اخبار استقلال

اختصاصی آبیته- علیرضا رحمانی- گام دوم را هم محکم برداشتیم و حالا نوبتِ غول سوم است. ایران برای رفتن به جام جهانی به یک مساوی و البته بازی جوانمردانه قطری ها نیاز دارد…

تیم ملی ایران در هفتمین بازی خود در مرحله دوم مقدماتی جام جهانی، در خانه و در ورزشگاه آزادی به مصاف لبنانی رفت که هیچ امیدی به صعود نداشت . طبق انتظارات این بازی بسیار مهیج شروع شد و در همان دقایق اولیه، بازیکنان ایرانی چندین و چند موقعیت خوب برای گلزنی را از دست دادند تا اینکه محمدرضا خلعتبری در دقیقه ۳۹، با پاس جباری، صاحب توپ شد و پس از پشت سر گذاشتن دو بازیکن لبنانی، با ضربه ای دقیق، نود هزار تماشاگر حاضر در استادیوم را سرشار از شور و شعف کرد و اولین گل تیم ملی را به ثمر رساند. بعد از او، نوبت جواد نکونام بود. نکونام با ضربه سری محکم و دیدنی برای دومین بار تور دروازه لبنانی ها را لرزاند. در ابتدای نیمه دوم هم، قوچان نژاد با مهارتی خاص و فرصت طلبی توانست گل سوم را به نام خودش ثبت کند و در آخر باز این نکونام بود که با یک شوت فنی و استثنایی برای چهارمین بار دروازه تیم ملی لبنان را باز کرد. گرچه چهار گل زدیم اما دروازبان حریف، بسیاری از موقعیت های بازیکنان ایران را خنثی کرد تا باخت تیمش از این، سنگین تر نشود.

با این برد دلچسب اکنون ایران برای رفتن به جام جهانی تنها به یک مساوی و البته بازی جوانمردانه قطری ها نیاز دارد. اکنون ایران با ۱۳ امتیاز در رتبه دوم جدول است و در صورت گرفتن حداقل امتیاز از کره جنوبی، می تواند خود را مسافر برزیل بداند. اما نگرانی ها بیش از این که از بازی بعدی تیم ملی باشد، از نبرد ازبک ها و قطری ها در تاشکند است که با توجه به سابقه تیم های عربی و خصومت همیشگی تیم های ایرانی و عربی، احتمال هر اتفاقی هست. البته که ایران در صورت برد مقابل کره جنوبی خودش را از نتیجه بازی دیگر بی نیاز کرده است.

سه شنبه ۲۸ خرداد، گام آخر را باید برداریم و غول آخر را شکست که نه، بلکه باید رامش کنیم. هفت روز دیگر، یک تیم هفتاد میلیونی مقابل کره جنوبی قرار خواهد گرفت. تیمی که چند هفته ای هست تمام هفتاد میلیونش یک دل شده است تا کاری سخت را عملی کند و اشتباهات گذشته را پس از جبران، به فراموشی بسپارد. همه ملت ایران و سراسر این خاک پهناور، منتظر دیدن طلوع خورشید برزیل در اولسانِ کره جنوبی هستند و برای این مهم از هیچ حمایتی دریغ نخواند کرد. این مردم نمی خواهند به مانند ۴ سال پیش که مجبور به کنسل کردن بلیت ها آفریقای جنوبی شدند، این بار قید برزیل را بزنند. در واقع هشت سالی هست که فوتبالی کسل کننده داشته ایم. دلمان برای فوتبالی حماسه وار تنگ شده است. دوران خداداد عزیزی و علی دایی. همان ایران – استرالیا و همان ایران – آمریکا.

باید در خلق این حماسه شک نکنیم و مصمم برای رسیدن به هدف، پله ها را بالا رویم. آری… ما جهانی خواهیم شد؛ پس بلیتها را اوکی کنید. مقصد ریودوژانیروست…