اختصاصی آبیته- مهدی عالیشاه- شخصیت، مؤلفه ای است که هر انسانی با دارا بودن آن برای عموم جامعه محترم شناخته می شود. این مؤلفه می تواند در تمامی فعالیت ها و جوامع مختلف فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، ورزشی و … رشد و تجلی یابد. در این که باید برای شخصیت افراد احترام قائل شد شکی وجود ندارد اما هستند کسانی که نمی توانند این اصل یعنی احترام به شخصیت را در نهاد وجودی خود بگنجانند و به راحتی آب خوردن و در پیش چشمان میلیون ها نفر به افراد توهین می کنند.
صدا و سیما به عنوان فراگیرترین رسانه جمعی بار عظیمی از رسالت فرهنگی جامعه را به دوش می کشد و باید سعی بر آن داشته باشد که برای نسل ها و سنین مختلف جامعه از کودک خردسال گرفته تا پیرمرد کهنسال الگویی مناسب باشد. بارها دیده شده که هر عملی که از این رسانه برمی خیزد به سرعت در سطح جامعه به عنوان یک سمبل مطرح شده و عامه مردم از آن استقبال می کنند. این رسانه در ابعاد ورزشی نیز حضور گسترده ای دارد و بخش اعظمی از اطلاع رسانی اهالی ورزش از طریق جعبه جادویی صورت می گیرد.
اما آنچه که در مورد آرش برهانی در تلویزیون اتفاق افتاد جای بسی تأمل دارد. آرش برهانی هویت باشگاه استقلال است و شخصیت آرش برای تمامی هواداران آبی رنگ و به واسطه حضورش در تمامی رده های سنی برای تمامی ایرانیان محترم شمرده می شود. این که برهانی به یک برنامه که ماهیتی ملی نیز دارد دعوت شود نشان از این دارد که جایگاه این بازیکن به اندازه ای بالاست که از او به عنوان سمبل برای میلیون ها ایرانی استفاده شده است. اما در همان ابتدای برنامه لفظی رکیک به این بازیکن نسبت داده می شود که به سرعت انعکاسش را در تلکست خبرگزاری های مختلف مشاهده می کنیم و موجبات ناراحتی میلیون ها هوادار استقلالی فراهم می آید. این لفظ به قدری زشت است که نمی توان آن را در این مقاله گنجاند و جای بسی تأسف دارد که چرا صدا و سیما که خود الگویی برای جامعه است افرادی را در درون خود دارد که این گونه الگوهای ورزشی ما را مورد توهین و استهزاء قرار می دهند؟
آیا عزیزانی که آرش برهانی را به برنامه دعوت کرده اند از محبوبیت این بازیکن در میان هواداران چیزی می دانستند؟ آیا به این ادراک رسیده بودند که هر رفتاری در قبال این بازیکن به سرعت بر روی طیف ورزشی جامعه اثر می گذارد و موجی از حواشی را برای این بازیکن بااخلاق ایجاد می کند؟
آرش برای ایران آمده بود، همانگونه که سال ها در رده های سنی مختلف برای تیم ملی عرق ریخته بود و تعصب خود را به پیراهن ملی نشان داده بود. آیا شایسته بود که در حق چنین فردی چنین رفتاری انجام شود؟
البته ما به این کارهای سیما عادت کرده ایم. از پوشش ندادن مراسم قهرمانی جام حذفی تا نمایش فریم به فریمِ مسابقات حساس استقلال که خود نمونه هایی از بی احترامی به شخصیت باشگاهی استقلال بزرگ بوده است همه و همه رفتارهایی بوده که در طول این سال ها از صدا و سیما دیده ایم و دندان به روی جگر گذاشتیم. اما بحث توهین به شخصیت را دیگر نمی توان برتابید.
انتظار همه ماست که سیما که زیرمجموعه ای از صدا و سیما است الگویی برای جوانان باشد و همانگونه که بارها شعارهای زننده عده ای از هواداران را محکوم کرده خود نیز در جهت بهبود این وضعیت قدم بردارد. اما متأسفانه آن چه که در قبال رفتار با آرش برهانی عزیز مشاهده کردیم خلاف این امر را نشان داد و این سؤال به ذهن ما متبادر شد که اگر صدا و سیما الگو نیست، پس الگو کیست؟!