اخبار استقلال

اختصاصی آبیته- علیرضا رازقی- چهارشنبه رسید و دیدار استقلال الشباب از مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان آسیا برگزار شد و نتیجه شد آنچه که باید می شد.

شروع بازی همزمان بود با حملات مستمر استقلال بر روی دروازه حریف، یعنی همان حملات دامنه داری که در بازی های اخیر با سیستم پایه ۲-۴-۴ از استقلال تیمی برتر نسبت به اوایل فصل ساخته و نتایج اخیر آبی ها نشانگر درایت امیر قلعه نویی و انعطاف بازیکنان حرفه ای این تیم در پذیرش انواع سیستم و تاکتیک هاست؛ پاس های پی در پی، دنبال کردن جریان بازی تا آخرین لحظه، دوندگی، اعتماد به نفس و… همگی گواه هستند که بازیکنان و کادر فنی استقلال هدفی جز قهرمانی در آسیا نخواهند داشت.

در ابتدای بازی، مهاجمان استقلال موقعیت هایی به دست آوردند که با بی دقتی از دست رفت و مشخص بود که امیر قلعه نویی برای دقایق ابتدایی این دیدار، برنامه داشت، اما در فوتبال امروز هر لحظه از مسابقه، برنامه خاص خود را می طلبد و اگر در دقایق مورد نظر از برنامه تدوین شده توسط کادرفنی، برای تهاجم به دروازه حریف استفاده نشود و موقعیت ها از دست برود مسلما تیم حریف بیکار نمی نشیند و راه های نفوذ را می بندد. الشباب نیز از بی دقتی مهاجمان استقلال استفاده کرد و پس از گذر از دقایق ابتدایی دیگر به استقلال اجازه هجوم نداد.

کادرفنی الشباب امارات با ترغیب کردن هافبک ها و مهاجمان خود به شروع فشار از خط دفاعی استقلال، قصد به دست آوردن توپ را داشتند و بر روی اشتباهات لحظه ای مدافعان استقلال حساب باز کرده بودند که این فشار نتیجه نداد و بازیکنان استقلال توپ را به خوبی در چند صحنه از دفاع به گردش در آوردند. در ادامه کادر فنی استقلال خطر را حس کرد و مهدی رحمتی ضربات شروع مجدد را برخلاف ابتدای دیدار که با پاس هایی کوتاه از خط دفاع بازی را شروع می کرد این بار توپ را با ارسال های بلند به میانه میدان می فرستاد تا الشباب اجازه پرسینگ خط دفاع تیم استقلال را نداشته باشد.

آمارها، گویای این قضیه هستند که بیشترین موقعیت ها در ده دقیقه ابتدایی و پایانی هر نیمه و همینطور در دقایقی پس از هر گل به دست می آیند و بیشترین آنها نیز در همین زمان به ثمر می نشینند. در نیمه اول همه چیز بر ضد استقلال بود؛ از عدم استفاده از موقعیت های ۱۰ دقیقه ابتدایی و قضاوت مشکوک داور مطرح ژاپنی گرفته تا دریافت گل در بدترین دقایق ممکن (لحظات پایانی نیمه اول)، اما قلعه نویی مجددا ثابت کرد که برنده نیمه مربیان است و تیمش خیلی زود با اتکا به موقعیت شناسی ساموئل و جاگیری بسیار مناسب این بازیکن حرفه ای به گل تساوی رسید و پس از آن بود که تعویض امیر قلعه نویی به چشم آمد.

در فصل گذشته در پاره ای از اوقات تمامی عناصر تهاجمی استقلال (برهانی، شریفات، میداوودی و…) در زمین حضور داشتند ولیکن برنامه ای برای هجوم به دروازه حریف در این تیم دیده نمی شد و حال مشاهده می شود که با تعویض یک مدافع و حضور مدافعی دیگر، چگونه یک تیم بیش از پیش حمله می کند و به گل هم می رسد. جواد نکونام که می توان گل اول الشباب را به وی مربوط دانست در نهایت روی کرنر ارسالی با ضربه سر دیدنی، موفق به باز کردن دروازه حریف اماراتی شد. نکونام جز در صحنه به ثمر رسیدن گل اول الشباب که نتوانست به عنوان یک هافبک دفاعی مانع شوت زنی بازیکن این تیم شود، شب موفقی را پشت سر گذاشت و مانند بازی های قبلی نشان داد که روز به روز به جوادِ لالیگایی و مورد انتظار هوادارن نزدیک تر می شود. قابلیت های نکونام حتی فراتر از چیزی هست که هفته های اخیر از او دیده ایم.

تعویض دیگر امیر قلعه نویی، بیرون کشیدن بازیکن مورد علاقه خود یعنی سیاوش اکبرپور و میدان دادن به فرزاد حاتمی بود. در حالی که نیاز به این تعویض خیلی زودتر احساس می شد. سیاوش اکبرپور که اگر از دوندگی های گاه بیهوده اش فاکتور گرفته و انرژی خود را در جهت حفظ نظم تیمی به کار گیرد، می تواند یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان استقلال، باشد. حضور وی در زمین نیز خط حمله استقلال را فاقد نظم کرده بود همچو هاشم بیگ زاده که جز زیر توپ زدن، یک بار رد شدن از سد بازیکن مقابل و ارسال یک پاس، دیگر حرکت مثبتی در این دیدار از خود نشان نداد. از دفاع چپ استقلال بیش از یک پاس و زیر توپ زدن انتظار می رود.

گل سوم استقلال نیز روی همکاری خسرو حیدری و پژمان منتظری با چاشنیِ موقعیت سنجی مجتبی جباری و جاگیری مناسب فرهاد مجیدی به ثمر رسید. کاپیتان تمام نشدنی استقلالی ها در این دیدار نود دقیقه بی وقفه دوید و در اعمال دفاعی دیگر بازیکنان را به خوبی همراهی می کرد. حاتمی هم پس از ورود به زمین نشان داد که هدفی جز تخریب بازی حریف و ارائه نمایشی فیزیکی ندارد و بیش از گلزنی به دنبال خراب کردن بازی حریف بود، در نهایت با یک تیزهوشی استقلال را در موقعیت حمله قرار داد. روی گل چهارم بود که خسرو حیدری با ضربه ای فوق العاده که نظیرش را حتی در بازی های رایانه ای هم کم می توان دید دروازه تیم اماراتی را گشود تا سند حضور استقلال در مرحله بعد را امضا کند. حال دیگر فقط همان اتفاق های نادر که هر چند دهه یکبار در فوتبال اتفاق می افتد، می تواند استقلال را از رسیدن به مرحله بعدی دور کند.

هرچند که در این دیدار مدافعان استقلال در چند صحنه بسیار مزترلزل ظاهر شدند و در چند صحنه نیز منجی دروازه استقلال کسی نبود جز سید مهدی رحمتی، اما آنچه که خط دفاعی استقلال را متمایز می کند آمار گل خورده این تیم در لیگ برتر نیست بلکه بازیسازی مدافعان این تیم از خط دفاعی است. فاکتوری که کیروش هم در خط دفاع تیم ملی به آن نیاز دارد و در فوتبال ایران به ندرت دیده می شود. وظیفه ای که پژمان منتظری به بهترین نحو ممکن انجام می دهد.