دسامبر 22, 2019
خورش
نامه یک دختر بچه بروجردی به فرهاد داودوندی
از وقتی شما کمک مان می کنید، مامانم داروهاش رو می خوره، دیگه بخاطر بیماری بیهوش نمیشه…..
صاحبخانه غُر غُرو هم، از وقتی سر موقع کرایه خانه را می دهیم دیگه نمیگه از خونه ام برید بیرون…
عمو فرهاد، همیشه توی زندگی دلم می خواسته یه “ساعت مچی” داشته باشم…..
