اکتبر 29, 2013
خورش
اختصاصی آبیته- علیرضا رازقی- درست پس از تعویض شروع شد؛ تمامی خاطرات دارد در ذهنمان مرور می شود. از جدا شدن بی موقع تا برگشت غیر قابل پیش بینی و بسیاری از تصاویر دیگر که از مقابل چشم ها گذر می کند و دلمان می سوزد و می گوییم چه زود گذشت …
هر آمدنی یک رفتنی دارد ولی انگار یادمان رفته بود روزی می رسد که دیگر خبری از گلزنی او نخواهد بود. آمادگی، محبوبیت بی اندازه نزد هواداران و یا هر دلیل دیگری مانع از تصور صحنه خداحافظی این بازیکن می شد. مدت ها قبل اندک تمرینی برای هضم این قضیه داشتیم اما مشاهده مستقیم صحنه خداحافظی گویی یک تکه ای از خاطرات استقلالی ها را به اغما برد. خاطراتی شیرین و در مواقعی حتی تلخ اما بی نهایت دوست داشتنی!
از تمامی خاطرات بگذریم. به وضعیت تیم که نگاه می کنیم متوجه نیاز به حضور فرهاد مجیدی می شویم. بازیکنی که به گفته بسیاری از هواداران ، استقلال را اولویت اول خود دانسته و برای موفقیت این تیم حاضر به انجام هر کاری هست اما آیا حضور در کلاس های مربیگری تا این حد اهمیت داشته که استقلال در برهه ای حساس، بدون شماره هفت خود به مصاف حریفان برود؟
از آن حس «خود راضی کننده» استفاده کنیم و نه از دست رفتن دقایق انتهایی بازی با مس را ببینیم و نه سایر مشکلات احتمالی را. به همان خاطرات شیرینِ فرهاد فکر کنیم و امیدوار باشیم جای خالی او احساس نشود و … . اصلا همان بهتر که بعد از «و» جمله را ادامه ندهیم! همان بهتر که به خاطرات خوبمان بخندیم و اصلا فکر نکنیم که کمی و فقط کمی دلمان شکسته است! احساس نکنیم که به نوعی در پرونده فوتبالی ما یک شکست «عشقی-فوتبالی» ثبت شد و معلوم هم نیست در این میان چه کسی تقصیر دارد!
ما که این جریان خداحافظی را برای استقلالی های آینده تعریف نمی کنیم، شما هم اگر تعریف نکنید چه بهتر.
به یاد ماندنی ها
۴*۷
اصلا دیدار الغرافه با قرمزها ربطی به استقلال نداشت ولی توهین ها و شعار هواداران سبب این ربط شد. فرهاد مجیدی هم اینگونه باعث سکوت لحظه ای هواداران قرمز شد و البته محبوبیت خود را بیش از قبل کرد.
دربی ها
واقعا در دربی ها شاهد گل هایی بودیم که نشان از نبوغ فوق العاده او داشت. از فراموش نشدنی های استقلال و او گل معروفی بود که به علیرضا حقیقی زد .البته با چاشنی دوندگی بی ثمر شیث رضایی. فرهاد برای رقیب سنتی استقلال یک قاتل به حساب می آمد. باید دربی های بی فرهاد را تجربه کرد…
جدایی موقت
اگر این پیراهن به تن فرهاد می ماند یقینا محبوبیت او از وضعیت فعلی فراتر می رفت. مشکلات شخصی و یا هر بهانه دیگری سبب جدایی موقت مجیدی از استقلال شد. برخی معتقد هستند که قهرمانی آن فصل را همین جدایی از استقلال گرفت.
نه، این خداحافظی برای تو کافی نبود!
برخی تصاویر هم بدون شرح هستند! واقعا چه توصیفی می توان درباره تقسیم شادی پس از گل با این هواداران داشت؟
شاید مشاهده همین تصاویر سبب توقع زیاد ما از فرهاد شد. همین حرفه ای گری ها انتظارات را بالا برد. تسلیت به فردی که در برهه ای با او مشکل داشت و یا حتی اهدای بازوبند به بازیکنی جوان. آیا تمام تصمیمات فرهاد مجیدی از جنس تصمیماتی است که در لحظه ثبت این عکس ها گرفته است؟
به هر حال این فرهاد ادامه دارد و فقط تغییری در مأموریت خود خواهد داشت؛ او به جای مستطیل سبز بر روی نیمکت مربیگری هنرنمایی خواهد کرد. به آینده نگاهی بهتر داشته باشیم و برای او آرزوی موفقیت کنیم. چه کسی می داند! شاید در یک بازی مهم بر روی نیمکت نشسته باشد و استقلال گلزنی کند و او دست ها را مشت کرده، جلوی دهان بگیرد(شادی معروف پس از گل)، خوشحالی کند و به سمت هواداران برود! یعنی می شود؟
فرهاد مجیدی(۱) به پایان رسید و باید منتظر ادامه این فیلم باشیم؛ فرهاد مجیدی(۲)!
