلب قابل تاملی است در حالی که بازرسی‌ها در زمان ورود به استادیوم به گونه‌ای است که کوچک‌ترین شی تحریک‌کننده‌ای از دست هوادار گرفته می‌شود! یقینا همکاری‌های زیادی برای ورود این پرچم صورت گرفته که امید است کنکاش لازم در این زمینه به عمل آید.

نکته تامل‌برانگیز اینکه براساس مستندات تاریخی شهر بندرانزلی در جریان هجوم و تجاوز کشور روسیه، جزو معدود شهرهایی بودند که قهرمانانه و ایثارگرانه مقاومت نموده و صدها شهید در راه وطن عزیزشان نثار کردند.

علی ای حال ما مردم انزلی به شدت این اتفاق شوم را محکوم کرده و معتقدیم توهینی که به مردم شریف انزلی شده است مساله‌ای نیست که به سادگی بتوان از کنار آن گذشت. این واقعه شرم‌آور دل هر ایرانی را به درد آورده و حداقل انتظار همه کسانی که به این “توهین آشکار” اعتراض دارند رسیدگی و برخورد با چنین عمل شنیعی است تا شاید مرهمی باشد بر دل دردمند همه آنان. ما ضمن ابراز شدیدترین اعتراضات به وضع موجود خواستار برخورد جدی با اینچنین اعمال غیرانسانی و تاسف‌آور هستیم و امیدواریم با برخورد قاطعانه با این پدیده شوم جلوی تکرار این بی‌آبرویی‌ها گرفته شود.

من‌ا… التوفیق

جمعی از خانواده شهدا و هواداران ملوان بندرانزلی»

حالا چه باید کرد؟ حالا چه باید نوشت؟ آیا حرفی برای گفتن باقی مانده؟ آیا آنها که حرمت‌ها را زیر پا گذاشته‌اند دیگر حرفی برای گفتن دارند؟ تماشاگران داماش و ملوان، هر دو مقصران این جریان هستند اما باید از پلیس که امنیت ورزشگاه‌ها را برعهده دارد نیز سوالاتی پرسید:

آیا پلیس مسئول این نیست که از وقوع چنین حوادثی جلوگیری کند؟ پلیس چگونه اجازه داده که این پرچم وارد ورزشگاه شود و بعد از گشودن این پرچم چرا آن را جمع نکرده است؟ چرا با عاملان این کار برخورد نکرده است؟ پلیس حتی باید اقدامات خود را گسترده‌تر کند. وقتی در یک باشگاه کسانی هستند که لیدرها را به انجام چنین حرکاتی تحریک می‌کنند، وقتی مدیرانی هستند که از این اعمال لیدرهای‌شان استقبال می‌کنند و این نوع حرمت‌شکنی‌ها را خلاقیت هم تلقی می‌کنند، آیا نباید با آنها نیز برخورد قانونی صورت بگیرد؟ در این آبروریزی عجیب و غریب اما هیچ کس به اندازه آن تماشاگرانی که چنین رفتارهایی را بروز می‌دهند و در هر دربی تکرار می‌کنند، مقصر نیست. این ماجراها را وصل کنیم به کامنت‌هایی که در صفحه فیس‌بوک لیونل مسی در روزهای اخیر خوانده‌ایم. آیا کسی نگران وضعیت فرهنگی نمی‌شود؟ آیا کسی نگران این آشفته بازار فحاشی و حرمت‌شکنی نمی‌شود؟