اخبار استقلال

اختصاصی آبیته- علی رضا حاتم وند- آن قدر از استقلال و در کل نماینده های ایرانی، بازی های بد در لیگ قهرمانان دیده بودیم که اگر در آغاز مسابقات، کسی به ما می گفت استقلال تا این مرحله بالا می آید، باور نمی کردیم. امید های ما وقتی کمرنگ تر شد که در گروه مرگ قرار گرفتیم و سخت ترین بازی ها نصیبمان شد، اما استقلالِ این فصلِ لیگ قهرمانان با همیشه فرق می کرد. آن چنان ثباتی در بازی های آسیایی تیم دیده می شد که نظیرش را کم دیده بودیم.

خط حمله ی کم فروغ تیم در لیگ برتر گذشته، وظیفه ی خود را در بازی های آسیایی به نحو احسن انجام می داد. هافبک های تیم به قدری منظم و چشم نواز بازی می کردند که تحسین همگان را برانگیخته بودند. مدافعان تیم هم در بازی های آسیایی که سپری شد در مقابل مهاجمان میلیون دلاری تیم های عربی تسلیم نشدند. پشت سر همه هم مهدی رحمتی چنان واکنش های زیبایی نشان داد که بسیاری احتمال می دهند او از کاندیداهای کسب توپ طلای آسیا باشد!

این همه تلاش، این همه ثبات، همه و همه برای این بود که تیم به این مرحله برسد. حالا هم که به این مرحله رسیده، هدف تیم صعود به نیمه نهایی و فینال و در نهایت کسب سومین ستاره است. نسل جوان هواداران آبی فقط با آن کری می خوانند و اکثرا از آن دو ستاره ی قبلی خاطره ای ندارند. چقدر جذاب خواهد بود کسب سومین ستاره!

وقتی که قرعه ی بازی با بوریرام نصیب استقلال شد، خیلی ها تصور یک صعود راحت را داشتند. اما این حقیقت نیست. مگر می شود یک تیم ضعیف، تا این مرحله ی آسیا بالا بیاید؟ میرشاد ماجدی در یکی از مصاحبه هایش جمله ی جالبی را به زبان آورد: دیگر مثل گذشته نیست که بتوان از روی نقشه ی جغرافیا در مورد قدرت تیم ها اظهار نظر کرد! واقعا درست است. سرمایه گذاری های کلانی که باشگاه های شرقی در رابطه با تیم های فوتبال دارند، کاری کرده تا کشورهایی که تیم هایشان تا مدت ها قبل حرفی برای گفتن نداشتند به بالاترین سطح مسابقات آسیایی راه پیدا کنند و مدعی شوند.

هدف از نوشتن این جملات، ساختن یک غول از بوریرام یونایتد نیست؛ اما عده ای موش می دوانند و می خواهند با آسان جلوه دادن حریف، تمرکز استقلال را بر هم زنند. شاید تا مدت ها یک تیم دیگر ایرانی به این ثبات پیدا نشود. بنابراین بهتر است بعضی آقایان دست از کارهایشان بردارند و تمام ایران برای حمایت از استقلال، بسیج شوند.

رویای چندین و چند ساله ی یک ملت در آستانه ی تحقق است. این موفقیت به نام ایران ثبت خواهد شد. پس خواهشا همه از این تیم حمایت کنید!

بوریرام یونایتد؛ تازه علم شده، کمی تا قسمتی پولدار و پاتوق ماتادورها

بوریرام یونایتد تایلند مطمئنا برای فوتبالی ترین ایرانیان هم اسمی بسیار ناشناخته است. دلیل آن هم واضح می باشد. این تیم تا سال ۲۰۰۹ هیچ حضوری در لیگ قهرمانان آسیا نداشته، سال ۲۰۰۹ هم در پلی آف حضور داشت و نتوانست به مرحله ی گروهی راه پیدا کند. سه سال بعد در سال ۲۰۱۲ برای اولین بار به دور اصلی مسابقات پا گذاشتند که در نهایت با دو برد و چهار شکست قعرنشین گروه شدند و از صعود باز ماندند. عدم صعود به مراحل بالای این مسابقات، دلیل بارز ناشناس بودن این تیم برای فوتبال دوستان است. حال، آیا این ناشناس بودن به معنای ضعیف بودن این تیم و به شانس نسبت دادن صعود آن ها تا این مرحله است؟

جواب، مسلما خیر می باشد. تیم بوریرام یونایتد تایلند در چهار سال گذشته، دو بار نامش را به دلیل مسائل مربوط به اسپانسر و درخواست هواداران، تغییر داده است که این امر را می توان ریشه ی موفقیت های این تیم در چند سال گذشته دانست. آن ها علاوه بر بازیکنان ممتاز تایلندی، لژیونر های خوبی را نیز در ترکیب خود دارند. جمع کردن این بازیکنان تنها از پس یک باشگاه با پشتوانه ی مالی قوی بر می آید.

