از شروع فعالیت وبلاگ «فرهاد۹۰» در نیمه¬های شهریور ۱۳۸۹ هشت سال می گذرد.
وبلاگی که با نشر یکی دو آگهی در باره شرکت پخش قطعات یدکی خودرو ایساکو، چند دل نوشته و درج مطالب ورزشی پا به دنیای مجازی گذاشت بزودی به فراگیرترین رسانه ی بروجرد تبدیل شد.
اینک نام «فرهاد ۹۰» و مدیر آن، فرهاد داودوندی با نام «بروجرد» و «بروجردیها» به شکل شگفت آوری پیوند خورده است
و نه تنها در ایران، که فراسوی مرزهای جغرافیایی این کشور، بسیاری بروجرد را از دریچه ی این وبلاگ می بینند و می شناسند.
هشتمین سال تولد وبلاگ «فرهاد۹۰» بهانه ای شد تا در باره ی این رسانه ی مشهور بروجرد و بروجریها مطالبی را تقدیم کنم.
شاید به کار بردن عنوان «فراگیرترین رسانه ی بروجرد» در مورد وبلاگ «فرهاد ۹۰» سخنی دقیق نباشد، این وبلاگ در شمار پربیننده ترین رسانه های تصویری مرتبط با بروجرد شناخته می شود؛ به استناد آمار منتشره، وبلاگ «فرهاد ۹۰» در مدت هشت سال گذشته نزدیک به بیست میلیون مرتبه مورد بازدید مخاطبان قرار گرفته است، یعنی به طور میانگین هر روز بیش از ۸۶۰۰ مرتبه مخاطبان از آن دیدن کرده اند.
هرچند نظرسنجی دقیقی در باره ی علت مراجعه ی کاربران به این وبلاگ انجام نشده، روشن است که تقریباً تمامی آنها به نوعی با موضوعات مربوط به «بروجرد» و «بروجردیها» دلبسته بوده اند و این وبلاگ توانسته است –ولو به صورت نسبی- بخشی از نیازهای اطلاعاتی مخاطبان خود را فراهم آورد.
از این منظر می توان گفت که وبلاگ «فرهاد۹۰» در انتقال پیامهای خود به مخاطبانش، تأثیرگذار عمل کرده و نسبتاً کامیاب بوده است. در رسیدن به چنین کامیابی، عوامل دیگری هم دخالت داشته اند که برخی از مهمترین آنها به این قرار است:
۱- در فضای سیاست زده حاکم بر جامعه ایران و تنوع گرایشها و علایق سیاسی، داشتن هرگونه نظر و مرام سیاسی از بدیهی ترین حقوق شهروندی است. اما وبلاگ «فرهاد۹۰» به هیچ گروه سیاسی وابستگیِ آشکار یا پنهان ندارد. فرهاد داودوندی ضمن برقراری رابطه ای نسبتاً معقول و صمیمی با تمامی فعالان سیاسی بروجرد، همواره خود را از درگیریهای سیاسی و جناحی دور داشته و کوشیده است که مشی مستقلی حفظ کند. گویی که از نگاه او آنجا که پای «منافع ملّی» و «مصالح محلی» به میان می آید، تمامی فعالان سیاسی شهر وظیفه دارند چون «یَد واحده» در جهت حفظ آن «منافع» و رعایت آن «مصالح» بکوشند و از هر گونه نزاع در گفتار و کردار بپرهیزند، هرچند که گروه زیادی از فعالان سیاسی شهر – متأسفانه- چنین اندیشه و رفتاری ندارند!
۲- معمولاً هر رسانه، به تناسب اخبار و مطالبی که منتشر می سازد نظر گروه خاصی از مخاطبان را به خود جلب می کند. بیشتر مطالب منتشره در وبلاگ «فرهاد ۹۰» نیز رویکردی ورزشی دارند، اما داودوندی موفق شده است با پرداختن به خبرهای متنوع، نظر موافقِ عموم را به خود جلب کند و به رسانه ای عام تبدیل شود. در خیل گسترده مخاطبان وبلاگ «فرهاد۹۰» مشهورترین چهره های شهر در کنار گمنام ترین همشهریان دیده می شوند و این برای داودوندی امتیازی مهم شمرده می شود که مورد وثوق عام و خاص است.
