اکتبر 12, 2018
خورش
“دل سوزان” شهر را “دل سرد” نکنیم
به قلم: فرهاد داودوندی- بروجرد:
مدتهاست در سطح شهر و بخصوص در همایش های مختلف می بینیم که اگر برای پیشبرد هر مشکل اجتماعی، افرادی بیشتر از دیگران سعی و تلاش داشته اند، اما وقتی مشکل رفع شد،
یا به قدر کافی از این افراد پیگیر، قدردانی انجام نمی گیرد، یا اینکه بانیان جلسه، از ریز و درشت، خرد و کلان، پیر و جوان تشکر می کنند و در این میان برای “باری به هر جهت” نام آن دلسوز واقعی را هم “یک جورهایی” بیان می کنند که بنظر نگارنده، اگر بیان نکنند شاید بهتر باشد!!!
متاسفانه این قضیه “تشکر کردن” از زمین و زمان، در یک نشست یا همایش در بروجرد بسیار فراگیر شده و گاهی اوقات کار چنان بیخ پیدا می کند که اصل قضیه نشست یا همایش فراموش می شود و در این میان نقش فردی که بیشترین زحمت را برای پیشبرد یک مشکل اجتماعی در شهرمان داشته در همان همایش مربوطه رنگ می بازد.
تشکر از زمین و زمان و خرد و کلان در همایش ها دو آفت اساسی دارد:
اول اینکه فردی که بیخود و بی جهت نامش در میان تقدیر از دلسوزان رفع مشکلات شهر می آید، به صورت کاذب فکر می کند “پا جا پای بزرگان” گذاشته و بعد از مدتی در رابطه با خودش با خود بزرگ بینی خاصی احساس می کند که واقعا ته کوچه حلیم می دهند!!!
دوم اینکه فرد اصلی مورد نظر همایش که زحمات زیادی را متقبل شده وقتی می بیند آنچنان که باید و شاید به چشم نمی آید و به جای وی دیگران مورد تقدیر قرار می گیرند، ممکن است برای فعالیت های بعدی دلسرد شود و ……!
به هر حال امیدواریم روزی برسد که گردانندگان نشست ها و همایش ها در جریان باشند که برای دل به دست آوردن! قرار نیست از تمامی شرکت کنندگان در اینگونه نشست ها تقدیر و تشکر بشود و از همه حضار نام برده شود و همان بهتر که اگر قرار است نامی برده شود از همه پر رنگتر نام فرد اصلی پیگیر رفع مشکلات برده شود! والسلام!
@@@@
توضیح ضروری: مدتهاست در همایش های مختلف شاهد تشکر های بی رویه هستم که گاهی اوقات در اینگونه موارد زیاده روی های بسیاری انجام می گیرد تا جایی که باعث کدورت خاطر میهمانان و شهروندان حاضر در جلسه می گردد.
