فدای ِ باخت های تو!

اختصاصی آبیته- علیرضا رازقی- چه کسی می گوید احساس از فوتبال جدا است؟ کارشناسان می گویند همین احساس حتی با مسائل فنی هم رابطه مستقیمی دارد! احساس برای یک هوادار یعنی مهم ترین عامل محرک برای تشویق؛ احساس یعنی ضد منطق. احساس یعنی عشق استقلال بودن…

*****

رویایی بود به نام قهرمانی در آسیا؛ دیدن جام قهرمانی در دست فرهاد مجیدی ، نشستن یک ستاره در کنار دوتای دیگر و موفقیت یک عشق.

اسمی دارم که روی من همیشه بوده، هست و خواهد بود، هوادار؛ هوای چه کسی را داشته باشم جز تو؟ تا آخرین نفس هم از تو هواداری می کنم.

همه می گویند دیوانه شدی! همه مسخره می کنند و می گویند: عاشق یک تیم فوتبالی هستی؟ آن هم تیمی که معلوم نیست چه زمانی می خواهد اصول حرفه ای را رعایت کند؟ عاشق تیمی که معلوم نیست صاحبش چه کسی هست؟

و من هردفعه بلندتر از دفعه قبل فریاد می زنم که بله من عاشقم. مثل من کم نیست! کم نیستند کسانی که عاشق استقلال هستند و حتی همین رنگ آبی، رنگ زندگی آنها شده است. دوست داشتن هایی بی منت و از روی دل. علاقه ای که هیچ معیار و میزانی نمی شناسد.

یک گل که می خورد انگاری یکی از اعضای خانواده خودم دچار یک حادثه غیرمنتظره و بد شده و وقتی گل می زند انگار نزدیک ترین فرد به من و یا حتی خود من چنان موفقیتی کسب کردم که تا آخر عمر نان این موفقیت را می خورم.

نمی دانم چگونه باید بگویم استقلال جان، به زبان ساده باید بگویم که من عاشقتم!

عاشق گل زدن. حتی، حتی عاشق باخت ها! من این ناراحتی ها را دوست دارم. اینکه بعد از بازی با سئول بغض می کنم و خوابم نمی برد. استقلال من عاشق شدم. نمی دانم! پدرم، فامیل، دوست یا هر فرد دیگری من را عاشق تو کرده است. بقیه چه می فهمند عاشق استقلال بودن چه مزه ای دارد! هر آنچه می خواهند بگویند! من که پشیمان نیستم و نمی شوم!

البته اندکی خسته ام از جملاتی تکراری مثل: خوب حالا چه به تو می رسد اگر تیمت ببرد، نشستی داری لگد زدن به توپ را می بینی؟ ، با این فریاد زدن سکته می کنی و …

ولی من عاشقم! عاشق استقلال!

استقلال یادت هست روزی که زیر آفتاب چنان گرمایی را تحمل کردم که تا چند روز پوستم سرخ شده بود؟ سکوهای سرد را به یاد داری؟ می دانی که هنوز اثرات آن سرماخوردگی های شدید با من است؟ ولی منتی نیست، هرچه کردم خودم کردم و باز هم تکرار می کنم و بگذار بقیه هر چه می خواهند بگویند.

اسم من هوادار است، هوادار؛ هوای تو را دارم چون تو خود منی! موفقیت تو یعنی شادابی من تا بازی بعدی و باختن تو یعنی باختن من در این زندگی. دوست دارم موفق باشی تا تمام دردهای این زندگی از جنس مادی، عاظفی یا هر چیز دیگری تا مدتی به فراموشی سپرده شود.

اگر گاهی گریه می کنم به دلیل باختن تو نیست. دلیلش میزان این عشق است و بس. عشقی که نمی خواهد زمین خوردن تو را ببیند.

استقلال جان، هر جا که هستی باش. هر طور که هستی باش. قهرمان آسیا یا هر چیز دیگری،تو فقط باش…

 
عشق یعنی قبول سختی ها تا رسیدن به موفقیت. این عشق سودای موفقیت دارد.


دیدگاه خود را بنویسید

دیدگاه شما

گوگل یاهو!