نکته ی جالبی در رابطه با بازیکنان بوریرام وجود دارد. این تیم دارای هفت لژیونر اسپانیایی است. به این معنا که اگر شرایطی فراهم شود که هر هفت تای آن ها در ترکیب باشند، حدودا شصت درصد تیم اسپانیایی است. در این صورت تعداد اسپانیایی های این تیم از اسپانیایی های رئال مادرید هم بیشتر خواهد بود! حضور این همه لژیونر اهل اسپانیا را یا می توان به سلیقه ی مربی و یا به بعضی شرایط دیگر نسبت داد. شاید وجود شرایط سیاسی خاص برای مهاجرت اسپانیایی ها، دلیل این امر باشد.

با ترکیب استقلال؛ محاسن و معایب

آندو در این بازی نخواهد بود. ساموئل و بیگ زاده بازگشته اند. نسبت به فصل قبل استقلال بازیکنان تاثیر گذاری مانند جباری، حمودی و حاتمی را از دست داده. این ها همه ی مسائلی است که می تواند ترکیب استقلال در بازی فردا و ذهنیت بوریرام نسبت به استقلال را تحت تاثیر قرار دهد.

مجتبی جباری، فصل قبل در لیگ فروغ آن چنانی نداشت اما در لیگ قهرمانان آسیا گل کاشت و اگر در استقلال می ماند به احتمال زیاد با کسب عنوان بیشترین پاس گل بهترین هافبک طراح آسیا لقب می گرفت. اما متاسفانه او امروز در استقلال نیست. علی حمودی هم که با خسرو حیدری تبدیل به یک زوج رویایی شده بودند و بسیاری از حملات استقلال را پی ریزی می کرد، امروز در استقلال نیست. فرزاد حاتمی هم هر چند در لیگ قهرمانان موفق به گلزنی نشد اما هر بازی که به میدان آمد بازیکن موثری بود. این خلا ها چگونه پر شده اند؟

با آمدن محمد قاضی، استقلال ضعف خود را در نداشتن یک تمام کننده ی سر زن برطرف کرده است. به علاوه، قاضی قدرت شوت بالایی هم دارد که می تواند حسابی تیم حریف را آزار دهد. جای خالی حمودی را هم سعی بر این شده تا با حضور فردین عابدینی پر شود. بازیکن جوانی که در این چند بازی نشان داد استعداد تبدیل شدن به یک دفاع راست خوب را دارد. اما با توجه به کم تجربه بودنش بعید به نظر می رسد در ترکیب اصلی تیم در مقابل بوریرام بازی کند و به احتمال زیاد، قلعه نویی، پژمان منتظری را در آن پست بازی خواهد داد، کسی که بیشتر خصوصیات تدافعی دارد، ولی نشان داده هر وقت پا به توپ شود می تواند دفاع حریف را به هم بریزد. خصوصیت تهاجمی او در یک کلام شبیه به لوسیو، مدافع با تجربه ی برزیلی است.

دو تا از جاهای خالی پر شده و می ماند جای خالی جباری. جایی که در این فصل به صورت کامل پر نشده است. دوندگی آندوی خستگی ناپذیر و حضورش در تمام نقاط زمین و ایفای نقش به عنوان هافبک د فاعی و طراح تا حدودی مشکلات استقلال را التیام داده است، اما باید قبول کرد داشتن کسی که تخصصش بازیسازی است بسیار ارزشمندتر می باشد. پستی که استقلال با آوردن گوران لاوره در آخرین روز های نقل و انتقالات سعی بر پر کردنش داشت. گوران لاوره هم تاکنون به جز ۵ دقیقه بازی با فجر، دیگر بازی نکرده و بازی دادن به او در مقابل بوریرام می تواند یک ریسک واقعی باشد. ولی اگر نیمه ی پر لیوان را نگاه کنیم با توجه به این که لاوره تاکنون در آسیا حضور نداشته، می تواند به یک برگ برنده برای کادر فنی تبدیل شود. به بیان ساده تر با توجه به ناشناس بودنش، می تواند حسابی تایلندی ها را غافلگیر کند. کاری که دنیزلی با بازی دادن به ایمون زاید مقابل استقلال انجام داد. باید دید امیر قلعه نویی دست به چنین کاری می زند؟

قلعه نویی به احتمال زیاد به ساموئل و بیگ زاده ی تازه بهبود یافته، بازی خواهد داد و نیکبخت را نیمکت نشین می کند. در خط حمله هم پیش بینی می شود ژنرال تجربه ی آرش را به انگیزه ی نظری، ترجیح دهد و او را به میدان بفرستد. این ها همه حدس و گمان است. کسی از ذهن قلعه نویی خبر ندارد. باید دید او و دستیارش مجید صالح چه تدبیری اندیشیده اند. امیدواریم این تدابیر به برد استقلال مقابل بوریرام و در نهایت به قهرمانی اش در این مسابقات منتهی شود.