اکتبر 8, 2016
خورش
در موقع نان به هم قرض دادن،
اصحاب رسانه یعنی کشک!
مجری یا گوینده و یا سخنران جلسه با چشمانش تمام سوارخ سمبه ها را نگاه می کند که احیانا برای تشکر، نام مدیر یا رئیسی از قلم نیفتد، آنوقت دو قدمی خودش، ده ها خبرنگار و عکاس و مسوول روابط عمومی را نمی بیند که با تلاش خستگی ناپذیر در حال مخابره خبر و عکس سخنرانی این آقایان هستند!
این قضیه تقدیر و تشکر ها در مراسم های رسمی و غیر رسمی در بروجرد دیگر از شور و مزه در آمده است!
طرف به صرف اینکه رئیس یک اداره ای است تا وارد مکان سخنرانی می شود بلافاصله توسط سخنران با چاکرم مخلصم نامش برده می شود.
جالب اینکه همان رئیس چند دقیقه ای بیشتر در آن مراسم شرکت ندارد و بلافاصله هم به بهانه همیشگی نشست ضروری دارند، جلسه را ترک می کند.
اما اصحاب رسانه که ساعتهاست در محل حضور دارند، از دید مسوولین برگزاری مراسم ها، انگار مرد نامریی هستند و اصلا و ابدا در آن مکان حضور ندارند!
نگارنده لازم می داند بعرض برساند: اگر قرار است در مراسم های گوناگون از همه بندگان خدا تقدیر و تشکر بعمل بیاید، این دیگر چه صیغه ای است که فقط از چند نفر که بطور کاملا اتفاقی! همه شان هم رئیس و روسا هستند، نام برده می شود؟!
به هر حال ختم کلام اینکه: بعضی ها که در حال فیلم بازی کردن هستند باید بدانند که هسته آن خرمایی را که در حال نوش جان کردنش هستند را اصحاب رسانه سالها قبل کاشته اند، و اینقدر کاربلد هستند که بدانند، این تشکرها همچین الکی هم نیست، نان به هم قرض دادن است. آنهم نانی که برای بعضی ها، یک وجب روغن محلی رویش مالیده شده است!
