اختصاصی آبیته- علیرضا رازقی- باختن یا نباختن، مسئله این است! امیر قلعه نویی در ۱۰ دربی که روی نیمکت استقلال نشسته ۳ برد و ۷ مساوی کسب کرده است. از طرفی پرویز مظلومی که روزگاری به او لقب مرد دربی ها را داده بودند با ۴ برد، ۱ مساوی و ۱ باخت آمار ضعیفی از خود به جا نگذاشته است. اما سوالی که پیش می آید این است که هواداران موفقیت در دربی را با چه متر و معیاری می سنجند؟ برای هواداران نباختن مهم است و یا برنده بودن؟
روزی که فقط خدا به پرسپولیس رحم کرد
دو برد از ۴ برد پرویز مظلومی در حالی به دست آمد که استقلال با ارائه نمایشی نتیجه گرا موفق به شکست رقیب دیرینه شد. اما دو برد دیگر در حالی در تاریخ ثبت شد که آبی ها حریف خود را به زانو در آوردند. در جام ولایت هم با کسب یک تساوی و درگودبای دربیِ مظلومی هم با نتیجه ای که بیشتر شبیه معجزه بود، استقلال خاطره ای تلخ را تجربه کرد. هر چند در آن بازی، استقلال چندین ستاره خود را در اختیار نداشت و با ترکیب دوم خود پا به میدان گذاشته بود، اما تا قبل از تعویض های دنیزلی با ارائه نمایشی مناسب نه تنها در زمین بلکه بر روی سکوها (خروج هواداران رقیب قبل از ۲۵ دقیقه پایانی) هم حریف را تحقیر کرد. در نهایت عدم وجود کاپیتانی با تجربه همچو فرهاد مجیدی، باعث قبول شکست آن هم بعد از عادت به بردهای پیاپی در شهرآورد شد. خدا می داند اگر مظلومی لقب «پوبله» را می گرفت آیا هواداری شجاعت بیان کردن حمایت خود از تیم پرسپولیس را داشت یا نه!
امیر هستم، یک نابودگر
در مقابلِ مظلومی، نامی قرار دارد که به عنوان سرمربی نه تنها در استقلال بلکه در هیچ تیمی به پرسپولیس نباخته است. امیر قلعه نویی که برای قرمزها حکم یک نابودگر را دارد در حالی روز جمعه بر روی نیمکت استقلال می نشیند که در دربی های اخیر نشان داده نباختن را به برد ترجیح می دهد. شرایط امروز استقلال با دربی نیم فصل گذشته متفاوت است. نه تنها تساوی استقلال را به صدر نمی رساند، بلکه احتمال از دست دادن جایگاه فعلی هم وجود دارد. انتخاب امیر چه خواهد بود؟ اولویت نباختن در دربی است و یا قبول ریسک و ارائه نمایشی هجومی به سبب کسب نتیجه و به دنبال آن کنار زدن رقیب سنتی خود از جاده قهرمانی؟
به ما نمی خورند!
از آمار تاریخی دربی (۲۴ برد در برابر ۱۸) گرفته تا همین رده بندی که اخیرا اعلام شده (رتبه ۸۵ برابر ۴۴۶)، هیچ کدام به برابری عظمت دو باشگاه حکم نمی دهند. رتبه این به اصطلاح رقیب سنتی که لااقل در سال های اخیر در راه قهرمانی ما مشکلی ایجاد نکرده (شاید برای ما برادری هم کرده!) بیشتر به درد ترتیب دادن یک سرگرمی طولانی مثل بازی هوپ می خورد!
این دفعه همه چیز به مردان ژنرال و تفکرات خود او بستگی دارد که آیا مانند دو شهر آورد اخیر سایه ای از استقلال قدرتمند قلعه نویی در زمین حضور خواهد داشت و یا همان استقلالی که همه انتظار دارند. پیروزی استقلال در این بازی در سایت های تایلندی و دیگر کشور های آسیایی بازتابی خارق العاده خواهد داشت که یقینا به موفقیت در بازی های آینده در آسیا کمک خواهد کرد. استقلال آسیایی اگر موفق شود سومین باخت پیاپی دایی در داربی را به او تحمیل کند، مطمئنا با اعتماد به نفسی چند برابر در رقابت های داخلی و آسیایی حاضر خواهد شد.