۳- بیشتر خبرها و گزارشهای منتشره در وبلاگ «فرهاد۹۰» با نگاهی نسبتاً تیزبین و ژرف، جریان عادی زندگی توده مردم را پوشش می¬دهد و تنها بخش کمی از خبرهای این وبلاگ به اخبار تشریفاتی مقاماتِ مسئول شهر اختصاص دارد. این رویکرد، تا اندازه زیادی میان وبلاگ «فرهاد۹۰» و مدیران دستگاههای اجرایی شهر فاصله انداخته است. ناگفته نماند که شخص داودوندی نیز به حفظ این فاصله علاقه مند است. به عنوان نمونه، او با وسواسی در خور تحسین کوشیده است هدایای مقامات را نپذیرد و در صورت پذیرش، معادل ریالی آن هدایا را در امور عام المنفعه هزینه کند! اگرچه این رفتار و فاصله از دید بسیاری از مسئولان شهر خوشایند نبوده و نیست، در عوض به داودوندی و وبلاگ «فرهاد۹۰» وجهه مردمی داده است. از چنین منظری است که می توان نشر شجاعانه برخی نقدهای جانانه این وبلاگ از عملکرد مقاماتِ مسئول شهر را ارزیابی کرد، نقدهایی که نظیر آن در دیگر رسانه های محلی کمتر مجال نشر می یابند.
۴- در طول هشت سال گذشته بخش مهمی از مطالب منتشره در وبلاگ «فرهاد۹۰» به گزارشهای تصویری بسیار معمولی از روند زندگیِ روزمره مردم کوچه و بازار اختصاص داشته است. صدها بلکه هزاران تصویری که از نگاه دوربین داودوندی و برخی مخاطبانش از زوایای مختلف زندگیِ بی آلایش زنان و مردان این شهر ثبت شده، شاید ارزش خبری چندانی نداشته و در چشم برخی مخاطبان عیب جو و خُرده گیر، جلوه گر نباشد، اما با گذشت زمان و البته، به شرط حفظ آنها در آرشیوی مطمئن، ارزشمندترین میراثی خواهد بود که می توان از زندگی اجتماعی مردم بروجرد برای نسلهای آینده به یادگار گذاشت. امید که داودوندی در حفظ این تصاویر و متنهایی که در توضیح آنها تهیه کرده، بکوشد و این گنجینه ارزشمند را به شکلی شایسته صیانت کند و به موقع، آن را در اختیار مراکز مطالعاتی و پژوهشگران قرار دهد.
امتیازات وبلاگ «فرهاد۹۰» در موارد فوق خلاصه نمی شود و می توان دهها اثر نیک در کارنامه آن مشاهده کرد: داودوندی تا آنجا که توان داشته از بروجرد و افتخارات آن نوشته و منتشر کرده است؛ از طریق وبلاگ «فرهاد۹۰» بروجردیها با گروهی از مفاخر و نام آوران شهر آشنا شده اند و ارتباط بیشتری یافته اند.
در همان حال، این وبلاگ شماری زیادی از استعدادها و سرمایه های انسانی نهفته در شهر را شناسایی و معرفی کرده و به نوعی، زمینه را برای شکوفایی آنها فراهم آورده است. داودوندی گاه یک تنه به استقبال قهرمانی نوجوان و گمنام شتافته و رسم مروت را به مدعیان «خدمتگزاری به مردم» آموخته است و زمانی دیگر، به یاری حافظه خود یا همشهریانش، به کاویدن در کوچه پس کوچه خاطرات پرداخته و یادِ مردان بزرگی را که می رفت با گذشت زمان، نامشان به وادی فراموشی سپرده شود زنده کرده و غبار غربت از چهره پرفروغشان زدوده است.
هم به کوشش او تصاویر یا سندهایی نویافته از گذشته بروجرد از گوشه شبستانها و صندوقخانه های قدیمی بیرون آمده و با انتشار آنها اوراقی زرین بر تاریخ این شهر و مردمش افزوده شده است و … و این همه مرهون تلاشهای صادقانه و بی وقفه مردی است که در نهایت فروتنی، کمترین ادعایی نداشته و ندارد و به نوعی زندگی اش را وقف پیشرفت بروجرد و بروجردیها کرده است.
