حاج محمد رضا حافظی خیر مدرسه ساز و رئیس جامعه خیرین مدرسه ساز کشور ساعتی پیش دار فانی را وداع گفت.
روز گذشته مراسم نکوداشت وی با نام «مهر خوبان» در باغ موزه هنر ایرانی برگزار شد و اعلام شد وی به دلیل کسالت در بیمارستان بستری است.
وی متولد ۱۳۱۰ بود و مدرک دکترای مدیریت خود را از دانشگاه نیوپرت کالیفرنیا آمریکا دریافت کرد.
او را میتوان از پیشگامان و خیرین در عرصه مدرسه سازی به شمار آورد که زندگی و سرمایه خود را سالها در این عرصه به کار برد و در عرصه اجرایی نیز وارد این میدان شد و جمع کثیری از خیرین مدرسه ساز را شناسایی و به این سمت و سو هدایت کرد. از او مدارس زیادی به یادگار مانده است.
وی از سال ۱۳۷۸ به ریاست جامعه خیرین مدرسه ساز کشور انتخاب شد و تا پایان عمر پر بهایش در این سمت باقی ماند.
«محمدرضا حافظی» متولد ۱۳۱۰ در بروجرد؛ و دارای دکترای مدیریت از دانشگاه نیوپرت کالیفرنیا بود.پدرش «مصطفی حافظی» نیز از صنعتگران بزرگ و خیرین مشهور بود که پایه گذار صنعت برق و کارخانه آرد در این شهر شد.
زنده یاد حافظی در مصاحبه ای علت حضور خود در امور خیریه و به ویژه حوزه مدرسه سازی را مرگ نابهنگام پسر جوان به همراه همسرش عنوان کرد و گفته بود: « فوت پسرم باعث تنبیهی در زندگی من شد، من حمایت های مالی از او می کردم ولی تصورم بر این بود که او پول ها را در مسیر نادرستی هزینه می کند؛ اما بعد از فوتش دیدم در جوانی کار خیر انجام می داده و به نیازمندان کمک می کرده است . او بود که به من یاد داد عبادت به جز خدمت خلق نیست و من هیچگاه نمی توانم خاطره او را فراموش کنم.
بعد از فوتش منزلی را که در منطقه جردن برای زندگی این دو جوان خریده بودم، فروختم و اولین دبیرستان را در زادگاهم به نام پسرم ساختم. وزیر وقت آموزش و پرورش در مراسم افتتاح آن مدرسه شرکت کرد و گفت: «اگر یک جوان از دست دادی بدان که امروز ۱۲۰۰ جوان به دست آوردی» و یادآور شد وقتی مشیت الهی زمینه های تحول را برای انسان ایجاد کند، تلخی های زندگی را برای او زمینه ساز می شود.
وی در پاسخ به این پرسش که کدام مدرسه ساخته شده حس بهتری را در شما به وجود آورد؟ گفته بود: «با هر مدرسه ای که افتتاح میشود بهشت موعود برایم تداعی می شود، مخصوصا وقتی بچه های معصوم با گل و خواندن سرود برای استقبال از خیر می آیند.»