۱۰ دربی با ژنرال
دیدار پنجاه و پنجم
استقلال ۲-۱ پرسپولیس
گل های استقلال: علی سامره و محمود فکری، گل پرسپولیس: عیسی ترائوره
و به آنچه آرزو داشت رسیده بود؛ یعنی رهبری نیمکت استقلال. بازی دادن به جوانان، شهامتی می خواست که قاتل پرسپولیس داشت. یک طرف میدان، مربی با تجربه ای مثل وینگو بگوویج با ستاره های روز فوتبال ایران بود و در طرف دیگر امیر قلعه نویی. سرمربی استقلال، جوان بود و خواهان برد در دربی. در نهایت هم سامره و فکری مهر تاییدی زدند بر تفکرات امیر قلعه نویی و تمام ریسکی که برای بازی دادن به بازیکنان جوان پذیرفته بود را حاصل بخشیدند. اگر موفقیت فعلی امیر را مدیون اولین پیروزی او در دربی ندانیم سخت در اشتباه هستیم. روز جمعه شاید دو نفری در ترکیب استقلال حضور داشته باشند که شاهد دربی اول امیر قلعه نویی هم بوده اند؛ امیر حسین صادقی و علیرضا واحدی نیکبخت. نکته قابل ذکر آن که هواداران با توجه به دربی ۵۵ و دربی ۵۸، محمود فکری را قاتل رقیب سنتی خود می دانستند.
دیدار پنجاه و ششم
استقلال ۱-۱ پرسپولیس
گل استقلال: داود سید عباسی، گل پرسپولیس: حامد کاویانپور
دیگر چه کسی هست که نداند اگر تیمی بازی رفت را برده باشد، دیدار برگشت کاملا حیثیتی خواهد بود. تقابل هایی که شکل گرفت بوی خشونت می داد. رقابت هایی تن به تن در نقاط زمین که اتفاقا می توانست نفر اول آن پست در تیم ملی را مشخص کند. استقلال برای رقابت با پاس به ۳ امتیاز این دیدار نیاز داشت و پرسپولیس پر ستاره هم عملکرد خود را زیر سوال رفته می دید. امیر قلعه نویی جوانان و بازیکنان با تجربه را در کنار هم قرار داده بود تا در نهایت نفرات شایسته را برای ترکیب اصلی انتخاب کند، اما وینگو فقط به نام ها بازی می داد و این سبب کسب نتایج ضعیف این تیم شده بود. بازی با نتیجه مساوی به پایان رسید اما کهکشانی های پرسپولیس در پایان فصل جایگاه مناسبی پیدا نکردند.
دیدار پنجاه و هفتم
استقلال ۰-۰ پرسپولیس
بازی چندان جالبی نبود. از همان صفر – صفرهای معروف. بازیکنان استرس چند برابری داشتند. سرمربی تیم ملی هم از نزدیک نظاره گر بازی بود. سامره علاقه داشت به تیم ملی برسد و سایر بازیکنان ملی پوش استقلال هم به فکر ثبات بخشیدن به جایگاه خود بودند. در اردوی رقیب، یحیی گل محمدی تنها بازیکن ملی پوش سرخ ها بود که البته او هم قبل از دربی در بازی های ملی عملکرد درخشانی از خود به جا نگذاشته بود. در نهایت بازی به پایان رسید و امیر قلعه نویی برای سومین بار در دربی نباخت. شاید خودش هم نمی دانست این سریال نباختن تا سال ها ادامه پیدا می کند.
دیدار پنجاه و هشتم
استقلال ۳-۲ پرسپولیس
گل های استقلال: رضا عنایتی، محمود فکری و پیروز قربانی، گل های پرسپولیس: شیث رضایی و سهراب انتظاری
یعنی داربی ۵۸ هیچ اسمی ندارد جز معجزه! اصلا انگار استقلال آمده بود که برنده بازی باشد. هر چقدر حریف مقاومت می کرد استقلال تفکر پیروزی در دربی را از سر خود بیرون نمی کرد. در این فصل نتیجه سه بر دو زیاد گرفته بودیم، ولی این نتیجه کجا و سایر نتایج کجا! در یک روز رویایی استقلال با استفاده از فرصت طلبی رضا عنایتی، تجربه محمود فکری و ضربه فوق العاده پیروز سر طلایی، یک برد دیگر را در کارنامه امیر قلعه نویی ثبت کرد. هیچ وقت از یاد نمی رود که بعد از گل اول، منصوریان در یک سمت شادی می کرد و عنایتی در سمت دیگر. در همان بازی قلعه نویی از بائو استفاده کرد که حدود یک سال در ترکیب قرار نگرفته بود. از یاد نبریم که دو گل پرسپولیس در شرایطی مشکوک به ثمر رسید. دقیقه ۹۳ این دیدار هیچ وقت از یاد آبی ها نخواهد رفت.