• وبلاگ «فرهاد۹۰» را باید رسانه ای یک نفره نامید که حاصل تلاشهای خستگی ناپذیر فرهاد داودوندی است و بس! اما همین ویژگی، یعنی نبودن همکارانی در کنار مدیر وبلاگ، نقطه آسیب پذیر آن نیز شناخته می شود. شمار نسبتاً زیاد مخاطبان این وبلاگ و بالا بودن سطح انتظاراتِ آنها، می طلبد که داودوندی از دانش تخصصی و توان فکری و عملی چند همکار و همیار، به ویژه همکاران جوان و تحصیلکرده استفاده کند.
به بیان دیگر، شایسته است که وبلاگ «فرهاد۹۰» از حالت متکی بودن به شخص فرهاد داودوندی خارج شود و رفته رفته به یک جریان مهم رسانه ای تبدیل شود، جریانی که در غیاب داودوندی هم بتواند به روند خود ادامه دهد. از این نگاه، ضروردت دارد این وبلاگ به «سایت» ارتقا یابد.
• صرف نظر از وجود گروهی بدخواه، داودوندی به وسعت شهر و شمار همشهریانش بلکه بیشتر، «دوست» دارد و می کوشد در همه حال، آداب دوستی و مرافقت را به جا آورد. توجه به رعایت این آداب، نوعی صمیمیت، حسی خوب و فضایی خودمانی بر وبلاگ «فرهاد۹۰» حاکم کرده است که متأسفانه در مواردی به افراط کشیده می شود. این در حالی است که رویکرد خبری وبلاگ «فرهاد۹۰» ایجاب می کند در تولید خبر و گزارش، بسی حرفه ای تر عمل شود. یک ویژگی این حرفه ای بودن آن است که از به کار بستن واژه های تعارف گونه و القاب و عناوین غیرمستند –که گاه سخاوتمندانه از سوی داودوندی به برخی از اشخاص داده می شود- جداً خودداری شود.
یقیناً هرکسی را نمی توان «استاد» لقب داد و یا هر شخصی در شمار «مشاهیر» و «مفاخر» قرار نمی گیرد. ضمنا یک نشان مهم و بزرگِ بزرگان این است که فروتنانه به همان «نام و نام خانوادگی» شان بسنده کنند و خواهان شنیدن مدح و ثنا و عنوانهای پرطمطراق نباشند!
• گفته شد که وبلاگ «فرهاد۹۰» در شمار پربیننده ترین رسانه های تصویری مرتبط با بروجرد شناخته می شود و شک نیست که رویکرد خاص خبری و به ویژه نشر نقدهای جانانه ی این وبلاگ در گسترش مخاطبان آن نقش مهمی داشته است. اما چندی است که وبلاگ «فرهاد۹۰» رویکرد خبری خود را تغییر داده و بیشتر بر فعالیت های خیریه و امدادرسانی به افراد و خانواده های نیازمند متمرکز شده است. اینک فرهاد داودوندی را بیشتر از آن که در لباس یک خبرنگار و منتقد شجاع ببینیم، در مقام یک امدادرسان و حامی خانواده های دردمند و آسیب پذیر مشاهده می کنیم.
یقیناً کمک به مستمندان و تلاش در جهت کاستن دردهای آنها فعالیتی ضروری و ارزشمند است، ولی انجام وظیفه خبرنگاری و روزنامه نگاری – به ویژه در شکل مستقل آن- بسیار مهمتر است؛ نگاه عمیق دوربین و قلم صادقانه ی خبرنگار می تواند در خدمت آحاد مردم قرار گیرد و در جهت تسکین آلام همه ی اقشار جامعه عمل کند و نه فقط یک گروه خاص!
افزون بر این، داودوندی باید بداند که هرچند وبلاگ «فرهاد۹۰» شخصی و اختصاصی است اما امروز به همه ی مردم بروجرد تعلق دارد و او باید همچون گذشته، روایتگر صادق مشکلات ریز و دُرشت همه ی همشهریان باشد و رفع این مشکلات را دنبال کند.
محمد گودرزی، ۶ مهر