اخبار استقلال

اختصاصی آبیته- مهدی عالیشاه- دیدار دو تیم استقلال و نفت تهران در شرایطی برگزار می شد که از کادر فنی گرفته تا هواداران استقلال نگران این بودند که مصدومیت های برخی بازیکنان و خستگی ناشی از حضور بازیکنان در تیم ملی بر روند بازی استقلال در مقابل نفت تأثیر مخربی بگذارد.

عدم وجود خسرو حیدری و احمد جمشیدیان در خط هافبک، عمران زاده در دفاع و قاضی در حمله در شرایطی که در بازی های قبلی ترکیب بر مبنای حضور آنان چیده می شد قلعه نویی را به صرافت انداخت تا با نفرات کنونی ترکیب دلخواه خود را بچیند. همچنین امیر باید طوری چینش می کرد که به بازیکنان ملی پوش نظیر تیموریان، نکونام، منتظری و صادقی به واسطه جلوگیری از ایجاد مصدومیت ناشی از خستگی بازی های ملی، فشار کمتری وارد شود.

در نیمه اول بازی موقعیت آنچنانی روی دروازه هیچ یک از دو تیم به وجود نیامد و بازی بیشتر در میانه زمین دنبال شد. در این نیمه نکته مشهود در بازی استقلال پاس های رو به عقب متوالی از سوی بازیکنان بود که در نتیجه این پاس ها تیمِ حریف همیشه فرصت قرار گرفتن در یک موقعیت ایده آل دفاعی را دارد و این امر طرح ریزی حملات را مشکل می کند.

عدم تحرک جناحین در فاز هجومی در نیمه اول هم مورد تازه ای نبود. در چند دیدار قبلی به وضوح مشاهده شد اما در این دیدار باید آن را پدیده ای اجتناب ناپذیر قلمداد کرد. در بازی های قبلی که بدون حضور خسرو انجام می شد پژمان منتظری نقش او را ایفا می کرد و با آندو موتور سمت راست روشن می شد. اما به واسطه عدم حضور عمران زاده قلعه نویی این بار مجبور شد که از بیک زاده در سمت راست استفاده کند. اگرچه بیک زاده قبلاً تمایل خود را برای بازی در این جناح اعلام کرده بود اما مسلم است که استفاده از او به گونه ای اجباری و فی البداهه تأثیر چندانی در تحرک سمت راست نداشته باشد.

اما تعامل میان مهاجمان و هافبک ها در نزدیک خط محوطه جریمه نیز بارها مشاهده شد که اگرچه این پاس کاری ها در اکثر موارد با بی دقتی نفرات به هدر می رفت اما این امر به خودی خود جرقه ای برای ایجاد تاکتیکی جدید در روند تهاجمی تیم خواهد بود که باید در بازی های آتی تداوم داشته باشد. با همین سبک می توان از حرکات انفجاریِ مجیدی استفاده کرد و همچنین نظری را در موقعیت های خوبی قرار داد.

در نیمه دوم هر دو تیم آهنگ هجومی به خود گرفتند که در این میان استقلال با اتکا به تحرک فرهاد مجیدی در حمله بیشتر سوار بر بازی شد. در نهایت نیز تجربه مجیدی باعث به ثمر رسیدن گل اول استقلال شد. مجیدی در میان ۳ بازیکنِ نفت، توپ ارسالی تیموریان را با ضربه سر تبدیل به گل کرد.

اما پس از این گل استقلال در لاک احتیاط فرو رفت. در این میان ورود برهانی به زمین که قبل از گل اول انجام شد عملاً هرز رفت و در روند هجومی تیم تغییری حاصل نشد. پاس های رد و بدل شده متوالی میان بازیکنان استقلال به تعداد انگشتان دست نمی رسید و این امر موجب خلق موقعیت برای نفتی ها می شد.

استقلال قدرت شوت زنی نفتی ها را از یاد برده بود. بارها به رضا نوروزی، حسین ابراهیمی و دیگر بازیکنان حریف فرصت شوت زنی داده شد و در نتیجه یک پاس اشتباه این بار وریا غفوری در موقعیت شوت زنی قرار گرفت و شوت استثنایی او وارد دروازه استقلال شد. فضای خالی یا گپی که غفوری در آن قرار داشت همه چیز را برای تمرکز، دقت و دادن سرعت به توپ فراهم می کرد و اگرچه توپ از راه دور وارد دروازه شد اما خرده ای را نمی توان به رحمتی گرفت و همیشه ایام می گویند پیشگیری بهتر از درمان است!

نتیجه مساوی چندان بد به نظر نمی رسد. مصدومیت های بازیکنان محوری عمده دلیل تساوی در این بازی بود اما می شد که بهتر باشیم. در بازی بعدی مقابل فولاد نیز به احتمال فراوان خسرو حیدری، عمران زاده و قاضی را نخواهیم داشت و باید این نکته را در نظر داشت که فولاد به مراتب تکنیکی تر، تاکتیکی تر و قدرتی تر از نفت ظاهر خواهد شد. حال باید دید قلعه نویی و یارانش چه تدبیری را برای این بازی اتخاذ خواهند کرد.