اخبار استقلال

اختصاصی آبیته- مهدی عالیشاه- مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا! استقلال و بوریرام یونایتد تایلند! این بازی آن قدر ویژه است که بتوان به سختی در ورزشگاه صندلی خالی دید. شوق حضور در جمع هشت تیم برتر آسیا و شعفی مضاعف در صورت صعود از این مرحله، می توانست هر بیننده ای را در ورزشگاه و در منزل میخکوب کند.

نیمه اول: خسرو گل کاشت

در نیمه اول، دو تیم بازی پایاپایی را از خود به نمایش گذاشتند اما کفه ترازو کمی به سمت بوریرام سنگینی می کرد. حضور توأمان پنج مدافع در تیم نشان دهنده این بود که قلعه نویی نمی خواست مشکلات لیگ دامن گیر آسیا شود و از این رو هر پنج داشته دفاعی خود را به زمین فرستاد.

خسرو و شیرین

هنوز چندی از بازی نگذشته بود که هنرنمایی خسرو باعث شد تا ورزشگاه یکپارچه غرق شادی شود. البته پیش تر شاهد این هنرنمایی ها در بازی با الشباب بودیم، اما تفاوت این هنرنمایی در زمان ارائه ی آن بود. وقتی در چنین سطحی از فوتبال، بازیکنی در دقایق اولیه گلزنی می کند، این گلزنی می تواند چند ثمره ارزشمند برای تیم به همراه داشته باشد. نخست آرامشی است که تیم در نتیجه پیش افتادن از حریف به خود می بیند. دوم این که چنین گلی موجب تضعیف روحیه حریف می شود و می توان از آنارشیِ تیمیِ حریف که ناشی از نگرانیِ جبرانِ نتیجه است نهایت استفاده را برد. این گلِ خسرو را می توان در رده گل ارزشمند آرش برهانی به الهلال عربستان قرار داد، چرا که قطعا تأثیر همین یک گل را در بازی برگشت خواهیم دید و در آن روز شیرینی این گل را بیشتر احساس می کنیم.

چَپِمان پر بود

با حضور هاشم بیک زاده در سمت چپ همانطور که انتظار می رفت این جناح پویاتر از قبل شد. هر چند که بیک زاده در کارهای تهاجمی چندان موفق نبود، اما وظایف دفاعی و بازی گردانی را به خوبی انجام داد. ضمن آن که امیرحسین صادقی نیز یکی از مؤثرترین بازیکنان در بازی دیروز بود.

مربیان بوریرام بی شک فیلم بازی های قبلی استقلال را در لیگ مشاهده کرده و به ضعف سمت چپ استقلال پی برده بودند. کما اینکه اکثر حملات بوریرام از این جناح پی ریزی شد، اما صادقی این اجازه را به مهاجمان و هافبک های حریف نداد تا عرض اندام کنند. تکل های موفق و موقعیت سنجی زمانی، امیرحسین را به همان دفاع مستحکم مراحل گروهی و حذفی بدل کرده بود. ضمن آن که او از ناحیه دست به شدت مصدوم بود و غیرت او در تحمل این درد و ادامه بازی تحسین برانگیز است.

ساموئل همه کار کرد

ساموئل نیز یکی دیگر از مهره های شاخص این بازی بود. مهم ترین خصیصه ای که ساموئل در بازی با بوریرام از خود نشان داد بازی سازی در غیاب آندو و نبود جباری بود و مثال هایی از این بازی سازی، پاس های عمقی و دقیق او به مجیدی و قاضی بود. او نشان داد که می تواند این خلاء بزرگ را در روند تیمی استقلال پوشش دهد. ساموئل آزادترین بازیکن استقلال در زمین بود و به موجب همین آزادی با افزایش شعاع حرکتی، ساموئل را در دفاع و هافبک و گاها پشت محوطه جریمه می دیدیم. بخشی از موقعیت های خطرناک استقلال نیز از شوت های ساموئل بدست آمد.

نیمه دوم: نگران کننده و اطمینان بخش

در نیمه دوم، بوریرام سوار بر بازی شد و استقلال به لاک دفاعی فرو رفت. اگر چه اندک صحنه های خطرناکی روی دروازه حریف خلق می شد، اما مهاجمان بازی خوبی را از خود به نمایش نگذاشتند.

مهاجم هدف در این بازی فرهاد مجیدی بود و آشکار بود که پاس های عمقی به قصد استقاده این بازیکن فرستاده می شود. اما بوریرام در اکثر حملات ۳ بازیکن را مامور مهار مجیدی می کرد و مشکل دیگر مهارت بازیکنان بوریرام در آفسایدگیری بود. آن ها بارها مهاجمان را در تله آفساید خود گرفتار کردند و روی این امر کار شده بود.

حضور مهدی، رحمت است

حتی تصور اینکه این بازی بدون رحمتی با همین نتیجه به پایان می رسید هم از ذهن ها دور است. در حمله باران بوریرام نقطه اتکای هوادران کسی جز رحمتی نبود. او بیش از ۵ موقعیت خطرناک را از بوریرامی ها گرفت. موقعیت هایی که می توانست استقلال را در تهران زمین گیر کند. هر چند به این خوب بودن عادت کرده ایم. او مدت هاست که خوب است و بعضی ها چشم بینا می خواهند تا این خوب بودن را درک کنند. حضور مهدی، رحمتی برای استقلال است و نقطه اطمینانی برای هواداران! عقاب نشان داده که آن قدر پر می زند تا ستاره سوم را نیز تصاحب کند.

به طور کلی استقلال برد خود را مرهون هنرنمایی خسرو و رحمتی و عملکرد قابل قبول خط دفاعی بود. حال باید با تفکر بر روی نقاط ضعف و تقویت نقطه قوت، تیم خود را برای حضور هر چه مقتدرانه تر در بازی برگشت آماده کنیم. چرا که آن جا سرمایه اصلی را نداریم. سرمایه اصلی این بازی هواداران بودند. دست آن ها را باید بوسید…