دیدار پنجاه و نهم
استقلال ۱-۰ پرسپولیس
گل استقلال: رضا عنایتی
اکثر هواداران علاوه بر گل عنایتی، این دربی را با باران قشنگی که آن روز می بارید به یاد دارند. پس از گل استقلال بود که حریف برای جبران تلاش کرد، اما تفکرات کادر فنی و عملکرد بازیکنان اجازه خودنمایی به پرسپولیس را نداد. البته در این دربی مجتبی جباری هم حضور داشت و او هم مانند قلعه نویی از آن روز تا به حال باخت در دربی پایتخت را تجربه نکرده است.
دیدار شصتم
استقلال ۰-۰ پرسپولیس
آخرین دربی در دوره اول حضور امیر قلعه نویی، همین دربی شصت بود. نیمکت نشینی رحمتی، منصوریان و گیلائوری هم از آن نکات جالب این بازی بود. اگر در این دیدار، سیاوش اکبرپور اندکی فرصت طلب بود استقلالی ها مجددا می توانستند پرسپولیس را شکست دهند. در این دیدار یک پنالتی هم برای استقلال گرفته نشد. از استقلال آن روزها در برابر رقیبی که در رتبه نهم جدول قرار داشت انتظار برد می رفت، اما آری هان هم تیم خود را آماده این بازی کرده بود. وحید طالب لو نیز در این بازی چندین بار دروازه استقلال را نجات داد.
دیدار شصت و پنجم
استقلال ۱-۱ پرسپولیس
گل استقلال: آرش برهانی، گل پرسپولیس: علی کریمی
امیر بعد از قهرمانی که برای استقلال به ارمغان آورد به تیم ملی رفت و بعد از مدتی هم به استقلال برگشت. در برهه ای که قلعه نویی از نیمکت استقلال دور بود، آبی ها باخت در دربی را با صمد مرفاوی تجربه کردند. در این دیدار امیر قلعه نویی با تک مهاجم خود یعنی آرش برهانی به جنگ دفاع خطی تیم قطبی رفت و در نهایت هم برهانی با استفاده از ضعف این نوع دفاع، دروازه تیم پرسپولیس را باز کرد، اما با وجود بازی خوانی امیر قلعه نویی و به میدان فرستادن بیژن کوشکی برای کنترل کردن علی کریمی، نتیجه حفط نشد و اسطوره ای که حالا در تبریز توپ می زند از تک غفلت کوشکی برای باز کردن دروازه استقلال استفاده کرد.
دیدار شصت وششم
استقلال ۱-۱ پرسپولیس
گل استقلال: مجتبی جباری، گل پرسپولیس: مازیار زارع
هنوز هم که هنوز است دلیل خطای هند علیزاده را متوجه نشدم! انگار رسالتی داشت که در دقیقه ۸۹ به زمین بیاید و خیلی بچگانه یک پنالتی تقدیم رقیب کند! تمام زحمات تیم و گل زیبای مجتبی جباری به خاطر حرکت علیزاده پوچ شد تا یک مساوی دیگر در تاریخ دربی ثبت شود. وحید طالب لو در ضربه پنالتی مغلوب مازیار زارع شد تا برای دیدار برگشت هم حسرت نصیب هواداران شود. این دربی آخرین جدال دو رقیب سنتی در برهه دوم حضور امیر قلعه نویی بر روی نیمکت استقلال تهران بود. گلی که مجتبی جباری در این دیدار تقدیم آبی ها کرد، آخرین گلی بود که تیم قلعه نویی در داربی های تهران به ثمر رسانده است.
دیدار هفتاد و پنجم
استقلال ۰-۰ پرسپولیس
کرنر مستقیم و پرتاب اوت تنها راه های رسیدن به دروازه هر دو تیم بود! بازی کاملا بسته و ناشی از ترسی که نتیجه اش سرافکندگی فوتبال ایران بود! دریغ از یک سانتر از حمودی، ماهینی و سایرین. پس از این بازی بود که روزنامه ها امیر قلعه نویی را متهم به حفظ رکورد نباختن در دربی کردند، رکوردی که هنوز هم جاودانه است و باید دید در روز جمعه چه اتفاقی برای آن می افتد.
دیدار هفتاد و ششم
استقلال ۰-۰ پرسپولیس
یکی از کسل کننده ترین دربی های تاریخ! از نظر بی موقعیتی این دیدار با دربی رفت، رقابت شایسته ای داشت! از یاد نبریم که امیر قلعه نویی دو قهرمانی آخر خود را در حالی کسب کرده که هر دو دیدار رفت و برگشت برابر پرسپولیس را با نتیجه مساوی پشت سر گذاشته است. در این بازی فقط بازیکنانی مشاهده شدند که در شلوغی محوطه جریمه حرکت می کردند تا شاید توپی به آنها برسد و دروازه ای باز شود.