اخبار استقلال

اختصاصی آبیته- مهدی عالیشاه- بازی دو تیم استقلال و سپاهان از حساسیت های بالایی برخوردار بود و در یک بازی فینال گونه دو تیم انگیزه های زیادی برای اثبات بسیاری از موارد داشتند. رقابت قلعه نویی و کرانچار که دو مربی همیشه مدعی بودند، وجود جباری این بار در پیراهن سپاهان، رقابت میان رحمتی و رحمان احمدی و شاید وجود علی حمودی در تیم رقیب همه و همه بر جذابیت های این بازی می افزود.

قلعه نویی می دانست که سپاهان خط هافبک بسیار خطرناکی دارد و بنابراین در این بازی علاوه بر این که از حضور توامان منتظری، صادقی و عمران زاده در بازی سود برد، ریسک کرد و نکونام را نیز که آماده نبود در ترکیب قرار داد تا فشار بر روی خط هافبک سپاهان به حداکثر خود برسد. اما وجود مسائلی این معادلات را بر هم زد.

خسرو حیدری و پژمان نوری دور از انتظار بازی کردند

نکته ی مشهود بازی، عدم آمادگی خسرو حیدری در سمت راست و پژمان نوری در سمت چپ بود. حیدری در بازی دیروز نشان داد که در بازی های بزرگ اگر زوج مکملی نداشته باشد نمی تواند آن بازی شاداب همیشگی را ارائه دهد. خسرو در این بازی سردرگم نشان می داد.

شاید بدترین اتفاقی که می توانست در این بازی رخ دهد اشتباه مرگ بار حیدری، لو دادن توپ به احسان حاج صفی باتجربه و موقعیت طلب و متعاقب آن فرصت طلبی و مهارت افشین و گلزنی او برای سپاهان بود. هنگامی که با تیمی قدرتمند مانند سپاهان بازی می کنیم هر اشتباه می تواند شیرازه تیم را از هم بپاشد و اگر این اشتباه در دقایق اولیه باشد شدت آسیب به تیم بیشتر هم خواهد بود. دیشب خسرو این اشتباه را مرتکب شد.

در جناح راست هم خسرو نتوانست انتطارات را برآورده سازد و نه نفوذهایش برای استقلال کارا بود و نه سانترهایش!

پژمان نوری نیز نشان داد اگر زوج مکملی در کنارش نباشد خود به تنهایی نمی تواند سکان سمت چپ استقلال را در دست بگیرد. شاید اکنون اهمیت بازی دادن به هاشم بیک زاده را درک کنیم. بیک زاده اگرچه در بسیاری از بازی های فصل گذشته انتظارات هواداران را برآورده نکرد اما در چند ماه اخیر یکی از بازیکنان تأثیرگذار استقلال و تیم ملی بود و نبودش در این بازی به چشم آمد.

بعد از گل سپاهان این استقلال بود که سوار بر بازی شد و موقعیت هایی را هم ایجاد کرد. محمد قاضی اگر چه دیشب نتوانست گلزنی کند اما با سبک بازی خود نشان داد که می تواند مهره موثری برای بازی های آینده استقلال باشد.

به طور کلی عدم آمادگی جواد نکونام و حیدری و نوری باعث شد تا استقلال نیمه اول را دست خالی به رختکن برود.

نیمه دوم: استقلالِ سراسر هجومی

نیمه دوم بازی اما تفاوت های آشکاری با نیمه اول آن داشت. استقلال با ارائه بازی سراسر هجومی عزم خود را برای کسب نتیجه جزم کرده بود و این سپاهان بود که از همان ابتدا به لاک دفاعی رفت و گهگاه نیز به دروازه استقلال نزدیک می شد. اما باز هم واقعه ای رخ داد که قلعه نویی کاری در قبال آن نمی توانست انجام دهد.

فاجعه ای به نام فغانی

هیچ کس نمی توانست درک کند که پنالتی دقیقه ۵۳ سپاهان به چه دلیل و با توجه به کدام قانون گرفته شده است. درست در لحظه ای که همه چیز برای کسب نتیجه مساوی فراهم شده بود این تصمیم بحث برانگیز موجب شد تا استقلال اختلاف دو گل را نیز در این بازی تجربه کند. فغانی در دیگر صحنه ها نیز بحث برانگیز سوت زد تا استقلال در این بازی حساس از داوری هم ضربه بخورد.

آندو همانی بود که می خواستیم

بی شک یکی از بهترین بازیکنان زمین آندرانیک تیموریان بود. آندو که به تازگی از بند مصدومیت رها شده نشان داد که بازیکنی در سطح بین المللی است و مصدومیت و تمرین های کم هم نمی تواند بر روی بازی او اثر بگذارد. بازی تخریبی، پاس های عمقی و سانترهای فوق العاده خطرناک آندو گواه این مدعاست.

در صحنه گل اول و تنها گل استقلال نیز شاهد سانتر خطرناک آندو، اثرگذاری نکونام و گلزنی امیرحسین صادقی بودیم. قطعاً آندو در هفته های آتی آماده تر و خطرناک تر از قبل خواهد شد و با وجود آندو به قهرمانی بسیار نزدیک تر شده ایم.

در تعویض ها نیز محمد مهدی نظری مهاجم قابلی نشان داد و بارقه های امید را برای امیر قلعه نویی و هواداران زنده کرد. سرعت بالا و تکنیک خوب چیزی بود که نظری در اندک دقایق حضورش در زمین از خود ارائه داد.

از فردین عابدینی هم نمی توان انتظار داشت که وقتی به عنوان اولین بازی و در این شرایط به میدان آمد بازی روانی از خود به نمایش بگذارد و همین مسأله در مورد نیکبخت نیز صدق می کرد.

استقلال بازی را به سپاهان باخت اما این باخت روی بی رحم فوتبال و حوادث آن بود. بازی تهاجمی استقلال نشان داد که نه تنها این تیم چیزی کمتر از سپاهان ندارد بلکه اگر ساموئل، بیک زاده، جمشیدیان و لاوره به تیم اضافه شوند از سپاهان منسجم تر نیز هست. یادمان نرود امیر قلعه نویی همیشه در هفته های آغازین آن طور که باید عمل نمی کند اما رفته رفته تیم هایش اوج می گیرند و در پایان نیز در غالب موارد قهرمان می شوند.