اکتبر 16, 2016
خورش
نامه ای به آقای رضا جایدری
در رابطه با اینکه چرا من به کلاس
مربیگری دو و میدانی در بروجرد دعوت نشدم؟!
فرهاد داودوندی- بروجرد:
دوست بسیار عزیزم آقای رضا جایدری از بزرگان عرصه مطبوعات لرستان طی متنی انتقادی در رابطه با عدم پوشش خبری مسابقات فوتسال کشوری در بروجرد مطلب به جایی نوشته بود و در آن مطلب گریزی هم به کم کاری ورزشی نویسان بروجردی ( شما بخوانید منظور فرهاد داودوندی بوده است) زده بود!
مدتها منتظر بودم تا در عمل پاسخ قانع کننده ای به دوست و برادر عزیزم آقا رضا جایدری بدهم و بگویم که چرا بعضی اوقات دست من کوتاه و خرما بر نخیل است.
دو سه روز است کلاس مربیگری دو و میدانی در بروجرد برقرار است، اما دریغ از یک بفرمای خشک و خالی به اینجانب که لااقل بروم برایشان “مفتی کاری” کنم.
جرمم شاید این بوده که چرا چندی قبل نوشته ام ” چرا توسط یک هیات ورزشی استانی، نوجوان بروجردی را در قالب تیم استان در مشهد پس از مسابقات به امان خدا رها کرده اند؟” شاید جرمم این بوده که چرا می خواسته ام بپرسم ” راستی چرا باید ورزشکار بروجردی تیم اعزامی استان که چهارم ایران شده، در بین نفرات دعوت شده به اردوی تیم ملی حضور ندارد اما نفر نهم همین تیم دعوت شده است؟!”
آقا رضای عزیز، اینجا لرستان است، همه تلاش می کنند به میز ریاست برسند و در این رابطه تا موقعی که کاره ای نیستند منتقد هیات قبلی به حساب می آیند و از روزنامه نگاران ورزشی التماس دعا دارند، اما وقتی دست شان به جایی بند شد، حالا دیگر آن روزنامه نگار بخت برگشته اگر بگوید بالای چشم تان ابروست، حسابش با کرام الکاتبین است!!!
مدتها بود که منتظر بودم چنین اتفاقی که در ورزش بروجرد مثل نقل و نبات است، رخ بدهد تا خطاب به شما بنویسم، وقتی مرا به کلاس مربیگری دو و میدانی در بروجرد دعوت نکرده اند، از چه باید می نوشتم؟
آقا رضا جایدری عزیز، امروز وقتی پس از دو روز از برگزاری کلاس، دوستی به من زنگ زد که چرا برای تهیه عکس ( توجه کنید تازه امروز مرا فقط بخاطر عکس گرفتن می خواستند!!!) سری به کلاس مربیگری دو و میدانی نمی زنی، برای یک لحظه یاد مطلب چند وقت پیش شما افتادم که چرا خبرهای ورزشی در بروجرد ناقص است؟!
شما خودتان جای من، تمام وقتم را با افتخار برای ورزش شهرم گذاشته ام، از این برخوردها هم دلسرد نشده و نخواهم شد، اما بنظر شما وقتی مسوولین دو و میدانی استان و بروجرد قبل از برگزاری کلاس مربیگری دو و میدانی در بروجرد حتی یک تلفن به من نمی زنند آیا باید کف دستم را بو کنم که بدانم چنین کلاسی یک خیابان آنطرفتر از محل زندگی من
( پای پیاده کمتر از پنج دقیقه راه است) در حال برگزاری است.آقا رضا جایدری عزیز، فقط و فقط جنابعالی و امثال شما که در زمینه روزنامه نگاری صاحب نظر هستید می توانید حال مرا در این موقع درک کنید، که چه زجری می کشم از اینکه می بینم خیلی ها می خواهند و تلاش می کنند ورزش این دیار را پیش ببرند، اما بخاطر اینکه اصول اولیه و قواعد بازی را بلد نیستند، فقط زمان را هدر می دهند و بس!
آقا رضای دوست داشتنی، امروز وقتی از خرم آباد به من زنگ زدی و با یک لحن خاصی گفتی چرا خبر برگزاری کلاس مربیگری دو و میدانی لرستان در بروجرد را پوشش خبری نمی دهی؟ اگر توجه کرده باشی، اول خواستم خودم را تک و تا نیندازم و سعی کردم عدم حضورم را توجیه کنم، اما اعتراف می کنم واقعیت همین است که در بالا نوشته ام، مرا دعوت نکرده بودند و اصلا به من خبر نداده بودند، والسلام، باقی بقای شما.
