مسئولیت ساماندهی متکدیان در بروجرد بعهده چه سازمانی است!؟
پشت چراغ قرمز توقف می کنی، در عالم خودت هستی که ناگهان صدای کوبیدن مشتهای مداوم به شیشه اتومبیلت تو را از حال خودت خارج می کند!
“آقا بمن کمک کن!”
از داروخانه خارج می شوی، ساعت یک یا دو نیمه شب است. نگران شکستگی دست فرزندت یا بیمار روی تخت بیمارستانت هستی ناگهان خانمی گوشه کتت را گرفته و می کشد:
“آقا بمن کمک کن!”
بعد از مدتها میروی در یکی از رستوران های شهر غذا بخوری دم درب رستوران دوسه نفر جلویت را می گیرند:
“آقا بمن کمک کن!”
کمک که کردی وارد می شوی و با همه درد و اندوه ناشی از فقر این همنوعانت پشت میز رستوران می نشینی تا با خانواده ات غذایی بخوری که ناگهان از پشت شیشه یکی در چشمانت زل می زند و تو را می خواند:
“آقا بمن کمک کن!”
آنوقت است که هرچقدر هم خودت را به راه دیگر بزنی نمی توانی مثل غذایت را برایش نخری و تقدیمش نکنی!
برای خرید کمی تخمه پیش آجیل فروشی می روی بعد از خرید، هنگام بیرون آمدن از مغازه پیرزنی جلویت را می گیرد:
“تورو خدا مقداری انجیر برای من بگیر، گلویم خس خس میکند!!”
اگر همان روز ده بار دیگر هم به آن فروشگاه بروی همین جمله را ده ها بار دیگر از زبان آن پیرزن می شنوی!! پبرزنی که قطعا از قیمت سرسام آور خشکبار در این روزها باخبر است، شاید نمی داند این رهگذران، برای خودشان هم نمی توانند انجیر بخرند!!
شاید شما هم آن گدای معروف میدان پلیس راه (آیت ا… بروجردی) را بیاد داشته باشید!بله!هم او که هنگام ثبت ساعت توسط راننده اتوبوس ها، سوار ماشین می شد و می گفت:
“خانم ها و آقایون با زبون خوش نفری پنج هزارتومان رد کنید بیاد!!”
ذکر حرفها و ترفندهای این فرد در خالی کردن جیب مردم و مسافران به اقصی نقاط کشور هم رسیده بود!
حتما شما نیز به کرات با این گونه صحنه ها در طول روز مواجه شده اید!
بخواهیم یا نخواهیم، انتشار بی رویه متکدیان در سطح شهر بروجرد، تاثیر مخربی بر وجهه شهر و برنامه های حال و آینده توسعه شهر خواهد داشت.
هیچ شکی نیست که کمک به همنوع جزو الزامات زندگی ما مسلمانان و همه انسانهای با وجدان و نوع دوست است.
مردم شریف بروجرد نیز نشان داده اند که هر وقت اعلام شده از نان سفره خود کم کرده اند تا نانی هم به نیازمندان رساند باشند، اما تشخیص اینکه چه کسی مستحق واقعی دریافت کمک از سوی مردم است کار دشواریست.
در پس این نابسامانی، عده زیادی فرصت طلب نیز از شهرهای دور و نزدیک روانه این شهر می شوند چراکه هیچ گونه مدیریتی برای ساماندهی متکدیان در بروجرد وجود ندارد.
قطعا اگر به مراجع ذیصلاح مراجعه شود نیز می توان آمار متعددی از تخلفات حادث شده بواسطه برخی از این افراد بدست آورد.
روی سخن ما با مدیران و متولیان این موضوع در شهر است!
در تمام دنیا و سراسر کشور متکدیان فراوانی وجود دارند که از سر فقر و اجبار ناچارند دست خود را جلوی دیگران دراز کنند و البته نیز وظیفه همه ما یاری رسانی است اما قطعا مدیران شهری نیز وظیفه ساماندهی متکدیان را عهده دار هستند!
دولت و شهرداری ها موظفند بخشی از درآمد خود را برای ایجاد گرمخانه نگهداری این افراد خصوصا در فصول سرد سال تخصیص دهند!
شهرداری ها موظفند این افراد را ازسطح شهر جمع آوری و لیست کاملی از آنان ایجاد و پس از استعلام از مبادی ذیربط نسبت به تحت پوشش قرار دادن آنها توسط نهادهای مختلفی همچون بهزیستی، کمیته امداد و …. اقدام نمایند.
این جزو وظایف مدیریت شهری است!
اینچنین است که تفاوتهای آشکاری بین برخی شهرهاست!
شهری مانند بروجرد پر از گدایان مختلف است که عموما نیز دارای بیماری های مسری و واگیردار خطرناکی هستند که برای سلامت کودکان و سالخوردگان مخاطرات فراوانی دارند، و شهری مانند تبریز به شهر بدون گدا معروف می شود!
مسئولین هم باید نسبت به وظایف خود در این خصوص یادآور شوند وگرنه وجدان مردم ما آنقدر آگاه هست که تا حد توان به همنوعان خود کمک می کنند تا بدانجا که بقول یکی از مسئولین، برخی شهروندان همچون “عمو فرهاد داوودوندی، بهزیستی یک نفره” برای این شهر شده اند!