اختصاصی آبیته- مطهره قریشیان- در فرهنگ ها باورهایی بر اتفاقات ناخوشایند یا خراب شدنِ خوبی ها وجود دارد. چندان باوری به عددی نا مبارک ندارم اما نحسی این عدد بین المللی ست و چشم زدن در ایران گیرایی بیشتری دارد!
نمی دانم کدام یک از این ها نصیب ما شده که اینگونه به هم ریخته و دگرگون شده ایم. آن چنان خوب بودیم که بدخواهانمان در آتشِ حسرتِ داشتن چنین موقعیتی می سوختند و هر هفته این آتش بیشتر می شد. موقعیتی که به داشتنش افتخار می کردیم و به کسانی که به ما کمک کردند، می بالیدیم.
نه! نتیجه ی غرور نیست، این موقعیت باد آورده نیست که با غرور به راحتی از دست برود. اگر این گونه بود پیشتر از این کوه موفقیت فرو می ریخت. نمی دانم چرا… همچون بمبی در کوه خط دفاعی مان است. طلاهای کوه دفاعی ما را دارند استخراج می کنند، آن هم بدون مجوز! چه کس یا چه چیز؟! اما محاسباتش کاملا دقیق بوده است.
خط دفاعی استقلال پس از گذارندن دوره های بسیار خوب، امسال دچار تحول ویرانگری شده است که تنها شباهتش با فصل گذشته، عناصر ویژه ی سازنده اش است؛ همه از جنس طلا…
اشتباهات متداول این گروه فراتر از حد بازیکنان سطح اول ایران و آسیا ست، شاید واقعا نحسی نصیب بهترین خط دفاعی لیگ ایران شده است!