دسامبر 14, 2016
خورش
عصر یک روز پاییزی، داخل یک تاکسی ون قدیمی و زهوار در
رفته، در شلوغی خیابان‌های اطراف ایستگاه متروی ترمینال جنوب، روبه‌روی
مردی نشستم که دوماه پیش به عنوان یکی از تاکسیران‌های نمونه شهر تهران
برنده نشان لیاقت شد؛ روبه‌روی سیدمحمد قاضوی. روحانی‌ای که از ده سال پیش
با همین تاکسی ون خیابان‌های تهران را بالا وپایین می‌کند و مسافرها را از
مبدا به مقصد می‌رساند. مسافرهایی که حالا دیگر خیلی‌هایشان می‌دانند
راننده‌ای که پشت فرمان تاکسی ای که آنها مسافرش هستند نشسته، امام جماعت
مسجد محله مشیریه هم هست. امام جماعتی که بارها داخل همین تاکسی به سوالات
شرعی و دینی مسافرها جواب داده و معتقد است حتما خیری در این اتفاق بوده که
او راننده تاکسی شود.
حاج آقا قاضوی! اهل کجا هستید؟
اهل شهرستان خور و بیابانک، شهر فرخی در استان اصفهان و حدود ۱۵ سال است به پایتخت آمده‌ام.
شما هم روحانی هستید و هم راننده تاکسی؟ چطور به اینجا رسیدید؟
من
اول روحانی شدم بعد راننده تاکسی. قبل از انقلاب وقتی سیکل گرفتم رفتم
حوزه علمیه قم و طلبه شدم که این آغاز مسیر روحانی شدن من بود.
چطور شد این مسیر را آن موقع انتخاب کردید؟
در
شهر ما طلبه و روحانی زیاد است، هم آن زمان و هم همین حالا. حتی الان با
این که شهر کوچکی است و جمعیت زیادی ندارد، اما حدود ۱۵۰ روحانی دارد. درکل
فضای شهر ما از گذشته تا امروز همیشه یک فضای معنوی و روحانی بوده، این
موضوع در انتخاب راه من تاثیر گذار بود، بجز این خانواده من هم عامل موثری
در این انتخاب بودند، من مادری داشتم که علاقه زیادی داشت که پسرش طلبه
شود. تا جایی که نذر کرده بود اگر پسردار شد، پسرش را نذر دو کار بکند، یکی
اذان گفتن و یکی طلبه شدن. این موضوع هم مزید برعلت شد و چون خودم هم به
طلبه شدن علاقه داشتم بعد از این که تحصیلات کلاسیک را تمام کردم به حوزه
علمیه قم رفتم و تحصیل در علوم دینی را شروع کردم. بیش از ۲۰ سال هم قم
بودم و تحصیلاتم را تا درس خارج ادامه دادم.
آن موقع هنوز سراغ رانندگی تاکسی نیامده بودید؟
نه، در حقیقت این کار را بعد از این که به تهران مهاجرت کردیم، انتخاب کردم.
متن کامل در ادامه مطلب
