اختصاصی آبیته- باز هم دربی و باز هم رسیدنِ حساسیت بازی ها به اوجِ خود. در هشتمین هفته ی رقابت های لیگ برتر دو رقیب سنتی مقابل هم بازی می کنند، بازی ای که تمام تمرکز فوتبال دوستان را به خود جلب می کند، طوری که انگار هیچ بازی دیگری در این هفته انجام نمی شود!
استقلال و پرسپولیس هفتاد و هفتمین دربی خود را در لیگ سیزدهم انجام می دهند، در شرایطی که دو تیم وضعیت کاملا متفاوتی دارند. استقلال که فصل پیش قهرمان شد و به جمع هشت تیم برتر آسیا نیز رسید، تنها یک برد در دربی را می خواست تا فصل خوبش را تکمیل کند، در طرف مقابل نیز پرسپولیس تنها یک باخت در دربی را کم داشت تا فصل کابوس وارش را تکمیل کند!
با وجود ناکامی های اخیر پرسپولیس، حساسیت دربی هنوز هم بیشتر از بازیِ استقلال با رقبای اصلی اش سپاهان و تراکتور است و ذره ای از حساسیتِ دربی و کری خوانی های پیش از بازی کم نمی شود. پرسپولیسی ها که چند فصل است فاصله زیادی از استقلال دارند، هنوز هم دست از کری خوانی بر نداشته اند! نمونه ی بارزِ آن برد ۳-۲ پرسپولیس مقابل استقلال بود؛ با وجود آن که پرسپولیس وضعیت کاملا متفاوتی نسبت به استقلال داشت و در رتبه ۱۲ لیگ قرار گرفت هواداران این تیم همچنان به خاطرش کری می خواندند!
همه ی این کری خوانی ها نشان دهنده ی حساسیت دربی است، حساسیتی که این بازی را برای هواداران و بازیکنان مهم تر از سوپرجام لیگ برتر (بازی سپاهان با استقلال) می کند! البته بازیکنان هم نباید این حساسیت را با ترس از باخت اشتباه بگیرند، چرا که ترس از باخت یعنی یک تساویِ کسل کننده که قطعا نه هواداران استقلال به دنبالش هستند و نه هواداران پرسپولیس.
استقلال در شرایطی به استقبال دربی می رود که با استقلالی که فصل پیش به جمع هشت تیم برتر آسیا رسید و قهرمان شد، تفاوت بسیاری دارد. این تیم در خط دفاعیِ خود حمودی، زوجی مناسب برای خسرو حیدری که با پاس کاری های پیاپی این دو بازیکن به محوطه جریمه می رسیدند و شروع کننده اکثر حملات بودند را ندارد و در خط میانی کمبودِ یک بازیساز، مثل جباری به خوبی حس می شود. در فصل قبل، استقلال بهترین خط دفاعی و یکی از ضعیف ترین خط حمله های لیگ را در نیم فصل اول داشت و در این فصل یکی از ضعیف ترین خط دفاعی های لیگ و بهترین خط حمله را دارد!
در بازی با پرسپولیس مانند دیگر بازی ها، شروع کننده حملات خسرو حیدری خواهد بود (البته اگر بنا بر گفته قلعه نویی، غایب آبی ها نباشد) و تقابل حیدری با دفاع چپ سابق استقلال، میثم حسینی، تقابل دیدنی ای خواهد شد. خسرو حیدری به خوبی رو به جلو بازی می کند و وقتی احساس امنیت از دفاع داشته باشد، روان تر و آزادانه تر پایه گذار حملات خواهد بود و البته در کنار این، نیاز به یک زوجِ هماهنگ دارد که از بین عابدینی و منتظری، منتظری گزینه بهتری است. اما با توجه به غیبت بیگ زاده در دربی، به نوعی ترکیبی اجباری صورت می گیرد؛ رفتن امیرحسین صادقی به دفاع چپ و استفاده از منتظری و عمران زاده به عنوان دفاع های وسط و عابدینی به عنوان دفاع راست.
در مرکز زمین با بازگشت آندو تیموریان، این منطقه نیز به شرایط خوبش باز می گردد، هر چند هنوز هم به یک بازیساز نیاز است. در خط حمله نیز با وجود بازیکن با تجربه ای مانند فرهاد مجیدی و همچنین بازیکن آماده ای مثل قاضی، کمبودی حس نمی شود. البته برهانی و نظری نیز گزینه های مناسبی برای بازی در این پست هستند، چرا که برهانی منتظر فرصتی است که دوباره خود را در ترکیب اصلی قرار دهد و نظری نیز به دنبال ثابت کردن قابلیت هایش است.