دونده کنیایی از دیوار دو ساعت عبور کرد اما…
رکورد فوق بشری رسمی نیست، چرا ؟
الیود کیپچوگه تبدیل به اولین انسانی شد که توانست ماراتن را در زیر دو ساعت بدود. هر چند این زمان ثبت شده حداقلهای لازم را برای ثبت به عنوان یک رکورد جهانی را ندارد.
به گزارش “ورزش سه”، کیپچوگه رکورد ماراتن را در اختیار دارد اما این رکورد هیچ ربطی به زمان ثبت شده در شنبهی گذشته در وین ندارد. او سال گذشته در برلین با ثبت زمان 2 ساعت و ۱ دقیقه و ۳۹ ثانیه موفق به ثبت این رکورد شده بود. به رغم ثبت زمان فضایی ۱ ساعت و ۵۹ دقیقه و ۴۰ ثانیه، این زمان از سوی فدراسیون بینالمللی دو و میدانی (IAAF) در بین رکوردهای رسمی به دلایل مختلفی در نظر گرفته نخواهد شد. دلایل اصلی رد این رکورد را در ادامه میخوانید:
– در وهلهی اول این یک مسابقهی خصوصی برگزار شده توسط کمپانی Ineos بود که شرایط لازم برای اینکه نتایجش در بین رکوردهای جهانی در نظر گرفته شود را نداشت، از آنجایی که این نه یک مسابقهی رسمی بلکه یک رویداد خصوصی بود توسط فدراسیون کنترل نمیشد.
– مسیر مسابقه مسیری ۹٫۶ کیلومتری با دو مسیر مستقیمی ۴٫۳ کیلومتری با فقط ۰٫۰۶% ناهمواری توسط هیچ نهاد رسمی اندازهگیری و تایید نشده است.
– به جز این دلایل پررنگتر یکی دیگر از دلایلی که رسمی بودن این رکورد را رد میکند، استفاده متعدد از سرعتسازها در این مسابقه بود که در هر دور مسابقه در قسمتهای خاصی وارد پیست شده و پس از دویدن مسافت مشخصی آن را ترک میکردند. در یک مسابقهی رسمی وقتی یک سرعتساز از مسابقه خارج میشود دیگر حق ندارد به مسیر مسابقه بازگردد. بهعلاوه حداقل باید سه شرکتکننده داشته باشیم. چنین شرایطی در تلاش قبلی در مونزا سال ۲۰۱۷ با حضور سه شرکتکننده اتفاق افتاد. اما آنها در مونزا موفق نشدند موفقیتی که در وین بهدست آوردند را کسب کنند.
– یک ماشین در جلوی مسابقهدهندهها حرکت میکرد. علاوه بر مشخص کردن زمان، نشانگری با چراغ سبز سرعتی که سرعتسازها برای رسیدن به هدف باید میداشتند را نشان میداد، که این موضوع به هیچوجه مورد تایید فدراسیون نیست. حتی در هر قدم کیپچوگه و همراهانش در طول پیست، اعضای سازمان برگزارکننده مسابقه مسیر را جارو میکشیدند.
– در پایان سوال دیگری که پیش میآید این است که آیا کنترلی بر روی استفاده از مواد نیروزا و دوپینگ در این رویداد وجود داشت یا خیر؟ حداقل به صورت رسمی چنین کنترلی وجود نداشت، اما گفته شد که به صورت خصوصی این نظارت صورت گرفته است. به هر حال کیپچوگه پاسپورت بیولوژیک دارد که فعالیتهایش را به خوبی نشان میدهد.
در پایان باید گفت این یک رکورد رسمی نبود اما یک قدم تاریخی در ورزش دو و میدانی بود که در یادها خواهد ماند و خواهیم دید که آیا در آینده در یک مسابقهی رسمی این رکورد به ثبت خواهد رسید یا خیر.