آقای ارسطو خدابخشی نانوای اهل شهر سامن
که یک تنه، یک نانوایی را اداره می کند
مدتهاست در مسیر رفت و برگشتم به همدان در شهر سامن از یک نانوایی نان بربری تهیه می کنم.
آقای ارسطو خدابخشی صاحب این نانوایی یک تنه کار چند نفر را در این نانوایی انجام می دهد.
۳۳ سال است که در این نانوایی حق بیمه پرداخت نموده و ۷ سال است که به تنهایی این نانوایی را اداره می کند.
شاید این مورد در کل ایران منحصر بفرد باشد که یک نفر خودش به تنهایی تمامی کارهای یک نانوایی را انجام بدهد.
به هر حال برای آقای ارسطو خدابخشی نانوای خوش اخلاق و محجوب سامنی صمیمانه آرزوی موفقیت روز افزون داریم.
@@@@@@@@@@
لازم به ذکر است:
متون جغرافیایی وکتابهای
المسالک و الممالک ، در طول هفت قرن اول هجری از وجود شهری به نام رامن در
میانۀ راه همدان – وروگرد پرده بر می دارند و کمابیش آن را توصیف می کنند.
برخی از نویسندگان محل این شهر را با سامن امروزی که شهری در ۱۷ کیلومتری
جنوب غربی ملایر است ، تطبیق کرده و حتی یاقوت حموی و گای لسترنج مستشرق
نامی را متهم به خبط و خطا در ثبت نام آن می کنند و مدعی هستند که آنها به
جای سامن اشتباهاً رامن نوشته اند.
« رامن شهرکی است کم مردم و
بسیار کشت و برز و به براکوه نهاده است.» و پس از آن شهری را بدین صورت
توصیف می کند که : « شهری بزرگ است و آبادان و با نعمت و مردم بسیار و جای
بازرگانان و از وی زعفران خیزد و پنیر… کی به همه جهان ببرند.»کلمات
«رام» و «رامن» واژه های پهلوی است و نام فرشته ای که روز ۲۱ ماه به او
سپرده شده است و ورامین یعنی شهری که بهتر از رامن است
هم اکنون این شهر در تقسیمات کشوری یکی از بخش های استان همدان است که در جنوب استان و در منتهی الیه آ ن واقع شده است.
آثار تاریخی و قدیمی به دست آمده در این شهر بیانگر این است که قدمت آن به هزاره قبل از میلاد مسیح بر می گردد.
حمد الله مستوفی مورخ شهیر قرن هشتم هجری قمری هنگام گذر از
مسیر ملایر می نویسد: مسیرملایر را جنگلی انبوه فرا گرفته بود که وقتی از
ملایر به نهاوند رفتم به علت انبوهی جنگل آفتابی دیده نمی شد. همچنین در
کتاب نادر شاه افشار آمده است از ملایر تا نهاوند جنگل ها به قدری انبوه
بوده اند که آفتاب کمتر مشاهده می شده است. به طور نسبی آب و هوای ملایر در
زمستان ها سرد و پر برف و در تابستان ها سبز و پر آب و پوشیده از جنگل
بوده است..
آثارتاریخی بر جای مانده
شهر زیر زمینی سامن
این مجموعه سکونتگاهی در زیر معابر اصلی و منازل مسکونی
در مرکز شهر سامن واقع شده است. این اثر باستانی تماما در دل سنگ خارا
(گرانیت) حفر شده و شامل معابر و تونلهای ارتباطی است که به اتاقهای
متعددی منتهی میشود.
در داخل این اتاقها سکوهای یکپارچهای از سنگ تراشیده شده که محل قرار دادن اجساد، اشیاء و یا لوازم زندگی بوده است.
قلعه ای مخروبه آن هنوز باقی است، وجود دارد که در این خصوص در تاریخ آمده
است یزدگرد سوم آخرین شاه ساسانی هنگامی که از اعراب در مداین شکست خورد
برای تجدید قوا و جمع آوری لشکر به حوالی نهاوند گریخت. از آنجا که سامن در
آن زمان یکی از نواحی نهاوند بوده این نام گذاری بی حکمت نبوده و این مکان
آخرین پناهگاه یزدگرد سوم بوده است.